سوگنامه 3
| من آن مرد هستم که از عصای غضب وی مذلت دیده‌ام. | ۱ 1 |
Eg er mannen som naudi såg under hans vreide-ris.
| او مرا رهبری نموده، به تاریکی در‌آورده است و نه به روشنایی. | ۲ 2 |
Meg hev han ført og late ferdast i myrker og ikkje i ljos.
| به درستی که دست خویش را تمامی روز به ضد من بارها برگردانیده است. | ۳ 3 |
Berre mot meg vender han si hand upp att og upp att heile dagen.
| گوشت و پوست مرا مندرس ساخته واستخوانهایم را خرد کرده است. | ۴ 4 |
Han hev late meg eldast i hold og hud, han hev krasa mine bein.
| به ضد من بنا نموده، مرا به تلخی و مشقت احاطه کرده است. | ۵ 5 |
Han bygde att for meg og ringa meg inn med beiska og møda.
| مرا مثل آنانی که از قدیم مرده‌اند در تاریکی نشانیده است. | ۶ 6 |
I myrkret hev han set meg, lik deim som longe er daude.
| گرد من حصار کشیده که نتوانم بیرون آمد وزنجیر مرا سنگین ساخته است. | ۷ 7 |
Han mura att for meg, so eg kjem meg ikkje ut; tunge gjorde han mine lekkjor.
| و نیز چون فریاد و استغاثه می‌نمایم دعای مرا منع می‌کند. | ۸ 8 |
Endå eg kallar og ropar, let han att for mi bøn.
| راههای مرا با سنگهای تراشیده سد کرده است و طریقهایم را کج نموده است. | ۹ 9 |
Han mura fyre mine vegar med tilhoggen stein, gjorde det uført på min stig.
| او برای من خرسی است در کمین نشسته وشیری که در بیشه خود می‌باشد. | ۱۰ 10 |
Ein lurande bjørn var han mot meg, ei løva i løyne.
| راه مرا منحرف ساخته، مرا دریده است ومرا مبهوت گردانیده است. | ۱۱ 11 |
Til villstig gjorde han min veg; han reiv meg sund og lagde meg i øyde.
| کمان خود را زه کرده، مرا برای تیرهای خویش، هدف ساخته است. | ۱۲ 12 |
Han spente sin boge og sette meg til skotmål for si pil.
| و تیرهای ترکش خود را به گرده های من فرو برده است. | ۱۳ 13 |
Han let renna inni mine nyro pilehus-sønerne sine.
| من به جهت تمامی قوم خود مضحکه وتمامی روز سرود ایشان شده‌ام. | ۱۴ 14 |
Eg vart til lått for alt mitt folk, deira nidvisa heile dagen.
| مرا به تلخیها سیر کرده و مرا به افسنتین مست گردانیده است. | ۱۵ 15 |
Han metta meg med beiske urter, han gav meg malurt å drikka.
| دندانهایم را به سنگ ریزها شکسته و مرا به خاکستر پوشانیده است. | ۱۶ 16 |
Han let meg knasa mine tenner på småstein, han grov meg ned i oska.
| تو جان مرا از سلامتی دور انداختی و من سعادتمندی را فراموش کردم، | ۱۷ 17 |
Og du støytte burt frå fred mi sjæl; eg gløymde kor det var å hava det godt.
| و گفتم که قوت و امید من از یهوه تلف شده است. | ۱۸ 18 |
Og eg sagde: «Det er ute med mi kraft og med mi von til Herren.»
| مذلت و شقاوت مرا افسنتین و تلخی به یادآور. | ۱۹ 19 |
Kom i hug mi naud og mi utlægd - malurt og beiska.
| تو البته به یاد خواهی آورد زیرا که جان من در من منحنی شده است. | ۲۰ 20 |
Ho minnest det, sjæli mi, og er nedbøygd i meg.
| و من آن را در دل خود خواهم گذرانید و ازاین سبب امیدوار خواهم بود. | ۲۱ 21 |
Dette vil eg leggja meg på hjarta, og difor vil eg vona:
| از رافت های خداوند است که تلف نشدیم زیرا که رحمت های او بی‌زوال است. | ۲۲ 22 |
Herrens nåde det er, at det ikkje er ute med oss, for hans miskunn er enn ikkje all.
