لوقا 14

۱ 1 و واقع شد که در روز سبت، به خانه یکی از روسای فریسیان برای غذاخوردن درآمد و ایشان مراقب او می‌بودند،

One Sabbath, Jesus went to eat in the home of a leading Pharisee, and those in attendance were watching Him closely.

۲ 2 واینک شخصی مستسقی پیش او بود،

Right there before Him was a man with dropsy.

۳ 3 آنگاه عیسی ملتفت شده فقها و فریسیان را خطاب کرده، گفت: «آیا در روز سبت شفا دادن جایزاست؟»

So Jesus asked the experts in the law and the Pharisees, “Is it lawful to heal on the Sabbath or not?”

۴ 4 ایشان ساکت ماندند. پس آن مرد راگرفته، شفا داد و رها کرد.

But they remained silent. Then Jesus took hold of the man, healed him, and sent him on his way.

۵ 5 و به ایشان روی آورده، گفت: «کیست از شما که الاغ یا گاوش روزسبت در چاهی افتد و فور آن را بیرون نیاورد؟»

And He asked them, “Which of you whose son or ox falls into a pit on the Sabbath day will not immediately pull him out?”

۶ 6 پس در این امور از جواب وی عاجزماندند.

And they were unable to answer these questions.

۷ 7 و برای مهمانان مثلی زد، چون ملاحظه فرمود که چگونه صدر مجلس را اختیارمی کردند. پس به ایشان گفت:

When Jesus noticed how the guests chose the places of honor, He told them a parable:

۸ 8 «چون کسی تو رابه عروسی دعوت کند، در صدر مجلس منشین، مبادا کسی بزرگتر از تو را هم وعده خواسته باشد.

“When you are invited to a wedding banquet, do not sit in the place of honor, in case someone more distinguished than you has been invited.

۹ 9 پس آن کسی‌که تو و او را وعده خواسته بودبیاید و تو را گوید این کس را جای بده و تو باخجالت روی به صف نعال خواهی نهاد.

Then the host who invited both of you will come and tell you, ‘Give this man your seat.’ And in humiliation, you will have to take the last place.

۱۰ 10 بلکه چون مهمان کسی باشی، رفته در پایین بنشین تاوقتی که میزبانت آید به تو گوید، ای دوست برترنشین آنگاه تو را در حضور مجلسیان عزت خواهد بود.

But when you are invited, go and sit in the last place, so that your host will come and tell you, ‘Friend, move up to a better place.’ Then you will be honored in front of everyone at the table with you.

۱۱ 11 زیرا هر‌که خود را بزرگ سازدذلیل گردد و هر‌که خویشتن را فرود آرد، سرافرازگردد.»

For everyone who exalts himself will be humbled, and the one who humbles himself will be exalted.”

۱۲ 12 پس به آن کسی‌که از او وعده خواسته بود نیز گفت: «وقتی که چاشت یا شام دهی دوستان یا برادران یا خویشان یا همسایگان دولتمند خود را دعوت مکن مبادا ایشان نیز تو رابخوانند و تو را عوض داده شود.

Then Jesus said to the man who had invited Him, “When you host a dinner or a banquet, do not invite your friends or brothers or relatives or rich neighbors. Otherwise, they may invite you in return, and you will be repaid.

۱۳ 13 بلکه چون ضیافت کنی، فقیران و لنگان و شلان و کوران رادعوت کن.

But when you host a banquet, invite the poor, the crippled, the lame, and the blind,

۱۴ 14 که خجسته خواهی بود زیرا ندارندکه تو را عوض دهند و در قیامت عادلان، به توجزا عطا خواهد شد.»

and you will be blessed. Since they cannot repay you, you will be repaid at the resurrection of the righteous.”

۱۵ 15 آنگاه یکی از مجلسیان چون این سخن راشنید گفت: «خوشابحال کسی‌که در ملکوت خداغذا خورد.»

When one of those reclining with Him heard this, he said to Jesus, “Blessed is everyone who will eat at the feast in the kingdom of God.”

۱۶ 16 به وی گفت: «شخصی ضیافتی عظیم نمود و بسیاری را دعوت نمود.

But Jesus replied, “A certain man prepared a great banquet and invited many guests.

۱۷ 17 پس چون وقت شام رسید، غلام خود را فرستاد تادعوت‌شدگان را گوید، بیایید زیرا که الحال همه‌چیز حاضر است.

When it was time for the banquet, he sent his servant to tell those who had been invited, ‘Come, for everything is now ready.’

۱۸ 18 لیکن همه به یک رای عذرخواهی آغاز کردند. اولی گفت: مزرعه‌ای خریدم و ناچار باید بروم آن را ببینم، از توخواهش دارم مرا معذور داری.

