ایّوب 32

۱ 1 پس آن سه مرد از جواب دادن به ایوب باز ماندند چونکه او در نظر خود عادل بود.

Então aqueles três homens cessaram de responder a Job; porque era justo aos seus próprios olhos.

۲ 2 آنگاه خشم الیهو ابن برکئیل بوزی که ازقبیله رام بود مشتعل شد، و غضبش بر ایوب افروخته گردید، از این جهت که خویشتن را ازخدا عادلتر می‌نمود.

E acendeu-se a ira de Elihu, filho de Baracheel o buzita, da família de Ram: contra Job se acendeu a sua ira, porque se justificava a si mesmo, mais do que a Deus.

۳ 3 و خشمش بر سه رفیق خود افروخته گردید، از این جهت که هر‌چندجواب نمی یافتند، اما ایوب را مجرم می‌شمردند.

Também a sua ira se acendeu contra os seus três amigos: porque, não achando que responder, todavia condenavam a Job.

۴ 4 و الیهو از سخن‌گفتن با ایوب درنگ نموده بود زیرا که ایشان در عمر، از وی بزرگتربودند.

Elihu porém esperou que Job falasse; porquanto tinham mais idade do que ele.

۵ 5 اما چون الیهو دید که به زبان آن سه مردجوابی نیست، پس خشمش افروخته شد.

Vendo pois Elihu que já não havia resposta na boca daqueles três homens, a sua ira se acendeu.

۶ 6 و الیهو ابن برکئیل بوزی به سخن آمده، گفت: «من در عمر صغیر هستم، و شما موسفید. بنابراین ترسیده، جرات نکردم که رای خود را برای شمابیان کنم.

E respondeu Elihu, filho de Baracheel o buzita, e disse: Eu sou de menos idade, e vós sois idosos; receei-me e temi de vos declarar a minha opinião.

۷ 7 و گفتم روزها سخن گوید، و کثرت سالها، حکمت را اعلام نماید.

Dizia eu: falem os dias, e a multidão doa anos ensine a sabedoria.

۸ 8 لیکن در انسان روحی هست، و نفخه قادرمطلق، ایشان را فطانت می‌بخشد.

Na verdade, há um espírito no homem, e a inspiração do Todo-poderoso os faz entendidos.

۹ 9 بزرگان نیستند که حکمت دارند، و نه پیران که انصاف را می‌فهمند.

Os grandes não são os sábios, nem os velhos entendem juízo.

۱۰ 10 بنابراین می‌گویم که مرا بشنو. و من نیز رای خود را بیان خواهم نمود.

Pelo que digo: dai-me ouvidos, e também eu declararei a minha opinião.

۱۱ 11 اینک از سخن‌گفتن با شما درنگ نمودم، و براهین شما را گوش گرفتم. تا سخنان را کاوش گردید.

Eis que aguardei as vossas palavras, e dei ouvidos às vossas considerações, até que buscasseis razões.

۱۲ 12 و من در شما تامل نمودم و اینک کسی از شما نبود که ایوب را ملزم سازد. یا سخنان او را جواب دهد.

Atentando pois para vós, eis que nenhum de vós há que possa convencer a Job, nem que responda às suas razões:

۱۳ 13 مبادا بگویید که حکمت رادریافت نموده‌ایم، خدا او را مغلوب می‌سازد و نه انسان.

Para que não digais: Achamos a sabedoria; Deus o derribou, e não homem algum.

۱۴ 14 زیرا که سخنان خود را به ضد من ترتیب نداده است، و به سخنان شما او را جواب نخواهم داد.

Ora ele não dirigiu contra mim palavra alguma, nem lhe responderei com as vossas palavras.

۱۵ 15 ایشان حیران شده، دیگر جواب ندادند، وسخن از ایشان منقطع شد.

Estão pasmados, não respondem mais, faltam-lhes as palavras.

۱۶ 16 پس آیا من انتظاربکشم چونکه سخن نمی گویند؟ و ساکت شده، دیگر جواب نمی دهند؟

Esperei pois, porém não falam: porque já pararam, e não respondem mais.

۱۷ 17 پس من نیز از حصه خود جواب خواهم داد، و من نیز رای خود رابیان خواهم نمود.

Também eu responderei pela minha parte: também eu declararei a minha opinião.

۱۸ 18 زیرا که از سخنان، مملوهستم. و روح باطن من، مرا به تنگ می‌آورد.

Porque estou cheio de palavras, e aperta-me o espírito do meu ventre.

۱۹ 19 اینک دل من مثل شرابی است که مفتوح نشده باشد، و مثل مشکهای تازه نزدیک است بترکد.

Eis que o meu ventre é como o mosto, sem respiradouro, e virá a arrebentar, como odres novos.

۲۰ 20 سخن خواهم راند تا راحت یابم و لبهای خودرا گشوده، جواب خواهم داد.

Falarei, e respirarei: abrirei os meus lábios, e responderei.

۲۱ 21 حاشا از من که طرفداری نمایم و به احدی کلام تملق‌آمیز گویم.

Oxalá eu não faça acepção de pessoas, nem use de sobrenomes com o homem!

۲۲ 22 چونکه به گفتن سخنان تملق‌آمیز عارف نیستم. والا خالقم مرا به زودی خواهد برداشت.

Porque não sei usar de sobrenomes: em breve me levaria o meu criador.