ایّوب 31

۱ 1 «با چشمان خود عهد بسته‌ام، پس چگونه بر دوشیزه‌ای نظر افکنم؟

Завет положил я с глазами моими, чтобы не помышлять мне о девице.

۲ 2 زیراقسمت خدا از اعلی چیست؟ و نصیب قادرمطلق، از اعلی علیین؟

Какая же участь мне от Бога свыше? И какое наследие от Вседержителя с небес?

۳ 3 آیا آن برای شریران هلاکت نیست؟ و به جهت عاملان بدی مصیبت نی؟

Не для нечестивого ли гибель, и не для делающего ли зло напасть?

۴ 4 آیا او راههای مرا نمی بیند؟ و جمیع قدمهایم را نمی شمارد؟

Не видел ли Он путей моих, и не считал ли всех моих шагов?

۵ 5 اگر با دروغ راه می‌رفتم یا پایهایم با فریب می‌شتابید،

Если я ходил в суете, и если нога моя спешила на лукавство, -

۶ 6 مرا به میزان عدالت بسنجد، تا خدا کاملیت مرا بداند.

пусть взвесят меня на весах правды, и Бог узнает мою непорочность.

۷ 7 اگرقدمهایم از طریق آواره گردیده، و قلبم در‌پی چشمانم رفته، و لکه‌ای به‌دستهایم چسبیده باشد،

Если стопы мои уклонялись от пути и сердце мое следовало за глазами моими, и если что-либо нечистое пристало к рукам моим,

۸ 8 پس من کشت کنم و دیگری بخورد، ومحصول من از ریشه‌کنده شود.

то пусть я сею, а другой ест, и пусть отрасли мои искоренены будут.

۹ 9 اگر قلبم به زنی فریفته شده، یا نزد در همسایه خود در کمین نشسته باشم،

Если сердце мое прельщалось женщиною и я строил ковы у дверей моего ближнего, -

۱۰ 10 پس زن من برای شخصی دیگرآسیا کند، و دیگران بر او خم شوند.

пусть моя жена мелет на другого, и пусть другие издеваются над нею,

۱۱ 11 زیرا که آن قباحت می‌بود و تقصیری سزاوار حکم داوران.

потому что это - преступление, это - беззаконие, подлежащее суду;

۱۲ 12 چونکه این آتشی می‌بود که تا ابدون می‌سوزانید، و تمامی محصول مرا از ریشه می‌کند.

это - огонь, поядающий до истребления, который искоренил бы все добро мое.

۱۳ 13 اگر دعوی بنده و کنیز خود را ردمی کردم، هنگامی که بر من مدعی می‌شدند.

Если я пренебрегал правами слуги и служанки моей, когда они имели спор со мною,

۱۴ 14 پس چون خدا به ضد من برخیزد چه خواهم کرد؟ و هنگامی که تفتیش نماید به او چه جواب خواهم داد؟

то что стал бы я делать, когда бы Бог восстал? И когда бы Он взглянул на меня, что мог бы я отвечать Ему?

۱۵ 15 آیا آن کس که مرا در رحم آفریداو را نیز نیافرید؟ و آیا کس واحد، ما را در رحم نسرشت؟

Не Он ли, Который создал меня во чреве, создал и его и равно образовал нас в утробе?

۱۶ 16 «اگر مراد مسکینان را از ایشان منع نموده باشم، و چشمان بیوه‌زنان را تار گردانیده،

Отказывал ли я нуждающимся в их просьбе и томил ли глаза вдовы?

۱۷ 17 اگرلقمه خود را به تنهایی خورده باشم، و یتیم از آن تناول ننموده،

Один ли я съедал кусок мой, и не ел ли от него и сирота?

۱۸ 18 و حال آنکه او از جوانیم با من مثل پدر پرورش می‌یافت، و از بطن مادرم بیوه‌زن را رهبری می‌نمودم.

Ибо с детства он рос со мною, как с отцом, и от чрева матери моей я руководил вдову.

۱۹ 19 اگر کسی را از برهنگی هلاک دیده باشم، و مسکین را بدون پوشش،

Если я видел кого погибавшим без одежды и бедного без покрова, -

۲۰ 20 اگر کمرهای او مرا برکت نداده باشد، و از پشم گوسفندان من گرم نشده،

не благословляли ли меня чресла его, и не был ли он согрет шерстью овец моих?

