لوقا 17

۱ 1 و شاگردان خود را گفت: «لابد است ازوقوع لغزشها، لیکن وای بر آن کسی‌که باعث آنها شود.

Jesus said to His disciples, “It is inevitable that stumbling blocks will come, but woe to the one through whom they come!

۲ 2 او را بهتر می‌بود که سنگ آسیایی بر گردنش آویخته شود و در دریا افکنده شود از اینکه یکی از این کودکان را لغزش دهد.

It would be better for him to have a millstone hung around his neck and to be thrown into the sea than to cause one of these little ones to stumble.

۳ 3 احتراز کنید و اگر برادرت به تو خطا ورزد او راتنبیه کن و اگر توبه کند او را ببخش.

Watch yourselves. If your brother sins, rebuke him; and if he repents, forgive him.

۴ 4 و هرگاه درروزی هفت کرت به تو گناه کند و در روزی هفت مرتبه، برگشته به تو گوید توبه می‌کنم، او راببخش.»

Even if he sins against you seven times in a day, and seven times returns to say, ‘I repent,’ you must forgive him.”

۵ 5 آنگاه رسولان به خداوند گفتند: «ایمان ما رازیاد کن.»

The apostles said to the Lord, “Increase our faith!”

۶ 6 خداوند گفت: «اگر ایمان به قدر دانه خردلی می‌داشتید، به این درخت افراغ می‌گفتیدکه کنده شده در دریا نشانده شود اطاعت شمامی کرد.

And the Lord answered, “If you have faith the size of a mustard seed, you can say to this mulberry tree, ‘Be uprooted and planted in the sea,’ and it will obey you.

۷ 7 «اما کیست از شماکه غلامش به شخم کردن یا شبانی مشغول شود و وقتی که از صحرا آید به وی گوید، بزودی بیا و بنشین.

Which of you whose servant comes in from plowing or shepherding in the field will say to him, ‘Come at once and sit down to eat’?

۸ 8 بلکه آیا بدونمی گوید چیزی درست کن تا شام بخورم و کمرخود را بسته مرا خدمت کن تا بخورم و بنوشم وبعد از آن تو بخور و بیاشام؟

Instead, won’t he tell him, ‘Prepare my meal and dress yourself to serve me while I eat and drink; and afterward you may eat and drink’?

۹ 9 آیا از آن غلام منت می‌کشد از آنکه حکمهای او را به‌جا آورد؟ گمان ندارم.

Does he thank the servant because he did what he was told?

۱۰ 10 همچنین شما نیز چون به هر چیزی که مامور شده‌اید عمل کردید، گویید که غلامان بی‌منفعت هستیم زیرا که آنچه بر ما واجب بود به‌جا آوردیم.»

So you also, when you have done everything commanded of you, should say, ‘We are unworthy servants; we have only done our duty.’”

۱۱ 11 و هنگامی که سفر به سوی اورشلیم می‌کرداز میانه سامره و جلیل می‌رفت.

While Jesus was on His way to Jerusalem, He was passing between Samaria and Galilee.

۱۲ 12 و چون به قریه‌ای داخل می‌شد ناگاه ده شخص ابرص به استقبال او آمدند و از دور ایستاده،

As He entered one of the villages, He was met by ten lepers. They stood at a distance

۱۳ 13 به آواز بلندگفتند: «ای عیسی خداوند بر ما ترحم فرما.»

and raised their voices, shouting, “Jesus, Master, have mercy on us!”

۱۴ 14 اوبه ایشان نظر کرده گفت: «بروید و خود را به کاهن بنمایید.» ایشان چون می‌رفتند، طاهر گشتند.

When Jesus saw them, He said, “Go, show yourselves to the priests.” And as they were on their way, they were cleansed.

۱۵ 15 و یکی از ایشان چون دید که شفا یافته است، برگشته به صدای بلند خدا را تمجید می‌کرد.

When one of them saw that he was healed, he came back, praising God in a loud voice.

۱۶ 16 وپیش قدم او به روی در‌افتاده وی را شکر کرد. و اواز اهل سامره بود.

He fell facedown at Jesus’ feet in thanksgiving to Him—and he was a Samaritan.

۱۷ 17 عیسی ملتفت شده گفت «آیا ده نفر طاهر نشدند، پس آن نه کجا شدند؟

“Were not all ten cleansed?” Jesus asked. “Where then are the other nine?

۱۸ 18 آیا هیچ‌کس یافت نمی شود که برگشته خدا راتمجید کند جز این غریب؟»

Was no one found except this foreigner to return and give glory to God?”

