ایّوب 41
| «آیا لویاتان را با قلاب توانی کشید؟ یازبانش را با ریسمان توانی فشرد؟ | ۱ 1 |
Kann du fiska krokodillen, binda tunga hans med taum,
| آیادر بینی او مهار توانی کشید؟ یا چانه‌اش را باقلاب توانی سفت؟ | ۲ 2 |
Draga snor i gjenom nosi, hogga krok i kjaken hans?
| آیا او نزد تو تضرع زیادخواهد نمود؟ یا سخنان ملایم به تو خواهدگفت؟ | ۳ 3 |
Vil han tigga um nåde, tala mjuke ord til deg?
| آیا با تو عهد خواهد بست یا او را برای بندگی دایمی خواهی گرفت؟ | ۴ 4 |
Tru han vil gjera samband med deg og din træl for alltid verta?
| آیا با او مثل گنجشک بازی توانی کرد؟ یا او را برای کنیزان خود توانی بست؟ | ۵ 5 |
Kann du han som leikfugl halda for smågjentorne i band?
| آیا جماعت (صیادان ) از اوداد و ستد خواهند کرد؟ یا او را در میان تاجران تقسیم خواهند نمود؟ | ۶ 6 |
Handlar fiskarlag med honom, skiftar ut til kræmarar?
| آیا پوست او را با نیزه هامملو توانی کرد؟ یا سرش را با خطافهای ماهی گیران؟ | ۷ 7 |
Kann hans hud med spjot du fylla, og hans hovud med harpunar?
| اگر دست خود را بر او بگذاری جنگ را به یاد خواهی داشت و دیگر نخواهی کرد. | ۸ 8 |
Berre prøv - du skal det minnast; enn ein gong du gjer det ikkje!
| اینک امید به او باطل است. آیا از رویتش نیز آدمی به روی درافکنده نمی شود؟ | ۹ 9 |
Kvar og ein vil missa voni, verta feld ved syni av han.
| کسی اینقدر متهور نیست که او را برانگیزاند. پس کیست که در حضور من بایستد؟ | ۱۰ 10 |
Ingen torer eggja honom; kven kann då mot meg reisa?
| کیست که سبقت جسته، چیزی به من داده، تابه او رد نمایم؟ هرچه زیر آسمان است از آن من می‌باشد. | ۱۱ 11 |
Kven gav meg, so eg gjev att? Under himmeln alt eg eig.
| «درباره اعضایش خاموش نخواهم شد و ازجبروت و جمال ترکیب او خبر خواهم داد. | ۱۲ 12 |
Ei eg tegjer um hans lemer, um hans sterke, væne bygnad.
| کیست که روی لباس او را باز تواند نمود؟ وکیست که در میان دو صف دندانش داخل شود؟ | ۱۳ 13 |
Kven hev drege brynja av han, Gjenge inn i duble tanngard?
| کیست که درهای چهره‌اش را بگشاید؟ دایره دندانهایش هولناک است. | ۱۴ 14 |
Kven hev opna kjakeporten? Rædsla kring hans tenner ligg.
| سپرهای زورآورش فخر او می‌باشد، با مهر محکم وصل شده است. | ۱۵ 15 |
Sterke er hans skjolde-rader, feste med ei fast forsigling.
| با یکدیگر چنان چسبیده‌اند که باد از میان آنهانمی گذرد. | ۱۶ 16 |
Tett dei ligg innåt kvarandre, ingi luft slepp millom deim.
| با همدیگر چنان وصل شده‌اند و باهم ملتصقند که جدا نمی شوند. | ۱۷ 17 |
Eine skjolden i den andre heng i hop, skilst ikkje åt.
| از عطسه های او نور ساطع می‌گردد و چشمان او مثل پلکهای فجر است. | ۱۸ 18 |
Ljos ifrå hans njosing strålar, augo skin som morgonroden.
| از دهانش مشعلها بیرون می‌آید وشعله های آتش برمی جهد. | ۱۹ 19 |
Or hans gap skyt brandar fram, gneistar sprutar derifrå.
| از بینی های او دودبرمی آید مثل دیگ جوشنده و پاتیل. | ۲۰ 20 |
Or hans nasar stig det røyk, liksom eim or kjel som kokar.
| از نفس او اخگرها افروخته می‌شود و از دهانش شعله بیرون می‌آید. | ۲۱ 21 |
Anden hans set eld på kol, logen ut or gapet stend.
| بر گردنش قوت نشیمن دارد، وهیبت پیش رویش رقص می‌نماید. | ۲۲ 22 |
I hans nakke styrken bur, rædsla spring framfor hans åsyn.
| طبقات گوشت او بهم چسبیده است، و بر وی مستحکم است که متحرک نمی شود. | ۲۳ 23 |
Tette sit kjøtvalkarne, støypte fast urikkelg.
| دلش مثل سنگ مستحکم است، و مانند سنگ زیرین آسیا محکم می‌باشد. | ۲۴ 24 |
Hjarta hans er hardt som stein, fast som understein i kverni.
| چون او برمی خیزد نیرومندان هراسان می‌شوند، و از خوف بی‌خود می‌گردند. | ۲۵ 25 |
Kjempor ræddast når han ris, misser både mod og hugs;
| اگر شمشیر به او انداخته شود اثر نمی کند، و نه نیزه و نه مزراق و نه تیر. | ۲۶ 26 |
Sverd vil ikkje bita på, ikkje skot med spjot og pil.
| آهن را مثل کاه می‌شمارد و برنج را مانند چوب پوسیده. | ۲۷ 27 |
Jarn agtar han liksom strå, kopar nett som fauskeved.
| تیرهای کمان او را فرار نمی دهد و سنگهای فلاخن نزد او به کاه مبدل می‌شود. | ۲۸ 28 |
Ei han vik for bogesonen; stein frå slyngja vert som halm,
| عمود مثل کاه شمرده می‌شود و بر حرکت مزراق می‌خندد. | ۲۹ 29 |
og stridsklubba vert som strå, og han lær åt spjot som susar.
| در زیرش پاره های سفال تیز است و گردون پرمیخ را بر گل پهن می‌کند. | ۳۰ 30 |
Under han er kvasse broddar, spor dei set som treskjeslede.
| لجه را مثل دیگ می‌جوشاند و دریا را مانند پاتیلچه عطاران می‌گرداند. | ۳۱ 31 |
Djupet kokar som ei gryta, sjøen som ein salvekjel.
| راه را در عقب خویش تابان می‌سازد به نوعی که لجه را سفیدمو گمان می‌برند. | ۳۲ 32 |
Vegen lyser etter honom, djupet skin som sylverhår.
| بر روی خاک نظیر او نیست، که بدون خوف آفریده شده باشد. | ۳۳ 33 |
Liken hans på jord ei finst, denne skapning utan ræddhug.
| بر هرچیز بلند نظر می‌افکندو بر جمیع حیوانات سرکش پادشاه است.» | ۳۴ 34 |
Han ser ned på alt som høgt er, konge yver alle kaute.»
