ایّوب 3

۱ 1 و بعد از آن ایوب دهان خود را باز کرده، روز خود را نفرین کرد.

After this, Job opened his mouth and cursed his day,

۲ 2 و ایوب متکلم شده، گفت:

and this is what he said:

۳ 3 «روزی که در آن متولد شدم، هلاک شود و شبی که گفتند مردی در رحم قرار گرفت،

May the day perish on which I was born, and the night, in which it was said, “A man has been conceived.”

۴ 4 آن روز تاریکی شود. و خدا از بالا بر آن اعتنانکند و روشنایی بر او نتابد.

May that day be turned into darkness, may God not seek it from above, and may light not illuminate it.

۵ 5 تاریکی و سایه موت، آن را به تصرف آورند. ابر بر آن ساکن شود. کسوفات روز آن را بترساند.

Let darkness and the shadow of death obscure it, let a fog overtake it, and let it be enveloped in bitterness.

۶ 6 و آن شب را ظلمت غلیظ فرو‌گیرد و در میان روزهای سال شادی نکند، و به شماره ماهها داخل نشود.

Let a whirlwind of darkness take hold of that night, let it not be counted in the days of the year, nor numbered in the months.

۷ 7 اینک آن شب نازاد باشد. و آواز شادمانی در آن شنیده نشود.

May that night be alone and unworthy of praise.

۸ 8 لعنت کنندگان روز، آن را نفرین نمایند، که در برانگیزانیدن لویاتان ماهر می‌باشند.

May they curse it, who curse the day, who are prepared to awaken a leviathan.

۹ 9 ستارگان شفق آن، تاریک گردد و انتظار نوربکشد و نباشد، و مژگان سحر را نبیند،

Let the stars be concealed with its darkness. Let it expect light, and not see it, nor the rising of the dawn in the East.

۱۰ 10 چونکه درهای رحم مادرم را نبست، و مشقت را ازچشمانم مستور نساخت.

For it did not close the doors of the womb that bore me, nor take away evils from my eyes.

۱۱ 11 «چرا از رحم مادرم نمردم؟ و چون از شکم بیرون آمدم چرا جان ندادم؟

Why did I not die in the womb? Having left the womb, why did I not immediately perish?

۱۲ 12 چرا زانوها مراقبول کردند، و پستانها تا مکیدم؟

Why was I received upon the knees? Why was I suckled at the breasts?

۱۳ 13 زیرا تا بحال می‌خوابیدم و آرام می‌شدم. در خواب می‌بودم واستراحت می‌یافتم.

For by now, I should have been sleeping silently, and taking rest in my sleep

۱۴ 14 با پادشاهان و مشیران جهان، که خرابه‌ها برای خویشتن بنا نمودند،

with the kings and consuls of the earth, who build themselves solitudes,

۱۵ 15 یابا سروران که طلا داشتند، و خانه های خود را ازنقره پر ساختند.

either with princes, who possess gold and fill their houses with silver,

۱۶ 16 یا مثل سقط پنهان شده نیست می‌بودم، مثل بچه هایی که روشنایی را ندیدند.

or, like a hidden miscarriage, I should not have continued, just like those who, being conceived, have not seen the light.

۱۷ 17 در آنجا شریران از شورش باز می‌ایستند، و درآنجا خستگان می‌آرامند،

There the impious cease from rebellion, and there the wearied in strength take rest.

۱۸ 18 در آنجا اسیران دراطمینان با هم ساکنند، و آواز کارگذاران رانمی شنوند.

And at such times, having been bound together without difficulty, they have not heard the voice of the bailiff.

۱۹ 19 کوچک و بزرگ در آنجا یک‌اند. وغلام از آقایش آزاد است.

The small and great are there, and the servant is free from his master.

۲۰ 20 چرا روشنی به مستمند داده شود؟ و زندگی به تلخ جانان؟

Why is light given to the miserable, and life to those who are in bitterness of soul,

۲۱ 21 که انتظار موت را می‌کشند و یافت نمی شود، و برای آن حفره می‌زنند بیشتر از گنجها.

who expect death, and it does not arrive, like those who dig for treasure

۲۲ 22 که شادی وابتهاج می‌نمایند و مسرور می‌شوند چون قبر رامی یابند؟

and who rejoice greatly when they have found the grave,

۲۳ 23 چرا نور داده می‌شود به کسی‌که راهش مستور است، که خدا اطرافش را مستورساخته است؟

to a man whose way is hidden and whom God has surrounded with darkness?

۲۴ 24 زیرا که ناله من، پیش از خوراکم می‌آید و نعره من، مثل آب ریخته می‌شود،

Before I eat, I sigh; and like overflowing waters, so is my howl,

۲۵ 25 زیرا ترسی که از آن می‌ترسیدم، بر من واقع شد. و آنچه از آن بیم داشتم بر من رسید.

for the terror that I feared has happened to me, and so has the dread befallen me.

۲۶ 26 مطمئن و آرام نبودم و راحت نداشتم وپریشانی بر من آمد.»

Have I not remained hidden? Have I not kept silence? Have I not remained calm? Yet indignation has overcome me.