ایّوب 4
| و الیفاز تیمانی در جواب گفت: | ۱ 1 |
Entonces Elifaz temanita tomó la palabra y dijo:
| «اگر کسی جرات کرده، با تو سخن گوید، آیا تورا ناپسند می‌آید؟ لیکن کیست که بتواند از سخن‌گفتن بازایستد؟ | ۲ 2 |
“¿Te molestará por ventura si osamos hablarte? Mas ¿quién puede contener las palabras?
| اینک بسیاری را ادب آموخته‌ای و دستهای ضعیف را تقویت داده‌ای. | ۳ 3 |
Mira, tú has enseñado a muchos, y a las manos débiles dabas fuerza.
| سخنان تو لغزنده را قایم داشت، و تو زانوهای لرزنده را تقویت دادی. | ۴ 4 |
Tus palabras sostenían a los que tropezaban, fortalecías las rodillas que vacilaban.
| لیکن الان به تو رسیده است و ملول شده‌ای، تو را لمس کرده است وپریشان گشته‌ای. | ۵ 5 |
Y ahora que a ti te ha llegado el turno, estás abatido; si Él te toca a ti, quedas turbado.
| آیا توکل تو بر تقوای تونیست؟ و امید تو بر کاملیت رفتار تو نی؟ | ۶ 6 |
¿No existe ya tu temor (a Dios), tu confianza, ni esperanza, y la rectitud de tu vida?
| الان فکر کن! کیست که بی‌گناه هلاک شد؟ و راستان درکجا تلف شدند؟ | ۷ 7 |
Recuerda bien si pereció jamás inocente alguno, ¿y dónde han sido exterminados los justos?
| چنانکه من دیدم آنانی که شرارت را شیار می‌کنند و شقاوت را می‌کارندهمان را می‌دروند. | ۸ 8 |
Por lo que siempre he visto, los que aran la iniquidad y siembran el mal, eso mismo cosechan,
| از نفخه خدا هلاک می‌شوندو از باد غضب او تباه می‌گردند. | ۹ 9 |
Perecen al soplo de Dios, los consume el aliento de su ira.
| غرش شیر ونعره سبع و دندان شیربچه‌ها شکسته می‌شود. | ۱۰ 10 |
El bramido del león, la voz del rugiente, y los dientes del leoncillo se quiebran.
| شیر نر از نابودن شکار هلاک می‌شود وبچه های شیر ماده پراکنده می‌گردند. | ۱۱ 11 |
Perece el león por falta de presa, y los cachorros de la leona andan dispersos.
| «سخنی به من در خفا رسید، و گوش من آواز نرمی از آن احساس نمود. | ۱۲ 12 |
En el silencio me llegó una palabra, mi oído solo percibió un murmullo.
| در تفکرها ازرویاهای شب، هنگامی که خواب سنگین بر مردم غالب شود، | ۱۳ 13 |
Agitado por visiones nocturnas, cuando en profundo sueño caen los hombres,
| خوف و لرز بر من مستولی شد که جمیع استخوانهایم را به جنبش آورد. | ۱۴ 14 |
se apoderó de mí un susto y espanto que estremeció todos mis huesos.
| آنگاه روحی از پیش روی من گذشت، و مویهای بدنم برخاست. | ۱۵ 15 |
Pasó por delante de mí un espíritu que erizó los pelos de mi cuerpo.
| در آنجا ایستاد، اما سیمایش راتشخیص ننمودم. صورتی در‌پیش نظرم بود. خاموشی بود و آوازی شنیدم | ۱۶ 16 |
Se detuvo, pero no pude conocer su rostro; estaba cual espectro ante mis ojos; y en el silencio oí una voz (que decía):
| که آیا انسان به حضور خدا عادل شمرده شود؟ و آیا مرد در نظرخالق خود طاهر باشد؟ | ۱۷ 17 |
«¿Acaso el hombre es más justo que Dios? ¿el mortal más puro que su Hacedor?»
| اینک بر خادمان خوداعتماد ندارد، و به فرشتگان خویش، حماقت نسبت می‌دهد. | ۱۸ 18 |
Si Él ni de sus mismos ministros se fía, y aun en sus ángeles descubre faltas,
| پس چند مرتبه زیاده به ساکنان خانه های گلین، که اساس ایشان در غبار است، که مثل بید فشرده می‌شوند! | ۱۹ 19 |
¿cuánto más en los que habitan en casas de barro, cuyos fundamentos son de polvo y serán roídos (como) por la polilla?
| از صبح تا شام خردمی شوند، تا به ابد هلاک می‌شوند و کسی آن را به‌خاطر نمی آورد. | ۲۰ 20 |
De la noche a la mañana son exterminados, perecen para siempre sin que nadie repare en ello.
| آیا طناب خیمه ایشان ازایشان کنده نمی شود؟ پس بدون حکمت می‌میرند. | ۲۱ 21 |
Se les corta el hilo de su (vida); mueren sin sabiduría.
