ایّوب 6

۱ 1 و ایوب جواب داده، گفت:

But Job, responding, said:

۲ 2 «کاش که غصه من سنجیده شود. و مشقت مرا درمیزان با آن بگذارند.

I wish that my sins, for which I deserve wrath, and the calamity that I endure, were weighed out on a balance.

۳ 3 زیرا که الان از ریگ دریاسنگینتر است. از این سبب سخنان من بیهوده می‌باشد.

Compared to the sand of the sea, they would appear heavier, and so my words are full of sorrow.

۴ 4 زیرا تیرهای قادرمطلق در اندرون من است. و روح من زهر آنها را می‌آشامد، و ترسهای خدا بر من صف آرایی می‌کند.

For the arrows of the Lord are in me, my spirit drinks of their indignation, and the terrors of the Lord are soldiers against me.

۵ 5 آیا گورخر باداشتن علف عرعر می‌کند؟ و یا گاو بر آذوقه خودبانگ می‌زند؟

Will the wild ass bray when he has grass? Or will the ox bellow when he stands before a full manger?

۶ 6 آیا چیز بی‌مزه، بی‌نمک خورده می‌شود؟ و یا در سفیده تخم، طعم می‌باشد؟

Or can one eat bland food, which is not seasoned with salt? Or can anyone taste that which, if tasted, causes death?

۷ 7 جان من از لمس نمودن آنها کراهت دارد. آنهابرای من مثل خوراک، زشت است.

The things that my soul was unwilling to touch before, now, because of anguish, are my foods.

۸ 8 «کاش که مسالت من برآورده شود، و خداآرزوی مرا به من بدهد!

Who will grant that my petition may arrive and that God may bestow on me what I expect,

۹ 9 و خدا راضی شود که مرا خرد کند، و دست خود را بلند کرده، مرامنقطع سازد!

and that he who, at first, had crushed me, will let loose his hand and cut me down?

۱۰ 10 آنگاه معهذا مرا تسلی می‌شد ودر عذاب الیم شاد می‌شدم، چونکه کلمات حضرت قدوس را انکار ننمودم.

And may this be my consolation, that in afflicting me with sorrow, although he might not be lenient with me, I still do not contradict the words of the Holy One.

۱۱ 11 من چه قوت دارم که انتظار بکشم و عاقبت من چیست که صبرنمایم؟

For what is my strength, that I may continue? Or what is my goal, so that I may act patiently?

۱۲ 12 آیا قوت من قوت سنگها است؟ و یاگوشت من برنج است؟

My strength is not the strength of stones, nor is my flesh made of bronze.

۱۳ 13 آیا بالکل بی‌اعانت نیستم؟ و مساعدت از من مطرود نشده است؟

Behold, there is no help for me in myself, and my loved ones also have withdrawn from me.

۱۴ 14 حق شکسته دل از دوستش ترحم است، اگر‌چه هم ترس قادر مطلق را ترک نماید.

He who takes away mercy from his friend, abandons the fear of the Lord.

۱۵ 15 اما برادران من مثل نهرها مرا فریب دادند، مثل رودخانه وادیها که می‌گذرند.

My brethren have disregarded me, like a torrent that passes swiftly through the steep valleys.

۱۶ 16 که از یخ سیاه فام می‌باشند، و برف در آنها مخفی است.

Those who fear frost, snow will rush over them.

۱۷ 17 وقتی که آب از آنها می‌رود، نابود می‌شوند. و چون گرماشود، از جای خود ناپدید می‌گردند.

At that time, when they are scattered, they will perish, and when it becomes hot, they will be freed from their place.

۱۸ 18 کاروانیان از راه خود منحرف می‌شوند، و در بیابان داخل شده، هلاک می‌گردند.

The paths of their steps are entangled; they will walk in vain and will perish.

۱۹ 19 کاروانیان تیما به آنهانگران بودند. قافله های سبا امید آن را داشتند.

Consider the paths of Thema, the ways of Saba, and wait a little while.

۲۰ 20 از امید خود خجل گردیدند. به آنجا رسیدند وشرمنده گشتند.

They have been thrown into confusion, just as I had hoped; they have even come to me and are overwhelmed with shame.

۲۱ 21 زیرا که الان شما مثل آنهاشده‌اید، مصیبتی دیدید و ترسان گشتید.

Now you have arrived, and merely by seeing my affliction, you are afraid.

۲۲ 22 آیاگفتم که چیزی به من ببخشید؟ یا ارمغانی از اموال خود به من بدهید؟

Did I say: “Bring to me and give to me from your necessities?”

۲۳ 23 یا مرا از دست دشمن رهاکنید؟ و مرا از دست ظالمان فدیه دهید؟

or, “Free me from the hand of the enemy and rescue me from the hand of the strong?”

۲۴ 24 «مرا تعلیم دهید و من خاموش خواهم شد، و مرا بفهمانید که در چه چیز خطا کردم.

Teach me, and I will be silent, and if by chance I have been ignorant of anything, instruct me.

۲۵ 25 سخنان راستی چقدر زورآور است! اما تنبیه شما چه نتیجه می‌بخشد؟

Why have you diminished the words of truth, when there is none of you who is able to offer proof against me?

۲۶ 26 آیا گمان می‌برید که سخنان را تنبیه می‌نمایید و سخنان مایوس را که مثل باد است؟

You prepare speeches as so much noise, and you offer words into the wind.

۲۷ 27 یقین برای یتیم قرعه می‌اندازیدو دوست خود را مال تجارت می‌شمارید.

You encroach upon the orphan, and you strive to undermine your friend.

۲۸ 28 پس الان التفات کرده، بر من توجه نمایید، و روبه‌روی شما دروغ نخواهم گفت.

Such is true, so finish what you have begun. Listen closely, and see if I lie.

۲۹ 29 برگردید و بی‌انصافی نباشد، و باز برگردید زیرا عدالت من قایم است.

Respond, I beg you, without contention, and, speaking what is just, pass judgment.

۳۰ 30 آیا در زبان من بی‌انصافی می‌باشد؟ و آیا کام من چیزهای فاسد را تمیز نمی دهد؟

And you will not find iniquity on my tongue, nor will foolishness resound in my throat.