ایّوب 5
| «الان استغاثه کن و آیا کسی هست که تو راجواب دهد؟ و به کدامیک از مقدسان توجه خواهی نمود؟ | ۱ 1 |
Call now, see if any will answer thee! And to which of the holy ones wilt thou look?
| زیرا غصه، احمق رامی کشد و حسد، ابله را می‌میراند. | ۲ 2 |
Verily grief destroyeth the fool, And wrath consumeth the weak man.
| من احمق رادیدم که ریشه می‌گرفت و ناگهان مسکن او رانفرین کردم. | ۳ 3 |
I have seen an impious man taking root, But soon I cursed his habitation.
| فرزندان او از امنیت دور هستند ودر دروازه پایمال می‌شوند و رهاننده‌ای نیست. | ۴ 4 |
His children are far from safety; They are oppressed at the gate, and there is none to deliver them.
| که گرسنگان محصول او را می‌خورند، و آن رانیز از میان خارها می‌چینند، و دهان تله برای دولت ایشان باز است. | ۵ 5 |
His harvest the hungry devour, Carrying it even through the thorns; And a snare gapeth after his substance.
| زیرا که بلا از غبار درنمی آید، و مشقت از زمین نمی روید. | ۶ 6 |
For affliction cometh not from the dust, Nor doth trouble spring up from the ground;
| بلکه انسان برای مشقت مولود می‌شود، چنانکه شراره‌ها بالامی پرد. | ۷ 7 |
Behold, man is born to trouble, As the sparks fly upward.
| و لکن من نزد خدا طلب می‌کردم، ودعوی خود را بر خدا می‌سپردم، | ۸ 8 |
I would look to God, And to God would I commit my cause,
| که اعمال عظیم و بی‌قیاس می‌کند و عجایب بی‌شمار؛ | ۹ 9 |
Who doeth great things and unsearchable; Yea, marvellous things without number;
| که بر روی زمین باران می‌باراند، و آب بر روی صخره‌ها جاری می‌سازد، | ۱۰ 10 |
Who giveth rain upon the earth, And sendeth water upon the fields;
| تا مسکینان را به مقام بلند برساند، و ماتمیان به سلامتی سرافراشته شوند. | ۱۱ 11 |
Who placeth the lowly in high places, And restoreth the afflicted to prosperity;
| که فکرهای حیله گران را باطل می‌سازد، به طوری که دستهای ایشان هیچ کار مفیدنمی تواند کرد. | ۱۲ 12 |
Who disappointeth the devices of the crafty, So that their hands cannot perform their enterprises;
| که حکیمان را در حیله ایشان گرفتار می‌سازد، و مشورت مکاران مشوش می‌شود. | ۱۳ 13 |
Who taketh the wise in their own craftiness, And bringeth to nought the counsel of the artful.
| در روز به تاریکی برمی خورند و به وقت ظهر، مثل شب کورانه راه می‌روند. | ۱۴ 14 |
They meet with darkness in the daytime; They grope at noon as if it were night.
| که مسکین را از شمشیر دهان ایشان، و از دست زورآور نجات می‌دهد. | ۱۵ 15 |
So he saveth the persecuted from their mouth; The oppressed from the hand of the mighty.
| پس امید، برای ذلیل پیدا می‌شود و شرارت دهان خود را می‌بندد. | ۱۶ 16 |
So the poor hath hope, And iniquity stoppeth her mouth.
| «هان، خوشابحال شخصی که خدا تنبیهش می‌کند. پس تادیب قادر مطلق را خوار مشمار. | ۱۷ 17 |
Behold, happy is the man whom God correcteth; Therefore despise not thou the chastening of the Almighty.
| زیرا که او مجروح می‌سازد و التیام می‌دهد، ومی کوبد و دست او شفا می‌دهد. | ۱۸ 18 |
For he bruiseth, and bindeth up; He woundeth, and his hands make whole.
| در شش بلا، تو را نجات خواهد داد و در هفت بلا، هیچ ضرر برتو نخواهد رسید. | ۱۹ 19 |
In six troubles will he deliver thee; Yea, in seven shall no evil touch thee.
| در قحط تو را از موت فدیه خواهد داد، و در جنگ از دم شمشیر. | ۲۰ 20 |
In famine he will redeem thee from death, And in war from the power of the sword.
| ازتازیانه زبان پنهان خواهی ماند، و چون هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید. | ۲۱ 21 |
Thou shalt be safe from the scourge of the tongue, And shalt not be afraid of destruction, when it cometh.
| بر خرابی وتنگسالی خواهی خندید، و از وحوش زمین بیم نخواهی داشت. | ۲۲ 22 |
At destruction and famine thou shalt laugh, And of the wild beasts of the land shalt thou not be afraid.
| زیرا با سنگهای صحراهمداستان خواهی بود، و وحوش صحرا با توصلح خواهند کرد. | ۲۳ 23 |
For thou shalt be in league with the stones of the field; Yea, the beasts of the forest shall be at peace with thee.
| و خواهی دانست که خیمه تو ایمن است، و مسکن خود را تجسس خواهی کرد و چیزی مفقود نخواهی یافت. | ۲۴ 24 |
Thou shalt find that thy tent is in peace; Thou shalt visit thy dwelling, and not be disappointed.
| وخواهی دانست که ذریتت کثیر است و اولاد تومثل علف زمین. | ۲۵ 25 |
Thou shalt see thy descendants numerous, And thine offspring as the grass of the earth.
| و در شیخوخیت به قبرخواهی رفت، مثل بافه گندم که در موسمش برداشته می‌شود. | ۲۶ 26 |
Thou shalt come to thy grave in full age, As a shock of corn gathered in its season.
| اینک این را تفتیش نمودیم وچنین است، پس تو این را بشنو و برای خویشتن بدان.» | ۲۷ 27 |
Lo! this we have searched out; so it is: Hear it, and lay it up in thy mind!
