ایّوب 8
| پس بلدد شوحی در جواب گفت: | ۱ 1 |
Saa tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:
| «تا به کی این چیزها را خواهی گفت و سخنان دهانت باد شدید خواهد بود؟ | ۲ 2 |
Hvor længe taler du saa, hvor længe skal Mundens Uvejr rase?
| آیا خداوندداوری را منحرف سازد؟ یا قادر مطلق انصاف رامنحرف نماید؟ | ۳ 3 |
Mon Gud vel bøjer Retten, bøjer den Almægtige Retfærd?
| چون فرزندان تو به او گناه ورزیدند، ایشان را به‌دست عصیان ایشان تسلیم نمود. | ۴ 4 |
Har dine Sønner syndet imod ham, og gav han dem deres Brøde i Vold,
| اگر تو به جد و جهد خدا را طلب می‌کردی و نزد قادر مطلق تضرع می‌نمودی، | ۵ 5 |
saa søg du nu hen til Gud og bed hans Almagt om Naade!
| اگر پاک و راست می‌بودی، البته برای تو بیدارمی شد، و مسکن عدالت تو را برخوردارمی ساخت. | ۶ 6 |
Saafremt du er ren og oprigtig, ja, da vil han vaage over dig, genrejse din Retfærds Bolig;
| و اگر‌چه ابتدایت صغیر می‌بود، عاقبت تو بسیار رفیع می‌گردید. | ۷ 7 |
din fordums Lykke vil synes ringe, saare stor skal din Fremtid blive.
| زیرا که ازقرنهای پیشین سوال کن، و به آنچه پدران ایشان تفحص کردند توجه نما، | ۸ 8 |
Thi spørg dog den henfarne Slægt, læg Mærke til Fædrenes Granskning!
| چونکه ما دیروزی هستیم و هیچ نمی دانیم، و روزهای ما سایه‌ای برروی زمین است. | ۹ 9 |
Vi er fra i Gaar, og intet ved vi, en Skygge er vore Dage paa Jord.
| آیا ایشان تو را تعلیم ندهند وبا تو سخن نرانند؟ و از دل خود کلمات بیرون نیارند؟ | ۱۰ 10 |
Mon ej de kan lære dig, sige dig det og give dig Svar af Hjertet:
| آیا نی، بی‌خلاب می‌روید، یا قصب، بی‌آب نمو می‌کند؟ | ۱۱ 11 |
Vokser der Siv, hvor der ikke er Sump, gror Nilgræs frem, hvor der ikke er Vand?
| هنگامی که هنوز سبزاست و بریده نشده، پیش از هر گیاه خشک می‌شود. | ۱۲ 12 |
Endnu i Grøde, uden at høstes, visner det før alt andet Græs.
| همچنین است راه جمیع فراموش کنندگان خدا. و امید ریاکار ضایع می شود، | ۱۳ 13 |
Saa gaar det enhver, der glemmer Gud, en vanhelligs Haab slaar fejl:
| که امید او منقطع می‌شود، واعتمادش خانه عنکبوت است. | ۱۴ 14 |
som Sommerspind er hans Tilflugt, hans Tillid er Spindelvæv;
| بر خانه خودتکیه می‌کند و نمی ایستد، به آن متمسک می‌شودو لیکن قایم نمی ماند. | ۱۵ 15 |
han støtter sig til sit Hus, det falder, han klynger sig til det, ej staar det fast.
| پیش روی آفتاب، تر وتازه می‌شود و شاخه هایش در باغش پهن می‌گردد. | ۱۶ 16 |
I Solskinnet vokser han frodigt, hans Ranker breder sig Haven over,
| ریشه هایش بر توده های سنگ درهم بافته می‌شود، و بر سنگلاخ نگاه می‌کند. | ۱۷ 17 |
i Stendynger fletter hans Rødder sig ind, han hager sig fast mellem Sten;
| اگر ازجای خود کنده شود، او را انکار کرده، می‌گوید: تو را نمی بینم. | ۱۸ 18 |
men rives han bort fra sit Sted, fornægter det ham: »Jeg har ikke set dig!«
| اینک خوشی طریقش همین است و دیگران از خاک خواهند رویید. | ۱۹ 19 |
Se, det er Glæden, han har af sin Vej, og af Jorden fremspirer en anden!
| هماناخدا مرد کامل را حقیر نمی شمارد، و شریر رادستگیری نمی نماید، | ۲۰ 20 |
Se, Gud agter ej den uskyldige ringe, han holder ej fast ved de ondes Haand.
| تا دهان تو را از خنده پرکند، و لبهایت را از آواز شادمانی. | ۲۱ 21 |
End skal han fylde din Mund med Latter og dine Læber med Jubel;
| خصمان توبه خجالت ملبس خواهند شد، و خیمه شریران نابود خواهد گردید.» | ۲۲ 22 |
dine Avindsmænd skal klædes i Skam og gudløses Telt ej findes mer!
