ایّوب 39

۱ 1 «آیا وقت زاییدن بز کوهی را می‌دانی؟ یا زمان وضع حمل آهو را نشان می‌دهی؟

Do you know at what time the wild goats in the rocks bear their young? Can you watch when the deer are having their fawns?

۲ 2 آیا ماههایی را که کامل می‌سازندحساب توانی کرد؟ یا زمان زاییدن آنهارامی دانی؟

Can you count the months that they gestate? Do you know the time when they bear their young?

۳ 3 خم شده، بچه های خود را می‌زایند واز دردهای خود فارغ می‌شوند.

They crouch down and birth their young, and then they finish their labor pains.

۴ 4 بچه های آنهاقوی شده، در بیابان نمو می‌کنند، می‌روند و نزدآنها برنمی گردند.

Their young ones become strong and grow up in the open fields; they go out and do not come back again.

۵ 5 کیست که خر وحشی را رهاکرده، آزاد ساخت. و کیست که بندهای گورخر راباز نمود.

Who let the wild donkey go free? Who has untied the bonds of the swift donkey,

۶ 6 که من بیابان را خانه او ساختم، وشوره زار را مسکن او گردانیدم.

whose home I have made in the Arabah, his house in the salt land?

۷ 7 به غوغای شهراستهزاء می‌کند و خروش رمه بان را گوش نمی گیرد.

He laughs in scorn at the noises in the city; he does not hear the driver's shouts.

۸ 8 دایره کوهها چراگاه او است و هرگونه سبزه را می‌طلبد.

He roams over the mountains as his pastures; there he looks for every green plant to eat.

۹ 9 آیا گاو وحشی راضی شود که تو را خدمت نماید، یا نزد آخور تو منزل گیرد؟

Will the wild ox be happy to serve you? Will he consent to stay by your manger?

۱۰ 10 آیا گاو وحشی را به ریسمانش به شیار توانی بست؟ یا وادیها را از عقب تو مازو خواهد نمود؟

Can you use ropes to hold the wild ox in the furrows? Will he harrow the valleys as he follows after you?

۱۱ 11 آیا از اینکه قوتش عظیم است بر او اعتمادخواهی کرد؟ و کار خود را به او حواله خواهی نمود؟

Will you trust him because his strength is great? Will you leave your work to him to do?

۱۲ 12 آیا براو توکل خواهی کرد که محصولت را باز آورد و آن را به خرمنگاهت جمع کند؟

Will you depend on him to bring your grain home, to gather the grain for your threshing floor?

۱۳ 13 «بال شترمرغ به شادی متحرک می‌شود واما پر و بال او مثل لقلق نیست.

The wings of the ostrich wave proudly, but are they the pinions and plumage of love?

۱۴ 14 زیرا که تخمهای خود را به زمین وامی گذارد و بر روی خاک آنها را گرم می‌کند

For she leaves her eggs on the earth, and she lets them keep warm in the dust;

۱۵ 15 و فراموش می‌کند که پا آنها را می‌افشرد، و وحوش صحرا آنها راپایمال می‌کنند.

she forgets that a foot might crush them or that a wild beast might trample them.

۱۶ 16 با بچه های خود سختی می کند که گویا از آن او نیستند، محنت او باطل است و متاسف نمی شود.

She deals roughly with her young ones as if they were not hers; she does not fear that her labor might have been in vain,

۱۷ 17 زیرا خدا او را ازحکمت محروم ساخته، و از فطانت او را نصیبی نداده است.

because God has deprived her of wisdom and has not given her any understanding.

۱۸ 18 هنگامی که به بلندی پرواز می‌کنداسب و سوارش را استهزا می‌نماید.

When she runs swiftly, she laughs in scorn at the horse and its rider.

۱۹ 19 «آیا تو اسب را قوت داده و گردن او را به یال ملبس گردانیده‌ای؟

Have you given the horse his strength? Did you clothe his neck with his flowing mane?

۲۰ 20 آیا او را مثل ملخ به جست وخیز آورده‌ای؟ خروش شیهه او مهیب است.

Have you ever made him jump like a locust? The majesty of his snorting is fearsome.

۲۱ 21 در وادی پا زده، از قوت خود وجدمی نماید و به مقابله مسلحان بیرون می‌رود.

He paws in might and rejoices in his strength; he rushes out to meet the weapons.

۲۲ 22 برخوف استهزاء کرده، هراسان نمی شود، و از دم شمشیر برنمی گردد.

He mocks fear and is not dismayed; he does not turn back from the sword.

۲۳ 23 ترکش بر او چکچک می‌کند، و نیزه درخشنده و مزراق

The quiver rattles against his flank, along with the flashing spear and the javelin.

۲۴ 24 با خشم وغیض زمین را می‌نوردد. و چون کرنا صدا می‌کندنمی ایستد،

He swallows up ground with fierceness and rage; at the trumpet's sound, he cannot stand in one place.

۲۵ 25 وقتی که کرنا نواخته شود هه هه می‌گوید و جنگ را از دور استشمام می‌کند، وخروش سرداران و غوغا را.

Whenever the trumpet sounds, he says, 'Aha!' He smells the battle from far away— the thunderous shouts of the commanders and the outcries.

۲۶ 26 آیا از حکمت توشاهین می‌پرد؟ و بالهای خود را بطرف جنوب پهن می‌کند؟

Is it by your wisdom that the hawk soars, that he stretches out his wings for the south?

۲۷ 27 آیا از فرمان تو عقاب صعودمی نماید و آشیانه خود را به‌جای بلند می‌سازد؟

Is it at your orders that the eagle mounts up and makes his nest in high places?

۲۸ 28 بر صخره ساکن شده، ماوا می‌سازد. بر صخره تیز و بر ملاذ منیع.

He lives on cliffs and makes his home on the peaks of cliffs, a stronghold.

۲۹ 29 از آنجا خوراک خود را به نظر می‌آورد و چشمانش از دور می‌نگرد.

From there he searches for victims; his eyes see them from very far away.

۳۰ 30 بچه هایش خون را می‌مکند و جایی که کشتگانند او آنجا است.»

His young also drink up blood; where killed people are, there he is.”