لوقا 16

۱ 1 و به شاگردان خود نیز گفت: «شخصی دولتمند را ناظری بود که از او نزد وی شکایت بردند که اموال او را تلف می‌کرد.

He also said to his disciples, “There was a certain rich man who had a manager. An accusation was made to him that this man was wasting his possessions.

۲ 2 پس او را طلب نموده، وی را گفت، این چیست که درباره تو شنیده‌ام؟ حساب نظارت خود را باز بده زیرا ممکن نیست که بعد از این نظارت کنی.

He called him, and said to him, ‘What is this that I hear about you? Give an accounting of your management, for you can no longer be manager.’

۳ 3 ناظر با خود گفت چکنم؟ زیرا مولایم نظارت رااز من می‌گیرد. طاقت زمین‌کندن ندارم و از گدایی نیز عار دارم.

“The manager said within himself, ‘What will I do, seeing that my lord is taking away the management position from me? I do not have strength to dig. I am ashamed to beg.

۴ 4 دانستم چکنم تا وقتی که از نظارت معزول شوم، مرا به خانه خود بپذیرند.

I know what I will do, so that when I am removed from management, they may receive me into their houses.’

۵ 5 پس هریکی از بدهکاران آقای خود را طلبیده، به یکی گفت آقایم از تو چند طلب دارد؟

Calling each one of his lord’s debtors to him, he said to the first, ‘How much do you owe to my lord?’

۶ 6 گفت صدرطل روغن. بدو گفت سیاهه خود را بگیر ونشسته پنجاه رطل بزودی بنویس.

He said, ‘A hundred batos of oil.’ He said to him, ‘Take your bill, and sit down quickly and write fifty.’

۷ 7 باز دیگری را گفت از تو چقدر طلب دارد؟ گفت صد کیل گندم. وی را گفت سیاهه خود را بگیر و هشتادبنویس.

Then he said to another, ‘How much do you owe?’ He said, ‘A hundred cors of wheat.’ He said to him, ‘Take your bill, and write eighty.’

۸ 8 «پس آقایش، ناظر خائن را آفرین گفت، زیراعاقلانه کار کرد. زیرا ابنای این جهان در طبقه خویش از ابنای نور عاقل تر هستند. (aiōn g165)

"His lord commended the dishonest manager because he had done wisely, for the children of this age (aiōn g165) are, in their own generation, wiser than the children of the light.

۹ 9 و من شمارا می‌گویم دوستان از مال بی‌انصافی برای خودپیدا کنید تا چون فانی گردید شما را به خیمه های جاودانی بپذیرند. (aiōnios g166)

I tell you, make for yourselves friends by means of unrighteous mammon, so that when it fails, they may receive you into consummate (aiōnios g166) tents.

۱۰ 10 آنکه در اندک امین باشد درامر بزرگ نیز امین بود و آنکه در قلیل خائن بود در کثیر هم خائن باشد.

He who is faithful in a very little is faithful also in much. He who is dishonest in a very little is also dishonest in much.

۱۱ 11 و هرگاه در مال بی‌انصافی امین نبودید، کیست که مال حقیقی را به شمابسپارد؟

If therefore you have not been faithful in the unrighteous mammon, who will commit to your trust the true riches?

۱۲ 12 و اگر در مال دیگری دیانت نکردید، کیست که مال خاص شما را به شما دهد؟

If you have not been faithful in that which is another’s, who will give you that which is your own?

۱۳ 13 هیچ خادم نمی تواند دو آقا را خدمت کند. زیرا یا از یکی نفرت می‌کند و با دیگری محبت، یا با یکی می‌پیوندد و دیگری را حقیر می‌شمارد. خدا و مامونا را نمی توانید خدمت نمایید.

No servant can serve two masters, for either he will hate the one and love the other; or else he will hold to one and despise the other. You are not able to serve God and Mammon.”

۱۴ 14 و فریسیانی که زر دوست بودند همه این سخنان را شنیده، او را استهزا نمودند.

The Pharisees, who were lovers of money, also heard all these things, and they scoffed at him.

۱۵ 15 به ایشان گفت، شما هستید که خود را پیش مردم عادل می‌نمایید، لیکن خدا عارف دلهای شماست. زیرا که آنچه نزد انسان مرغوب است، نزد خدا مکروه است.

He said to them, “You are those who justify yourselves in the sight of men, but God knows your hearts. For that which is exalted among men is an abomination in the sight of God.

۱۶ 16 تورات و انبیا تا به یحیی بود و از آن وقت بشارت به ملکوت خدا داده می‌شود و هر کس بجد و جهد داخل آن می‌گردد.

