ایّوب 4
| و الیفاز تیمانی در جواب گفت: | ۱ 1 |
Y respondió Elifaz el Temanita, y dijo:
| «اگر کسی جرات کرده، با تو سخن گوید، آیا تورا ناپسند می‌آید؟ لیکن کیست که بتواند از سخن‌گفتن بازایستد؟ | ۲ 2 |
Si probaremos a hablarte, serte ha molesto: ¿mas quién podrá detener las palabras?
| اینک بسیاری را ادب آموخته‌ای و دستهای ضعیف را تقویت داده‌ای. | ۳ 3 |
He aquí, tú enseñabas a muchos, y las manos flacas corroborabas.
| سخنان تو لغزنده را قایم داشت، و تو زانوهای لرزنده را تقویت دادی. | ۴ 4 |
Al que vacilaba, enderezaban tus palabras: y las rodillas de los que arrodillaban, esforzabas.
| لیکن الان به تو رسیده است و ملول شده‌ای، تو را لمس کرده است وپریشان گشته‌ای. | ۵ 5 |
Mas ahora que a ti te ha venido esto, te es molesto: y cuando ha llegado hasta ti, te turbas.
| آیا توکل تو بر تقوای تونیست؟ و امید تو بر کاملیت رفتار تو نی؟ | ۶ 6 |
¿Es este tu temor, tu confianza, tu esperanza, y la perfección de tus caminos?
| الان فکر کن! کیست که بی‌گناه هلاک شد؟ و راستان درکجا تلف شدند؟ | ۷ 7 |
Acuérdate ahora, ¿quién haya sido inocente, que se perdiese? ¿y en dónde los rectos han sido cortados?
| چنانکه من دیدم آنانی که شرارت را شیار می‌کنند و شقاوت را می‌کارندهمان را می‌دروند. | ۸ 8 |
Como yo he visto, que los que aran iniquidad, y siembran injuria, la siegan.
| از نفخه خدا هلاک می‌شوندو از باد غضب او تباه می‌گردند. | ۹ 9 |
Perecen por el aliento de Dios, y por el espíritu de su furor son consumidos.
| غرش شیر ونعره سبع و دندان شیربچه‌ها شکسته می‌شود. | ۱۰ 10 |
El bramido del león, y la voz del león, y los dientes de los leoncillos son arrancados.
| شیر نر از نابودن شکار هلاک می‌شود وبچه های شیر ماده پراکنده می‌گردند. | ۱۱ 11 |
El león viejo perece por falta de presa, y los hijos del león son esparcidos.
| «سخنی به من در خفا رسید، و گوش من آواز نرمی از آن احساس نمود. | ۱۲ 12 |
El negocio también me era a mí oculto: mas mi oído ha entendido algo de ello.
| در تفکرها ازرویاهای شب، هنگامی که خواب سنگین بر مردم غالب شود، | ۱۳ 13 |
En imaginaciones de visiones nocturnas, cuando el sueño cae sobre los hombres,
| خوف و لرز بر من مستولی شد که جمیع استخوانهایم را به جنبش آورد. | ۱۴ 14 |
Un espanto, y un temblor me sobrevino, que espantó todos mis huesos.
| آنگاه روحی از پیش روی من گذشت، و مویهای بدنم برخاست. | ۱۵ 15 |
Y un espíritu pasó por delante de mí, que el pelo de mi carne se erizó.
| در آنجا ایستاد، اما سیمایش راتشخیص ننمودم. صورتی در‌پیش نظرم بود. خاموشی بود و آوازی شنیدم | ۱۶ 16 |
Paróse una fantasma delante de mis ojos, cuyo rostro yo no conocí; y callando, oí que decía:
| که آیا انسان به حضور خدا عادل شمرده شود؟ و آیا مرد در نظرخالق خود طاهر باشد؟ | ۱۷ 17 |
¿Si será el hombre más justo que Dios? ¿Si será el varón más limpio que el que le hizo?
| اینک بر خادمان خوداعتماد ندارد، و به فرشتگان خویش، حماقت نسبت می‌دهد. | ۱۸ 18 |
He aquí que en sus siervos no confía; y en sus ángeles puso locura:
| پس چند مرتبه زیاده به ساکنان خانه های گلین، که اساس ایشان در غبار است، که مثل بید فشرده می‌شوند! | ۱۹ 19 |
¿Cuánto más en los que habitan en casas de lodo, cuyo fundamento está en el polvo, y que serán quebrantados de la polilla?
| از صبح تا شام خردمی شوند، تا به ابد هلاک می‌شوند و کسی آن را به‌خاطر نمی آورد. | ۲۰ 20 |
De la mañana a la tarde son quebrantados, y se pierden para siempre, sin que haya quien lo eche de ver.
| آیا طناب خیمه ایشان ازایشان کنده نمی شود؟ پس بدون حکمت می‌میرند. | ۲۱ 21 |
¿Su hermosura no se pierde con ellos mismos? muérense y no lo saben.
