< سوگنامه 5 >

ای یهوه آنچه بر ما واقع شد به یاد آور وملاحظه فرموده، عار ما را ببین. ۱ 1
Вспомни, Господи, что над нами совершилось; призри и посмотри на поругание наше.
میراث ما از آن غریبان و خانه های ما از آن اجنبیان گردیده است. ۲ 2
Наследие наше перешло к чужим, домы наши - к иноплеменным;
ما یتیم و بی‌پدر شده‌ایم و مادران ما مثل بیوه‌ها گردیده‌اند. ۳ 3
мы сделались сиротами, без отца; матери наши - как вдовы.
آب خود را به نقره می‌نوشیم و هیزم ما به مافروخته می‌شود. ۴ 4
Воду свою пьем за серебро, дрова наши достаются нам за деньги.
تعاقب کنندگان ما به گردن ما رسیده‌اند وخسته شده، راحت نداریم. ۵ 5
Нас погоняют в шею, мы работаем, и не имеем отдыха.
با اهل مصر و آشور دست دادیم تا از نان سیرشویم. ۶ 6
Протягиваем руку к Египтянам, к Ассириянам, чтобы насытиться хлебом.
پدران ما گناه ورزیده، نابود شده‌اند و مامتحمل عصیان ایشان گردیده‌ایم. ۷ 7
Отцы наши грешили: их уже нет, а мы несем наказание за беззакония их.
غلامان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که از دست ایشان رهایی دهد. ۸ 8
Рабы господствуют над нами, и некому избавить от руки их.
از ترس شمشیر اهل بیابان، نان خود را بخطرجان خویش می‌یابیم. ۹ 9
С опасностью жизни от меча, в пустыне достаем хлеб себе.
پوست ما به‌سبب سموم قحط مثل تنورسوخته شده است. ۱۰ 10
Кожа наша почернела, как печь, от жгучего голода.
زنان را در صهیون بی‌عصمت کردند ودوشیزگان را در شهرهای یهودا. ۱۱ 11
Жен бесчестят на Сионе, девиц - в городах Иудейских.
سروران از دست ایشان به دار کشیده شده و به مشایخ اعتنا ننمودند. ۱۲ 12
Князья повешены руками их, лица старцев не уважены.
جوانان سنگهای آسیا را برمی دارند وکودکان زیر بار هیزم می‌افتند. ۱۳ 13
Юношей берут к жерновам, и отроки падают под ношами дров.
مشایخ از دروازه‌ها نابود شدند و جوانان ازنغمه سرایی خویش. ۱۴ 14
Старцы уже не сидят у ворот; юноши не поют.
شادی دل ما نیست شد و رقص ما به ماتم مبدل گردید. ۱۵ 15
Прекратилась радость сердца нашего; хороводы наши обратились в сетование.
تاج از سر ما افتاد، وای بر ما زیرا که گناه کردیم. ۱۶ 16
Упал венец с головы нашей; горе нам, что мы согрешили!
از این جهت دل ما بیتاب شده است و به‌سبب این چیزها چشمان ما تار گردیده است. ۱۷ 17
От сего-то изнывает сердце наше; от сего померкли глаза наши.
یعنی به‌خاطر کوه صهیون که ویران شد وروباهان در آن گردش می‌کنند. ۱۸ 18
Оттого, что опустела гора Сион, лисицы ходят по ней.
اما تو‌ای یهوه تا ابدالاباد جلوس می‌فرمایی و کرسی تو تا جمیع دهرها خواهدبود. ۱۹ 19
Ты, Господи, пребываешь во веки; престол Твой - в род и род.
پس برای چه ما را تا به ابد فراموش کرده وما را مدت مدیدی ترک نموده‌ای. ۲۰ 20
Для чего совсем забываешь нас, оставляешь нас на долгое время?
‌ای یهوه ما را بسوی خود برگردان وبازگشت خواهیم کرد و ایام ما را مثل زمان سلف تازه کن. ۲۱ 21
Обрати нас к Тебе, Господи, и мы обратимся; обнови дни наши, как древле.
و الا ما را بالکل رد نموده‌ای و بر مابی نهایت غضبناک شده‌ای. ۲۲ 22
Неужели Ты совсем отверг нас, прогневался на нас безмерно?

< سوگنامه 5 >