ایّوب 4
| و الیفاز تیمانی در جواب گفت: | ۱ 1 |
ED Elifaz Temanita rispose, e disse:
| «اگر کسی جرات کرده، با تو سخن گوید، آیا تورا ناپسند می‌آید؟ لیکن کیست که بتواند از سخن‌گفتن بازایستد؟ | ۲ 2 |
Se noi imprendiamo a parlarti, ti sarà egli molesto? Ma pur chi potrebbe rattener le parole?
| اینک بسیاری را ادب آموخته‌ای و دستهای ضعیف را تقویت داده‌ای. | ۳ 3 |
Ecco, tu correggevi molti, E rinforzavi le mani rimesse.
| سخنان تو لغزنده را قایم داشت، و تو زانوهای لرزنده را تقویت دادی. | ۴ 4 |
I tuoi ragionamenti ridirizzavano quelli che vacillavano, E tu raffermavi le ginocchia che piegavano.
| لیکن الان به تو رسیده است و ملول شده‌ای، تو را لمس کرده است وپریشان گشته‌ای. | ۵ 5 |
Ma ora che [il male] ti è avvenuto, tu te ne affanni; [Ora ch'è] giunto fino a te, tu ne sei smarrito.
| آیا توکل تو بر تقوای تونیست؟ و امید تو بر کاملیت رفتار تو نی؟ | ۶ 6 |
La tua pietà non [è] ella [stata] la tua speranza, [E] l'integrità delle tue vie la tua aspettazione?
| الان فکر کن! کیست که بی‌گناه هلاک شد؟ و راستان درکجا تلف شدند؟ | ۷ 7 |
Deh! rammemorati, quale innocente perì mai, Ed ove furono gli [uomini] diritti [mai] distrutti?
| چنانکه من دیدم آنانی که شرارت را شیار می‌کنند و شقاوت را می‌کارندهمان را می‌دروند. | ۸ 8 |
Siccome io ho veduto che quelli che arano l'iniquità, E seminano la perversità, la mietono.
| از نفخه خدا هلاک می‌شوندو از باد غضب او تباه می‌گردند. | ۹ 9 |
Essi periscono per l'alito di Dio, E son consumati dal soffiar delle sue nari.
| غرش شیر ونعره سبع و دندان شیربچه‌ها شکسته می‌شود. | ۱۰ 10 |
Il ruggito del leone, e il grido del fier leone [son ribattuti]; E i denti de' leoncelli sono stritolati.
| شیر نر از نابودن شکار هلاک می‌شود وبچه های شیر ماده پراکنده می‌گردند. | ۱۱ 11 |
Il vecchio leone perisce per mancamento di preda, E i figli della leonessa son dissipati.
| «سخنی به من در خفا رسید، و گوش من آواز نرمی از آن احساس نمود. | ۱۲ 12 |
Or mi è stata di nascosto significata una parola, E l'orecchio mio ne ha ritenuto un poco.
| در تفکرها ازرویاهای شب، هنگامی که خواب سنگین بر مردم غالب شود، | ۱۳ 13 |
Fra le immaginazioni delle visioni notturne, Quando il più profondo sonno cade sopra gli uomini,
| خوف و لرز بر من مستولی شد که جمیع استخوانهایم را به جنبش آورد. | ۱۴ 14 |
Mi è venuto uno spavento ed un tremito, Che ha spaventate tutte quante le mie ossa.
| آنگاه روحی از پیش روی من گذشت، و مویهای بدنم برخاست. | ۱۵ 15 |
Ed uno spirito è passato davanti a me, Che mi ha fatto arricciare i peli della mia carne;
| در آنجا ایستاد، اما سیمایش راتشخیص ننمودم. صورتی در‌پیش نظرم بود. خاموشی بود و آوازی شنیدم | ۱۶ 16 |
Egli si è fermato, ed io non ho riconosciuto il suo aspetto; Una sembianza è stata davanti agli occhi miei, Ed io ho udita una voce sommessa [che diceva: ]
| که آیا انسان به حضور خدا عادل شمرده شود؟ و آیا مرد در نظرخالق خود طاهر باشد؟ | ۱۷ 17 |
L'uomo sarebbe egli giustificato da Dio? L'uomo sarebbe egli giudicato puro dal suo fattore?
| اینک بر خادمان خوداعتماد ندارد، و به فرشتگان خویش، حماقت نسبت می‌دهد. | ۱۸ 18 |
Ecco, egli non si fida ne' suoi servitori, E scorge della temerità ne' suoi Angeli.
| پس چند مرتبه زیاده به ساکنان خانه های گلین، که اساس ایشان در غبار است، که مثل بید فشرده می‌شوند! | ۱۹ 19 |
Quanto più in coloro che abitano in case di fango, Il cui fondamento [è] nella polvere, E che son ridotti in polvere, esposti a' vermi?
| از صبح تا شام خردمی شوند، تا به ابد هلاک می‌شوند و کسی آن را به‌خاطر نمی آورد. | ۲۰ 20 |
Dalla mattina alla sera sono stritolati, E periscono in perpetuo, senza che alcuno vi ponga mente.
| آیا طناب خیمه ایشان ازایشان کنده نمی شود؟ پس بدون حکمت می‌میرند. | ۲۱ 21 |
L'eccellenza ch'era in loro non si diparte ella? Muoiono, ma non con sapienza.
