یوشع 13

۱ 1 و یوشع پیر و سالخورده شد، و خداوندبه وی گفت: «تو پیر و سالخورده شده‌ای و هنوز زمین بسیار برای تصرف باقی می‌ماند.

Now, Joshua, was old, advanced in days, —so then Yahweh said unto him—Thou, art old, advanced in days, and, much the larger part of the land, remaineth to be possessed.

۲ 2 و این است زمینی که باقی می‌ماند، تمامی بلوک فلسطینیان و جمیع جشوریان.

This, is the land that remaineth, —all the regions of the Philistines, and all the Geshuri;

۳ 3 ازشیحور که در مقابل مصر است تا سرحد عقرون به سمت شمال که از کنعانیان شمرده می‌شود، یعنی پنج سردار فلسطینیان از غزیان و اشدودیان و اشقلونیان و جتیان و عقرونیان و عویان.

from the Shihor which faceth Egypt, even as far as the boundary of Ekron, northward, to the Canaanites, is it counted, —five princes of Philistines, the Gazites, and the Ashdodites, the Ashkalonites, the Gittites, and the Ekronites, also the Avvim

۴ 4 و ازجنوب تمامی زمین کنعانیان و مغاره‌ای که ازصیدونیان است تا افیق و تا سرحد اموریان.

on the south: all the land of the Canaanites, and Mearah which belongeth to the Zidonians, as far as Aphek, —as far as the boundary of the Amorites;

۵ 5 وزمین جبلیان و تمامی لبنان به سمت مطلع آفتاب از بعل جاد که زیر کوه حرمون است تا مدخل حمات.

and the land of the Gebalites, and all the Lebanon, to the rising of the sun, from Baal-gad, under Mount Hermon, —as far as the entering in of Hamath:

۶ 6 تمامی ساکنان کوهستان از لبنان تامصرفوت مایم که جمیع صیدونیان باشند، من ایشان را از پیش بنی‌اسرائیل بیرون خواهم کرد، لیکن تو آنها را به بنی‌اسرائیل به ملکیت به قرعه تقسیم نما چنانکه تو را امر فرموده‌ام.

all the inhabitants of the hill country, from the Lebanon as far as Misrephoth-maim—all the Zidonians, I myself, will dispossess them from before the sons of Israel, —nevertheless, assign thou it by lot unto Israel, for an inheritance, as I have commanded thee.

۷ 7 پس الان این زمین را به نه سبط و نصف سبط منسی برای ملکیت تقسیم نما.»

Now, therefore, apportion this land as an inheritance, unto the nine tribes, —and the half tribe of Manasseh.

۸ 8 با او روبینیان و جادیان ملک خود را گرفتندکه موسی در آن طرف اردن به سمت مشرق به ایشان داد، چنانکه موسی بنده خداوند به ایشان بخشیده بود.

With them, the, Reubenites and the Gadites, received their inheritance, —which Moses gave them beyond the Jordan, eastward, as Moses the servant of Yahweh gave unto them:

۹ 9 از عروعیر که بر کناره وادی ارنون است، و شهری که در وسط وادی است، و تمامی بیابان میدبا تا دیبون.

from Aroer, which is on the edge of the ravine of Arnon, and the city, which is in the midst of the ravine, and all the table-land of Medeba, as far as Dibon;

۱۰ 10 و جمیع شهرهای سیهون ملک اموریان که در حشبون تا سرحد بنی عمون حکمرانی می‌کرد.

and all the cities of Sihon, king of the Amorites, who reigned in Heshbon, —as far as the boundary of the sons of Ammon;

۱۱ 11 و جلعاد و سرحدجشوریان و معکیان و تمامی کوه حرمون وتمامی باشان تا سلخه.

and Gilead, and the boundary of the Geshurites and the Maacathites, and all Mount Hermon, and all Bashan, as far as Salecah;

۱۲ 12 و تمامی ممالک عوج در باشان که در اشتاروت و ادرعی حکمرانی می‌کرد، و او از بقیه رفائیان بود. پس موسی ایشان را شکست داد و بیرون کرد.

all the kingdom of Og, in Bashan, who reigned in Ashtaroth and in Edrei, —he, being left of the remnant of the giants; and Moses smote them and dispossessed them;

۱۳ 13 اما بنی‌اسرائیل جشوریان و معکیان را بیرون نکردند، پس جشور و معکی تا امروز در میان اسرائیل ساکنند.

the sons of Israel, however, did not dispossess, the Geshurites or the Maacathites, —but Geshur and Maacath have remained in the midst of Israel until this day.

۱۴ 14 لیکن به سبط لاوی هیچ ملکیت نداد، زیراهدایای آتشین یهوه خدای اسرائیل ملکیت وی است چنانکه به او گفته بود.

Howbeit, unto the tribe of Levi, gave he no inheritance, —the altar-flames of Yahweh God of Israel, are his inheritance, as he spake unto him.

۱۵ 15 و موسی به سبط بنی روبین برحسب قبیله های ایشان داد.