“The law and the prophets were until John. From that time the Good News of God’s Kingdom is preached, and everyone is forcing his way into it.

۱۷ 17 لیکن آسانتر است که آسمان و زمین زایل شود، از آنکه یک نقطه از تورات ساقط گردد.

But it is easier for heaven and earth to pass away than for one tiny stroke of a pen in the law to fall.

۱۸ 18 هر‌که زن خود را طلاق دهد و دیگری را نکاح کند زانی بود و هر‌که زن مطلقه مردی را به نکاح خویش درآورد، زنا کرده باشد.

“Everyone who divorces his wife and marries another commits adultery. He who marries one who is divorced from a husband commits adultery.

۱۹ 19 شخصی دولتمند بود که ارغوان و کتان می‌پوشید و هر روزه در عیاشی با جلال بسرمی برد.

“Now there was a certain rich man, and he was clothed in purple and fine linen, living in luxury every day.

۲۰ 20 و فقیری مقروح بود ایلعازر نام که او رابر درگاه او می‌گذاشتند،

A certain beggar, named Lazarus, was taken to his gate, full of sores,

۲۱ 21 و آرزو می‌داشت که از پاره هایی که از خوان آن دولتمند می‌ریخت، خود را سیر کند. بلکه سگان نیز آمده زبان برزخمهای او می‌مالیدند.

and desiring to be fed with the crumbs that fell from the rich man’s table. Yes, even the dogs came and licked his sores.

۲۲ 22 باری آن فقیر بمرد و فرشتگان، او را به آغوش ابراهیم بردند و آن دولتمند نیز مرد و او را دفن کردند.

The beggar died, and he was carried away by the angels to Abraham’s bosom. The rich man also died and was buried.

۲۳ 23 پس چشمان خود را در عالم اموات گشوده، خود رادر عذاب یافت. و ابراهیم را از دور و ایلعازر را درآغوشش دید. (Hadēs g86)

In Hades (Hadēs g86), he lifted up his eyes, being in torment, and saw Abraham far off, and Lazarus at his bosom.

۲۴ 24 آنگاه به آواز بلند گفت، ای پدرمن ابراهیم، بر من ترحم فرما و ایلعازر را بفرست تا سر انگشت خود را به آب تر ساخته زبان مراخنک سازد، زیرا در این نار معذبم.

He cried and said, ‘Father Abraham, have mercy on me, and send Lazarus, that he may dip the tip of his finger in water and cool my tongue! For I am in anguish in this flame.’

۲۵ 25 ابراهیم گفت‌ای فرزند به‌خاطر آور که تو در ایام زندگانی چیزهای نیکوی خود را یافتی و همچنین ایلعازرچیزهای بد را، لیکن او الحال در تسلی است و تودر عذاب.

“But Abraham said, ‘Son, remember that you, in your lifetime, received your good things, and Lazarus, in the same way, bad things. But here he is now comforted and you are in anguish.

۲۶ 26 و علاوه بر این در میان ما و شماورطه عظیمی است، چنانچه آنانی که می‌خواهنداز اینجا به نزد شما عبور کنند، نمی توانند و نه نشینندگان آنجا نزد ما توانند گذشت.

Besides all this, between us and you there is a great gulf fixed, that those who want to pass from here to you are not able, and that no one may cross over from there to us.’

۲۷ 27 گفت‌ای پدر به تو التماس دارم که او را به خانه پدرم بفرستی.

“He said, ‘I ask you therefore, father, that you would send him to my father’s house—

۲۸ 28 زیرا که مرا پنج برادر است تا ایشان راآگاه سازد، مبادا ایشان نیز به این مکان عذاب بیایند.

for I have five brothers—that he may testify to them, so they will not also come into this place of torment.’

۲۹ 29 ابراهیم وی را گفت موسی و انبیا رادارند سخن ایشان را بشنوند.

“But Abraham said to him, ‘They have Moses and the prophets. Let them listen to them.’

۳۰ 30 گفت نه‌ای پدرما ابراهیم، لیکن اگر کسی از مردگان نزد ایشان رود، توبه خواهند کرد.

“He said, ‘No, father Abraham, but if one goes to them from the dead, they will repent.’

۳۱ 31 وی را گفت هرگاه موسی و انبیا را نشنوند اگر کسی از مردگان نیزبرخیزد، هدایت نخواهند پذیرفت.»

“He said to him, ‘If they do not listen to Moses and the prophets, neither will they be persuaded if one rises from the dead.’”

Lazarus outside the Rich Man's House