۱۹ 19 و بدو گفت: «برخاسته برو که ایمانت تو را نجات داده است.»

Then Jesus said to him, “Rise and go; your faith has made you well!”

۲۰ 20 و چون فریسیان از او پرسیدند که ملکوت خدا کی می‌آید، او در جواب ایشان گفت: «ملکوت خدا با مراقبت نمی آید.

When asked by the Pharisees when the kingdom of God would come, Jesus replied, “The kingdom of God will not come with observable signs.

۲۱ 21 و نخواهندگفت که در فلان یا فلان جاست. زیرا اینک ملکوت خدا در میان شما است.»

Nor will people say, ‘Look, here it is,’ or ‘There it is.’ For you see, the kingdom of God is in your midst.”

۲۲ 22 و به شاگردان خود گفت: «ایامی می‌آید که آرزو خواهید داشت که روزی از روزهای پسر انسان را بینید ونخواهید دید.

Then He said to the disciples, “The time is coming when you will long to see one of the days of the Son of Man, but you will not see it.

۲۳ 23 و به شما خواهند گفت، اینک در فلان یا فلان جاست، مروید و تعاقب آن مکنید.

People will tell you, ‘Look, there He is!’ or ‘Look, here He is!’ Do not go out or chase after them.

۲۴ 24 زیرا چون برق که از یک جانب زیرآسمان لامع شده تا جانب دیگر زیر آسمان درخشان می‌شود، پسر انسان در یوم خودهمچنین خواهد بود.

For just as the lightning flashes and lights up the sky from one end to the other, so will be the Son of Man in His day.

۲۵ 25 لیکن اول لازم است که اوزحمات بسیار بیند و از این فرقه مطرود شود.

But first He must suffer many things and be rejected by this generation.

۲۶ 26 و چنانکه در ایام نوح واقع شد، همانطوردر زمان پسر انسان نیز خواهد بود،

Just as it was in the days of Noah, so also will it be in the days of the Son of Man:

۲۷ 27 که می‌خوردند و می‌نوشیدند و زن و شوهرمی گرفتند تا روزی که چون نوح داخل کشتی شد، طوفان آمده همه را هلاک ساخت.

People were eating and drinking, marrying and being given in marriage, up to the day Noah entered the ark. Then the flood came and destroyed them all.

۲۸ 28 وهمچنان‌که در ایام لوط شد که به خوردن وآشامیدن و خرید و فروش و زراعت و عمارت مشغول می‌بودند،

It was the same in the days of Lot: People were eating and drinking, buying and selling, planting and building.

۲۹ 29 تا روزی که چون لوط ازسدوم بیرون آمد، آتش و گوگرد از آسمان باریدو همه را هلاک ساخت.

But on the day Lot left Sodom, fire and sulfur rained down from heaven and destroyed them all.

۳۰ 30 بر همین منوال خواهدبود در روزی که پسر انسان ظاهر شود.

It will be just like that on the day the Son of Man is revealed.

۳۱ 31 در آن روز هر‌که بر پشت بام باشد و اسباب او در خانه نزول نکند تا آنها را بردارد و کسی‌که در صحراباشد همچنین برنگردد.

On that day, let no one on the housetop come down to retrieve his possessions. Likewise, let no one in the field return for anything he has left behind.

۳۲ 32 زن لوط را بیاد آورید.

Remember Lot’s wife!

۳۳ 33 هر‌که خواهد جان خود را برهاند آن را هلاک خواهد کرد و هر‌که آن را هلاک کند آن را زنده نگاه خواهد داشت.

Whoever tries to save his life will lose it, but whoever loses his life will preserve it.

۳۴ 34 به شما می‌گویم در آن شب دو نفر بر یک تخت خواهند بود، یکی برداشته و دیگری واگذارده خواهد شد.

I tell you, on that night two people will be in one bed: One will be taken and the other left.

۳۵ 35 و دوزن که در یک جا دستاس کنند، یکی برداشته ودیگری واگذارده خواهد شد.

Two women will be grinding grain together: One will be taken and the other left.”

۳۶ 36 و دونفر که درمزرعه باشند، یکی برداشته و دیگری واگذارده خواهد شد.»

۳۷ 37 در جواب وی گفتند: «کجا‌ای خداوند.» گفت: «در هر جایی که لاش باشد درآنجا کرکسان جمع خواهند شد.»

“Where, Lord?” they asked. Jesus answered, “Wherever there is a carcass, there the vultures will gather.”