Thus then Moses gave [an inheritance] unto the tribe of the sons of Reuben by their families;

۱۶ 16 و حدود ایشان از عروعیربود که به کنار وادی ارنون است و شهری که دروسط وادی است و تمامی بیابان که پهلوی میدبااست.

and their boundary was from Aroer, that is on the edge of the ravine of Arnon and the city which is in the midst of the ravine and all the table-land by Medeba;

۱۷ 17 حشبون و تمامی شهرهایش که در بیابان است و دیبون و باموت بعل و بیت بعل معون.

Heshbon and all her cities which are on the table-land, —Dibon and Bamoth-baal, and Beth-baal-meon;

۱۸ 18 ویهصه و قدیموت و میفاعت.

and Jahaz and Kedemoth and Maphaath;

۱۹ 19 و قریتایم و سبمه و سارت شحر که در کوه دره بود.

and Kiriathaim and Sibmah, and Zareth-shahar on the mount of the vale;

۲۰ 20 و بیت فغورو دامن فسجه و بیت یشیموت.

and Beth-peor, and the slopes of Pisgah, and Beth-jeshimoth;

۲۱ 21 و تمامی شهرهای بیابان و تمامی ممالک سیهون، ملک اموریان، که در حشبون حکمرانی می‌کرد، وموسی او را با سرداران مدیان یعنی اوی و راقم وصور و حور و رابع، امرای سیهون، که در آن زمین ساکن بودند، شکست داد.

and all the cities of the table-land, and all the kingdom of Sihon king of the Amorites, who reigned in Heshbon, —whom Moses smote—with the princes of Midian, Evi and Rekem and Zur and Hur and Reba, dukes of Sihon dwelling in the land;

۲۲ 22 و بلعام بن بعور فالگیر را بنی‌اسرائیل در میان کشتگان به شمشیرکشتند.

Balaam also son of Beor, the diviner, did the sons of Israel slay with the sword among their slain.

۲۳ 23 و سرحد بنی روبین اردن و کناره‌اش بود. این ملکیت بنی روبین برحسب قبیله های ایشان بود یعنی شهرها و دهات آنها.

And so the boundary of the sons of Reuben was the Jordan and district. This, is the inheritance of the sons of Reuben by their families, the cities and the villages thereof.

۲۴ 24 و موسی به سبط جاد یعنی به بنی جادبرحسب قبیله های ایشان داد.

And Moses gave [an inheritance] unto the tribe of Gad, unto the sons of Gad by their families;

۲۵ 25 و سرحد ایشان یعزیز بود و تمامی شهرهای جلعاد و نصف زمین بنی عمون تا عروعیر که در مقابل ربه است.

and their boundary was—Jazer, and all the cities of Gilead, and half the land of the sons of Ammon, —as far as Aroer, which faceth Rabbah;

۲۶ 26 واز حشبون تا رامت مصفه و بطونیم و از محنایم تاسرحد دبیر.

and from Heshbon as far as Ramath-mizpeh, and Botonim, —and from Mahanaim as far as the boundary of Debir;

۲۷ 27 و در دره بیت هارام و بیت نمره وسکوت و صافون و بقیه مملکت سیهون، ملک حشبون، و اردن و کناره آن تا انتهای دریای کنرت در آن طرف اردن به سمت مشرق.

and in the valley—Beth-haram and Beth-nimrah and Succoth and Zaphon, the rest of the kingdom of Sihon king of Heshbon, the Jordan and district, —as far as the end of the sea of Chinnereth, beyond the Jordan eastward.

۲۸ 28 این است ملکیت بنی جاد برحسب قبیله های ایشان یعنی شهرها و دهات آنها.

This, is the inheritance of the sons of Gad, by their families, —the cities and the villages thereof.

۲۹ 29 و موسی به نصف سبط منسی داد و برای نصف سبط بنی منسی برحسب قبیله های ایشان برقرار شد.

And Moses gave [an inheritance] unto the half tribe of Manasseh, —so it belonged to the half tribe of the sons of Manasseh by their families;

۳۰ 30 و حدود ایشان از محنایم تمامی باشان یعنی تمامی ممالک عوج، ملک باشان وتمامی قریه های یائیر که در باشان است، شصت شهر بود.

and their boundary was—from Mahanaim all Bashan all the kingdom of Og king of Bashan and all the Encampments of Jair which are in Bashan three-score cities;

۳۱ 31 و نصف جلعاد و عشتاروت و ادرعی شهرهای مملکت عوج در باشان برای پسران ماکیر بن منسی یعنی برای نصف پسران ماکیربرحسب قبیله های ایشان بود.

and, half Gilead and Ashtaroth and Edrei, cities of the kingdom of Og in Bashan, pertained to the sons of Machir son of Manasseh, to half the sons of Machir by their families.

۳۲ 32 اینهاست آنچه موسی در عربات موآب درآن طرف اردن در مقابل اریحا به سمت مشرق برای ملکیت تقسیم کرد.

These, are [the portions] which Moses gave for inheritance, in the waste plains of Moab, —over the Jordan by Jericho eastward.

۳۳ 33 لیکن به سبط لاوی، موسی هیچ نصیب نداد زیرا که یهوه، خدای اسرائیل، نصیب ایشان است چنانکه به ایشان گفته بود.

But, unto the tribe of Levi, Moses gave no inheritance, —Yahweh God of Israel, he, was their inheritance, as he spake unto them.