| آنها هر صبح تازه می‌شود و امانت تو بسیاراست. | ۲۳ 23 |
Kvar morgon er ho ny, å, stor er din truskap.
| و جان من می‌گوید که خداوند نصیب من است، بنابراین بر او امیدوارم. | ۲۴ 24 |
Min lut er Herren, segjer mi sjæl; difor vonar vil eg vona på honom.
| خداوند به جهت کسانی که بر او توکل دارند و برای آنانی که او را می‌طلبند نیکو است. | ۲۵ 25 |
Herren er god med deim som ventar på honom, med den sjæl som søkjer honom.
| خوب است که انسان امیدوار باشد و باسکوت انتظار نجات خداوند را بکشد. | ۲۶ 26 |
Det er godt å vera still for Herren og venta på hans frelsa.
| برای انسان نیکو است که یوغ را در جوانی خود بردارد. | ۲۷ 27 |
Det er godt for mannen at han ber ok i sin ungdom,
| به تنهایی بنشیند و ساکت باشد زیرا که اوآن را بر وی نهاده است. | ۲۸ 28 |
at han sit einsleg og tegjande, når han legg det på,
| دهان خود را بر خاک بگذارد که شاید امیدباشد. | ۲۹ 29 |
at han luter seg med munnen mot moldi - kann henda det enn er von -
| رخسار خود را به زنندگان بسپارد و ازخجالت سیر شود. | ۳۰ 30 |
at han held fram si kinn til slag, let seg metta med svivyrda.
| زیرا خداوند تا به ابد او را ترک نخواهدنمود. | ۳۱ 31 |
For Herren støyter ikkje æveleg burt.
| زیرا اگر‌چه کسی را محزون سازد لیکن برحسب کثرت رافت خود رحمت خواهد فرمود. | ۳۲ 32 |
For um han legg på sorg, so miskunnar han endå etter sin store nåde.
| چونکه بنی آدم را از دل خود نمی رنجاند ومحزون نمی سازد. | ۳۳ 33 |
For det er ikkje av hjarta han legg møda og sorg på mannsborni.
| تمامی اسیران زمین را زیر پا پایمال کردن، | ۳۴ 34 |
At dei krasar under fot alle fangar i landet,
| و منحرف ساختن حق انسان به حضورحضرت اعلی، | ۳۵ 35 |
at dei rengjer retten for mannen framfor åsyni til den Høgste,
| و منقلب نمودن آدمی در دعویش منظورخداوند نیست. | ۳۶ 36 |
at ein gjer urett mot ein mann i hans sak - ser ikkje Herren slikt?
| کیست که بگوید و واقع شود اگر خداوندامر نفرموده باشد. | ۳۷ 37 |
Kven tala, og det vart, um Herren ikkje baud?
| آیا از فرمان حضرت اعلی هم بدی و هم نیکویی صادر نمی شود؟ | ۳۸ 38 |
Kjem ikkje frå munnen til den Høgste både vondt og godt?
| پس چرا انسان تا زنده است و آدمی به‌سبب سزای گناهان خویش شکایت کند؟ | ۳۹ 39 |
Kvi skal eit livande menneskje klaga? Kvar syrgje yver si synd!
| راههای خود را تجسس و تفحص بنماییم و بسوی خداوند بازگشت کنیم. | ۴۰ 40 |
Lat oss ransaka våre vegar og røyna deim og venda oss til Herren!
| دلها و دستهای خویش را بسوی خدایی که در آسمان است برافرازیم، | ۴۱ 41 |
Lat oss lyfta våre hjarto likeins som våre hender til Gud i himmelen!
| (و بگوییم ): «ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیم و تو عفو نفرمودی. | ۴۲ 42 |
Me hev synda og vore ulyduge, du hev ikkje tilgjeve.
| خویشتن را به غضب پوشانیده، ما را تعاقب نمودی و به قتل رسانیده، شفقت نفرمودی. | ۴۳ 43 |
Du sveipte deg i vreide og elte oss, du slo i hel utan nåde.
| خویشتن را به ابر غلیظ مستور ساختی، تادعای ما نگذرد. | ۴۴ 44 |
I skyer sveipte du deg, so ingi bøn rakk fram.