But one after another they all began to make excuses. The first one said, ‘I have bought a field, and I need to go see it. Please excuse me.’

۱۹ 19 و دیگری گفت: پنج جفت گاو خریده‌ام، می‌روم تا آنها رابیازمایم، به تو التماس دارم مرا عفو نمایی.

Another said, ‘I have bought five yoke of oxen, and I am going to try them out. Please excuse me.’

۲۰ 20 سومی گفت: زنی گرفته‌ام و از این سبب نمی توانم بیایم.

Still another said, ‘I have married a wife, so I cannot come.’

۲۱ 21 پس آن غلام آمده مولای خود را از این امور مطلع ساخت. آنگاه صاحب‌خانه غضب نموده به غلام خود فرمود: به بازارهاو کوچه های شهر بشتاب و فقیران و لنگان وشلان و کوران را در اینجا بیاور.

The servant returned and reported all this to his master. Then the owner of the house became angry and said to his servant, ‘Go out quickly into the streets and alleys of the city, and bring in the poor, the crippled, the blind, and the lame.’

۲۲ 22 پس غلام گفت: ای آقا آنچه فرمودی شد و هنوز جای باقی است.

‘Sir,’ the servant replied, ‘what you ordered has been done, and there is still room.’

۲۳ 23 پس آقا به غلام گفت: به راهها و مرزهابیرون رفته، مردم را به الحاح بیاور تا خانه من پرشود.

So the master told his servant, ‘Go out to the highways and hedges and compel them to come in, so that my house will be full.

۲۴ 24 زیرا به شما می‌گویم هیچ‌یک از آنانی که دعوت شده بودند، شام مرا نخواهد چشید.»

For I tell you, not one of those men who were invited will taste my banquet.’”

۲۵ 25 و هنگامی که جمعی کثیر همراه اومی رفتند، روی گردانیده بدیشان گفت:

Large crowds were now traveling with Jesus, and He turned and said to them,

۲۶ 26 «اگرکسی نزد من آید و پدر، مادر و زن و اولاد وبرادران و خواهران، حتی جان خود را نیز دشمن ندارد، شاگرد من نمی تواند بود.

“If anyone comes to Me and does not hate his father and mother and wife and children and brothers and sisters—yes, even his own life—he cannot be My disciple.

۲۷ 27 و هر‌که صلیب خود را برندارد و از عقب من نیاید، نمی تواندشاگرد من گردد.

And whoever does not carry his cross and follow Me cannot be My disciple.

۲۸ 28 «زیرا کیست از شما که قصد بنای برجی داشته باشد و اول ننشیند تا برآورد خرج آن رابکند که آیا قوت تمام کردن آن دارد یا نه؟

Which of you, wishing to build a tower, does not first sit down and count the cost to see if he has the resources to complete it?

۲۹ 29 که مبادا چون بنیادش نهاد و قادر بر تمام کردنش نشد، هر‌که بیند تمسخرکنان گوید،

Otherwise, if he lays the foundation and is unable to finish the work, everyone who sees it will ridicule him,

۳۰ 30 این شخص عمارتی شروع کرده نتوانست به انجامش رساند.

saying, ‘This man could not finish what he started to build.’

۳۱ 31 یا کدام پادشاه است که برای مقاتله باپادشاه دیگر برود، جز اینکه اول نشسته تامل نماید که آیا با ده هزار سپاه، قدرت مقاومت کسی را دارد که با بیست هزار لشکر بر وی می‌آید؟

Or what king on his way to war with another king will not first sit down and consider whether he can engage with ten thousand men the one coming against him with twenty thousand?

۳۲ 32 والا چون او هنوز دور است ایلچی‌ای فرستاده شروط صلح را ازاو درخواست کند.

And if he is unable, he will send a delegation while the other king is still far off, to ask for terms of peace.

۳۳ 33 «پس همچنین هر یکی از شما که تمام مایملک خود را ترک نکند، نمی تواند شاگرد من شود.

In the same way, any one of you who does not give up everything he has cannot be My disciple.

۳۴ 34 «نمک نیکو است ولی هرگاه نمک فاسدشد به چه چیز اصلاح پذیرد؟

Salt is good, but if the salt loses its savor, with what will it be seasoned?

۳۵ 35 نه برای زمین مصرفی دارد و نه برای مزبله، بلکه بیرونش می‌ریزند. آنکه گوش شنوا دارد بشنود.»

It is fit neither for the soil nor for the manure pile, and it is thrown out. He who has ears to hear, let him hear.”