ایّوب 4

۱ 1 و الیفاز تیمانی در جواب گفت:

Then Eliphaz the Themanite answered, and said:

۲ 2 «اگر کسی جرات کرده، با تو سخن گوید، آیا تورا ناپسند می‌آید؟ لیکن کیست که بتواند از سخن‌گفتن بازایستد؟

If we begin to speak to thee, perhaps thou wilt take it ill, but who can withhold the words he hath conceived?

۳ 3 اینک بسیاری را ادب آموخته‌ای و دستهای ضعیف را تقویت داده‌ای.

Behold thou hast taught many, and thou hast strengthened the weary hands:

۴ 4 سخنان تو لغزنده را قایم داشت، و تو زانوهای لرزنده را تقویت دادی.

Thy words have confirmed them that were staggering, and thou hast strengthened the trembling knees:

۵ 5 لیکن الان به تو رسیده است و ملول شده‌ای، تو را لمس کرده است وپریشان گشته‌ای.

But now the scourge is come upon thee, and thou faintest: it hath touched thee, and thou art troubled.

۶ 6 آیا توکل تو بر تقوای تونیست؟ و امید تو بر کاملیت رفتار تو نی؟

Where is thy fear, thy fortitude, thy patience, and the perfection of thy ways?

۷ 7 الان فکر کن! کیست که بی‌گناه هلاک شد؟ و راستان درکجا تلف شدند؟

Remember, I pray thee, who ever perished being innocent? or when were the just destroyed?

۸ 8 چنانکه من دیدم آنانی که شرارت را شیار می‌کنند و شقاوت را می‌کارندهمان را می‌دروند.

On the contrary I have seen those who work iniquity, and sow sorrows, and reap them,

۹ 9 از نفخه خدا هلاک می‌شوندو از باد غضب او تباه می‌گردند.

Perishing by the blast of God, and consumed by the spirit of his wrath.

۱۰ 10 غرش شیر ونعره سبع و دندان شیربچه‌ها شکسته می‌شود.

The roaring of the lion, and the voice of the lioness, and the teeth of the whelps of lions are broken:

۱۱ 11 شیر نر از نابودن شکار هلاک می‌شود وبچه های شیر ماده پراکنده می‌گردند.

The tiger hath perished for want of prey, and the young lions are scattered abroad.

۱۲ 12 «سخنی به من در خفا رسید، و گوش من آواز نرمی از آن احساس نمود.

Now there was a word spoken to me in private, and my ears by stealth as it were received the veins of its whisper.

۱۳ 13 در تفکرها ازرویاهای شب، هنگامی که خواب سنگین بر مردم غالب شود،

In the horror of a vision by night, when deep sleep is wont to hold men,

۱۴ 14 خوف و لرز بر من مستولی شد که جمیع استخوانهایم را به جنبش آورد.

Fear seized upon me, and trembling, and all my bones were affrighted:

۱۵ 15 آنگاه روحی از پیش روی من گذشت، و مویهای بدنم برخاست.

And when a spirit passed before me, the hair of my flesh stood up.

۱۶ 16 در آنجا ایستاد، اما سیمایش راتشخیص ننمودم. صورتی در‌پیش نظرم بود. خاموشی بود و آوازی شنیدم

There stood one whose countenance I knew not, an image before my eyes, and I heard the voice as it were of a gentle wind:

۱۷ 17 که آیا انسان به حضور خدا عادل شمرده شود؟ و آیا مرد در نظرخالق خود طاهر باشد؟

Shall man be justified in comparison of God, or shall a man be more pure than his maker?

۱۸ 18 اینک بر خادمان خوداعتماد ندارد، و به فرشتگان خویش، حماقت نسبت می‌دهد.

Behold they that serve him are not steadfast, and in his angels he found wickedness:

۱۹ 19 پس چند مرتبه زیاده به ساکنان خانه های گلین، که اساس ایشان در غبار است، که مثل بید فشرده می‌شوند!

How much more shall they that dwell in houses of clay, who have an earthly foundation, be consumed as with the moth?

۲۰ 20 از صبح تا شام خردمی شوند، تا به ابد هلاک می‌شوند و کسی آن را به‌خاطر نمی آورد.

From morning till evening they shall be cut down: and because no one understandeth, they shall perish for ever.

۲۱ 21 آیا طناب خیمه ایشان ازایشان کنده نمی شود؟ پس بدون حکمت می‌میرند.

And they that shall be left, shall be taken away from them: they shall die, and not in wisdom.