| ما را در میان امت‌ها فضله و خاکروبه گردانیده‌ای.» | ۴۵ 45 |
Til skarn og styggje hev du gjort oss midt imillom folki.
| تمامی دشمنان ما بر ما دهان خود رامی گشایند. | ۴۶ 46 |
Dei spila upp sitt gap imot oss, alle våre fiendar.
| خوف و دام و هلاکت و خرابی بر ما عارض گردیده است. | ۴۷ 47 |
Gruv og grav det vart vår lut, øyding og tjon.
| به‌سبب هلاکت دختر قوم من، نهرهای آب از چشمانم می‌ریزد. | ۴۸ 48 |
Tårebekkjer strøymer or mitt auga for tjonet på mitt folks dotter.
| چشم من بلا انقطاع جاری است و بازنمی ایستد. | ۴۹ 49 |
Mitt auga sirenn, roar seg ikkje,
| تا خداوند از آسمان ملاحظه نماید و ببیند. | ۵۰ 50 |
fyrr Herrens skodar etter og ser frå himmelen.
| چشمانم به جهت جمیع دختران شهرم، جان مرا می‌رنجاند. | ۵۱ 51 |
Mitt auga gjer meg hjarte-ilt for kvar ei av døtterne i min by.
| آنانی که بی‌سبب دشمن منند مرا مثل مرغ بشدت تعاقب می‌نمایند. | ۵۲ 52 |
Dei jaga og elte meg som ein fugl, dei som var mine fiendar utan orsak.
| جان مرا در سیاه چال منقطع ساختند وسنگها بر من‌انداختند. | ۵۳ 53 |
Dei vilde taka livet av meg nede i brunnen, dei kasta stein på meg.
| آبها از سر من گذشت پس گفتم: منقطع شدم. | ۵۴ 54 |
Vatnet flødde yver mitt hovud, eg sagde: «Det er ute med meg.»
| آنگاه‌ای خداوند، از عمق های سیاه چال اسم تو را خواندم. | ۵۵ 55 |
Eg påkalla ditt namn, Herre, utor den djupe hola.
| آواز مرا شنیدی، پس گوش خود را از آه واستغاثه من مپوشان! | ۵۶ 56 |
Mi røyst høyrde du; haldt deg ikkje for øyro når eg ropar um lindring.
| در روزی که تو را خواندم نزدیک شده، فرمودی که نترس. | ۵۷ 57 |
Du var nær den dagen eg kalla på deg; du sagde: «Ikkje ottast!»
| ای خداوند دعوی جان مرا انجام داده و حیات مرا فدیه نموده‌ای! | ۵۸ 58 |
Du, Herre, hev ført saki for mi sjæl, du hev løyst ut mitt liv.
| ای خداوند ظلمی را که به من نموده انددیده‌ای پس مرا دادرسی فرما! | ۵۹ 59 |
Du, Herre, hev set kva urett eg leid; å, døm i mi sak!
| تمامی کینه ایشان و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند دیده‌ای. | ۶۰ 60 |
Du hev set all deira hemnhug, alle deira løynderåder mot meg.
| ای خداوند مذمت ایشان را و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند شنیده‌ای! | ۶۱ 61 |
Du hev høyrt deira svivyrdingar, alle deira løynderåder mot meg,
| سخنان مقاومت کنندگانم را و فکرهایی راکه تمامی روز به ضد من دارند (دانسته‌ای ). | ۶۲ 62 |
det mine motstandarar sagde og tenkte imot meg dagen lang.
| نشستن و برخاستن ایشان را ملاحظه فرمازیرا که من سرود ایشان شده‌ام. | ۶۳ 63 |
Ansa på deim, når dei sit og når dei stend! um meg gjer dei nidvisor.
| ای خداوند موافق اعمال دستهای ایشان مکافات به ایشان برسان. | ۶۴ 64 |
Du, Herre, vil gjeva deim av same slag som deira hender hev gjort.
| غشاوه قلب به ایشان بده و لعنت تو برایشان باد! | ۶۵ 65 |
Du vil leggja eit sveip yver deira hjarta, du vil bannstøyta deim.
| ایشان را به غضب تعاقب نموده، از زیرآسمانهای خداوند هلاک کن. | ۶۶ 66 |
Du vil elta deim i vreide, og tyna deim so dei ikkje bid meir under Herrens himmel.