۲۱ 21 اگر دست خود را بر یتیم بلند کرده باشم، هنگامی که اعانت خود را دردروازه می‌دیدم،

Если я поднимал руку мою на сироту, когда видел помощь себе у ворот,

۲۲ 22 پس بازوی من از کتفم بیفتد، و ساعدم از قلم آن شکسته شود.

то пусть плечо мое отпадет от спины, и рука моя пусть отломится от локтя,

۲۳ 23 زیرا که هلاکت از خدا برای من ترس می‌بود و به‌سبب کبریایی او توانایی نداشتم.

ибо страшно для меня наказание от Бога: пред величием Его не устоял бы я.

۲۴ 24 اگر طلا را امیدخود می‌ساختم و به زر خالص می‌گفتم تو اعتمادمن هستی،

Полагал ли я в золоте опору мою и говорил ли сокровищу: ты - надежда моя?

۲۵ 25 اگر از فراوانی دولت خویش شادی می‌نمودم، و از اینکه دست من بسیار کسب نموده بود،

Радовался ли я, что богатство мое было велико, и что рука моя приобрела много?

۲۶ 26 اگر چون آفتاب می‌تابید بر آن نظرمی کردم و بر ماه، هنگامی که با درخشندگی سیرمی کرد.

Смотря на солнце, как оно сияет, и на луну, как она величественно шествует,

۲۷ 27 و دل من خفیه فریفته می‌شد و دهانم دستم را می‌بوسید.

прельстился ли я в тайне сердца моего, и целовали ли уста мои руку мою?

۲۸ 28 این نیز گناهی مستوجب قصاص می‌بود زیرا خدای متعال را منکرمی شدم.

Это также было бы преступление, подлежащее суду, потому что я отрекся бы тогда от Бога Всевышнего.

۲۹ 29 اگر از مصیبت دشمن خود شادی می‌کردم یا حینی که بلا به او عارض می‌شد وجدمی نمودم،

Радовался ли я погибели врага моего и торжествовал ли, когда несчастье постигало его?

۳۰ 30 و حال آنکه زبان خود را از گناه ورزیدن بازداشته، بر جان او لعنت را سوال ننمودم.

Не позволял я устам моим грешить проклятием души его.

۳۱ 31 اگر اهل خیمه من نمی گفتند: کیست که از گوشت او سیر نشده باشد،

Не говорили ли люди шатра моего: о, если бы мы от мяс его не насытились?

۳۲ 32 غریب درکوچه شب را به‌سر نمی برد و در خود را به روی مسافر می‌گشودم.

Странник не ночевал на улице; двери мои я отворял прохожему.

۳۳ 33 اگر مثل آدم، تقصیر خود رامی پوشانیدم و عصیان خویش را در سینه خودمخفی می‌ساختم،

Если бы я скрывал проступки мои, как человек, утаивая в груди моей пороки мои,

۳۴ 34 از این جهت که از انبوه کثیرمی ترسیدم و اهانت قبایل مرا هراسان می‌ساخت، پس ساکت مانده، از در خود بیرون نمی رفتم.

то я боялся бы большого общества, и презрение одноплеменников страшило бы меня, и я молчал бы и не выходил бы за двери.

۳۵ 35 کاش کسی بود که مرا می‌شنید، اینک امضای من حاضر است. پس قادر مطلق مرا جواب دهد. و اینک کتابتی که مدعی من نوشته است.

О, если бы кто выслушал меня! Вот мое желание, чтобы Вседержитель отвечал мне, и чтобы защитник мой составил запись.

۳۶ 36 یقین که آن را بر دوش خود برمی داشتم و مثل تاج برخود می‌بستم.

Я носил бы ее на плечах моих и возлагал бы ее, как венец;

۳۷ 37 شماره قدمهای خود را برای اوبیان می‌کردم و مثل امیری به او تقرب می‌جستم.

объявил бы ему число шагов моих, сблизился бы с ним, как с князем.

۳۸ 38 اگر زمین من بر من فریاد می‌کرد و مرزهایش با هم گریه می‌کردند،

Если вопияла на меня земля моя и жаловались на меня борозды ее;

۳۹ 39 اگر محصولاتش را بدون قیمت می‌خوردم و جان مالکانش را تلف می‌نمودم،

если я ел плоды ее без платы и отягощал жизнь земледельцев,

۴۰ 40 پس خارها به عوض گندم وکرکاس به عوض جو بروید.» سخنان ایوب تمام شد.

то пусть вместо пшеницы вырастает волчец и вместо ячменя куколь. Слова Иова кончились.