ایّوب 37

۱ 1 «از این نیز دل می‌لرزد و از جای خودمتحرک می‌گردد.

И от сих возмятеся сердце мое и отторжеся от места своего.

۲ 2 گوش داده، صدای آواز او را بشنوید، و زمزمه‌ای را که از دهان وی صادر می‌شود،

Послушай слуха во гневе ярости Господни, и поучение изо уст Его изыдет.

۳ 3 آن را در زیر تمامی آسمانهامی فرستد، و برق خویش را تا کرانهای زمین.

Под всем небом началство его, и свет его на крилу земли.

۴ 4 بعد از آن صدای غرش می‌کند و به آواز جلال خویش رعد می‌دهد و چون آوازش شنیده شدآنها را تاخیر نمی نماید.

Вслед его возопиет гласом, возгремит гласом величия Своего, и не изменит их, яко услышит глас Его.

۵ 5 خدا از آواز خودرعدهای عجیب می‌دهد. اعمال عظیمی که ماآنها را ادراک نمی کنیم به عمل می‌آورد،

Возгремит Крепкий гласом Своим дивная: сотвори бо велия, ихже не ведахом.

۶ 6 زیرابرف را می‌گوید: بر زمین بیفت. و همچنین بارش باران را و بارش بارانهای زورآور خویش را.

Повелеваяй снегу: буди на земли, и буря дождя, и буря дождев могутства Его.

۷ 7 دست هر انسان را مختوم می‌سازد تا جمیع مردمان اعمال او را بدانند.

В руце всякаго человека знаменает, да познает всяк человек свою немощь.

۸ 8 آنگاه وحوش به ماوای خود می‌روند و در بیشه های خویش آرام می‌گیرند.

Внидоша же зверие под кров и умолкоша на ложи.

۹ 9 از برجهای جنوب گردباد می‌آید و ازبرجهای شمال برودت.

Из хранилищ внутренних находят болезни, и от внешних стран студень.

۱۰ 10 از نفخه خدا یخ بسته می‌شود و سطح آبها منجمد می‌گردد.

И от дыхания Крепка даст лед: управляет же воду, якоже хощет,

۱۱ 11 ابرها رانیز به رطوبت سنگین می‌سازد و سحاب، برق خود را پراکنده می‌کند.

и избранное устрояет облак: разженет облак свет Его,

۱۲ 12 و آنها به دلالت او به هر سو منقلب می‌شوند تا هرآنچه به آنها امرفرماید بر روی تمامی ربع مسکون به عمل آورند.

и Сам окрестная превратит, якоже хощет, в дела их: вся, елика заповесть им, сия чиноположена суть от Него на земли,

۱۳ 13 خواه آنها را برای تادیب بفرستد یا به جهت زمین خود یا برای رحمت.

аще в наказание, аще на землю свою, аще на милость обрящет и.

۱۴ 14 «ای ایوب این را استماع نما. بایست و دراعمال عجیب خدا تامل کن.

Внуши сия, Иове: стани учайся силе Господни.

۱۵ 15 آیا مطلع هستی وقتی که خدا عزم خود را به آنها قرار می‌دهد وبرق، ابرهای خود را درخشان می‌سازد؟

Вемы, яко Господь положи дела Своя, свет сотворив из тмы.

۱۶ 16 آیا تواز موازنه ابرها مطلع هستی؟ یا از اعمال عجیبه اوکه در علم، کامل است.

Весть же различие облаков и велия падения злых.

۱۷ 17 که چگونه رختهای توگرم می‌شود هنگامی که زمین از باد جنوبی ساکن می‌گردد.

Твоя же одежда тепла, почивает же на земли от юга.

۱۸ 18 آیا مثل او می‌توانی فلک رابگسترانی که مانند آینه ریخته شده مستحکم است؟

Утверждения с Ним в древности, крепка якоже видение слития.

۱۹ 19 ما را تعلیم بده که با وی چه توانیم گفت، زیرا به‌سبب تاریکی سخن نیکو نتوانیم آورد.

Чесо ради, научи мя, что речем Ему? И престанем многа глаголюще.

۲۰ 20 آیا چون سخن گویم به او خبر داده می‌شود یاانسان سخن گوید تا هلاک گردد.

Еда книга, или книгочиа ми предстоит? Да стоящь сотворю человеку молчати.

۲۱ 21 و حال آفتاب را نمی توان دید هرچند در سپهر درخشان باشد تاباد وزیده آن را پاک کند.

Не всем же видимь свет: светлый есть в древностех, якоже еже от него на облацех.

۲۲ 22 درخشندگی طلایی از شمال می‌آید و نزد خدا جلال مهیب است.

От севера облацы златозарни: в сих велия слава и честь Вседержителева.

۲۳ 23 قادر مطلق را ادراک نمی توانیم کرد، او در قوت وراستی عظیم است و در عدالت کبیر که بی‌انصافی نخواهد کرد.

И не обретаем иного подобна крепости Его: иже судит праведно, мниши ли, яко не слышит Той?

۲۴ 24 لهذا مردمان از او می‌ترسند، امااو بر جمیع دانادلان نمی نگرد.»

Темже убоятся Его человецы: убоятся же Его и премудрии сердцем.