ایّوب 4

۱ 1 و الیفاز تیمانی در جواب گفت:

その時、テマンびとエリパズが答えて言った、

۲ 2 «اگر کسی جرات کرده، با تو سخن گوید، آیا تورا ناپسند می‌آید؟ لیکن کیست که بتواند از سخن‌گفتن بازایستد؟

「もし人があなたにむかって意見を述べるならば、あなたは腹を立てるでしょうか。しかしだれが黙っておれましょう。

۳ 3 اینک بسیاری را ادب آموخته‌ای و دستهای ضعیف را تقویت داده‌ای.

見よ、あなたは多くの人を教えさとし、衰えた手を強くした。

۴ 4 سخنان تو لغزنده را قایم داشت، و تو زانوهای لرزنده را تقویت دادی.

あなたの言葉はつまずく者をたすけ起し、かよわいひざを強くした。

۵ 5 لیکن الان به تو رسیده است و ملول شده‌ای، تو را لمس کرده است وپریشان گشته‌ای.

ところが今、この事があなたに臨むと、あなたは耐え得ない。この事があなたに触れると、あなたはおじ惑う。

۶ 6 آیا توکل تو بر تقوای تونیست؟ و امید تو بر کاملیت رفتار تو نی؟

あなたが神を恐れていることは、あなたのよりどころではないか。あなたの道の全きことは、あなたの望みではないか。

۷ 7 الان فکر کن! کیست که بی‌گناه هلاک شد؟ و راستان درکجا تلف شدند؟

考えてみよ、だれが罪のないのに、滅ぼされた者があるか。どこに正しい者で、断ち滅ぼされた者があるか。

۸ 8 چنانکه من دیدم آنانی که شرارت را شیار می‌کنند و شقاوت را می‌کارندهمان را می‌دروند.

わたしの見た所によれば、不義を耕し、害悪をまく者は、それを刈り取っている。

۹ 9 از نفخه خدا هلاک می‌شوندو از باد غضب او تباه می‌گردند.

彼らは神のいぶきによって滅び、その怒りの息によって消えうせる。

۱۰ 10 غرش شیر ونعره سبع و دندان شیربچه‌ها شکسته می‌شود.

ししのほえる声、たけきししの声はともにやみ、若きししのきばは折られ、

۱۱ 11 شیر نر از نابودن شکار هلاک می‌شود وبچه های شیر ماده پراکنده می‌گردند.

雄じしは獲物を得ずに滅び、雌じしの子は散らされる。

۱۲ 12 «سخنی به من در خفا رسید، و گوش من آواز نرمی از آن احساس نمود.

さて、わたしに、言葉がひそかに臨んだ、わたしの耳はそのささやきを聞いた。

۱۳ 13 در تفکرها ازرویاهای شب، هنگامی که خواب سنگین بر مردم غالب شود،

すなわち人の熟睡するころ、夜の幻によって思い乱れている時、

۱۴ 14 خوف و لرز بر من مستولی شد که جمیع استخوانهایم را به جنبش آورد.

恐れがわたしに臨んだので、おののき、わたしの骨はことごとく震えた。

۱۵ 15 آنگاه روحی از پیش روی من گذشت، و مویهای بدنم برخاست.

時に、霊があって、わたしの顔の前を過ぎたので、わたしの身の毛はよだった。

۱۶ 16 در آنجا ایستاد، اما سیمایش راتشخیص ننمودم. صورتی در‌پیش نظرم بود. خاموشی بود و آوازی شنیدم

そのものは立ちどまったが、わたしはその姿を見わけることができなかった。一つのかたちが、わたしの目の前にあった。わたしは静かな声を聞いた、

۱۷ 17 که آیا انسان به حضور خدا عادل شمرده شود؟ و آیا مرد در نظرخالق خود طاهر باشد؟

『人は神の前に正しくありえようか。人はその造り主の前に清くありえようか。

۱۸ 18 اینک بر خادمان خوداعتماد ندارد، و به فرشتگان خویش، حماقت نسبت می‌دهد.

見よ、彼はそのしもべをさえ頼みとせず、その天使をも誤れる者とみなされる。

۱۹ 19 پس چند مرتبه زیاده به ساکنان خانه های گلین، که اساس ایشان در غبار است، که مثل بید فشرده می‌شوند!

まして、泥の家に住む者、ちりをその基とする者、しみのようにつぶされる者。

۲۰ 20 از صبح تا شام خردمی شوند، تا به ابد هلاک می‌شوند و کسی آن را به‌خاطر نمی آورد.

彼らは朝から夕までの間に打ち砕かれ、顧みる者もなく、永遠に滅びる。

۲۱ 21 آیا طناب خیمه ایشان ازایشان کنده نمی شود؟ پس بدون حکمت می‌میرند.

もしその天幕の綱が彼らのうちに取り去られるなら、ついに悟ることもなく、死にうせるではないか』。