یوشع 16

۱ 1 و قرعه برای بنی یوسف به سمت مشرق، از اردن اریحا به طرف آبهای اریحا تا صحرایی که از اریحا به سوی کوه بیت ئیل بر می‌آید، بیرون آمد.

Pea naʻe tō ʻae tofiʻa ʻoe fānau ʻa Siosefa mei Soatani ʻo ofi ki Seliko, ki he vai ʻo Seliko ʻi he potu hahake, ʻo aʻu atu ki he toafa ʻaia ʻoku ʻalu mei Seliko ʻo ʻalu ʻo ʻasi ʻi he moʻunga ko Peteli,

۲ 2 و از بیت ئیل تالوز برآمده، به‌سرحد ارکیان تا عطاروت گذشت.

Pea ʻoku ʻalu ai mei Peteli ki Lusa, ʻo ʻalu ai pe ki he ngaahi potu fonua ʻo ʻAliki, mo ʻAtaloti.

۳ 3 و به سمت مغرب به‌سرحد یفلیطیان تا کناربیت حورون پایین و تا جازر پایین آمد، و انتهایش تا دریا بود.

Pea ʻoku ʻalu hifo ʻi he potu lulunga ki he potu ʻo Safileti, ʻo aʻu ki he ngataʻanga ʻo Pete-Holoni ʻi lalo, pea ki Kesa: pea ʻoku aʻu atu hono ngataʻanga ki he tahi.

۴ 4 پس پسران یوسف، منسی و افرایم، ملک خود را گرفتند.

Pea ko e fānau ʻa Siosefa ko Manase mo ʻIfalemi, naʻa na maʻu hona tofiʻa.

۵ 5 و حدود بنی افرایم به حسب قبایل ایشان چنین بود که حد شرقی ملک ایشان عطاروت ادارتا بیت حورون بالا بود.

Pea ko hono ngataʻanga ʻoe tofiʻa ʻoe fānau ʻa ʻIfalemi ʻo fakatatau ki honau ngaahi faʻahinga naʻe pehē: ʻio, ko hono ngataʻanga ʻo honau tofiʻa ki he potu hahake naʻe ʻi ʻAtaloti ata, ʻo aʻu atu ki Pete-holoni ʻi hahake;

۶ 6 و حد غربی ایشان به طرف شمال نزد مکمیت برآمد و حد ایشان به سمت مشرق به تانه شیلوه برگشته، به طرف مشرق یانوحه از آن گذشت.

Pea naʻe ʻalu atu hono ngataʻanga ʻo hanga atu ki tahi ki Mikimeta ʻi he potu tokelau; pea ʻalu ai hono ngataʻanga ʻi he potu hahake ki Tenate-Sailo, pea mole ai ʻi he potu hahake ki Sanoa;

۷ 7 و از یانوحه به عطاروت و نعره پایین آمده، به اریحا رسید و به اردن منتهی شد.

Pea ʻalu hifo mei Sanoa ki ʻAtaloti, pea ki Neelati, ʻo aʻu ki Seliko, pea ngata atu ia ki Soatani.

۸ 8 و سرحد غربی آن از تفوح تاوادی قانه رفت و آخر آن به دریا بود، این است ملک سبط بنی افرایم به حسب قبایل ایشان.

Pea naʻe ʻalu hono ngataʻanga mei Tapua ʻi he potu lulunga ʻo aʻu atu ki he vaitafe ko Kana; pea ko hono ngataʻanga ʻo ia ko e tahi. Ko eni ʻae tofiʻa ʻoe faʻahinga ʻoe fānau ʻa ʻIfalemi ʻi honau ngaahi faʻahinga.

۹ 9 علاوه بر شهرهایی که از میان ملک بن منسی برای بنی افرایم جدا شده بود، جمیع شهرها بادهات آنها بود.

Pea ko e ngaahi kolo tuʻu kehe naʻe tuku ki he fānau ʻa ʻIfalemi naʻe ʻi he tofiʻa ʻoe fānau ʻa Manase, ʻa ʻenau ngaahi kolo mo honau ngaahi potu kakai.

۱۰ 10 و کنعانیان را که در جازر ساکن بودند، بیرون نکردند. پس کنعانیان تا امروز درمیان افرایم ساکنند، و برای جزیه، بندگان شدند.

Pea naʻe ʻikai tenau kapusi kituaʻā ʻae kau Kēnani, ʻaia naʻe nofo ʻi Kesa: ka kuo nofo ʻae kau Kēnani fakataha mo e kakai ʻIfalemi, ʻo aʻu ki he ʻaho ni, ʻonau tauhi mo tukuhau ki ai.