ایّوب 27

۱ 1 و ایوب دیگرباره مثل خود را آورده، گفت:

Job continued his discourse:

۲ 2 «به حیات خدا که حق مرابرداشته و به قادرمطلق که جان مرا تلخ نموده است.

“As surely as God lives, who has deprived me of justice— the Almighty, who has embittered my soul—

۳ 3 که مادامی که جانم در من باقی است ونفخه خدا در بینی من می‌باشد،

as long as my breath is still within me and the breath of God remains in my nostrils,

۴ 4 یقین لبهایم به بی‌انصافی تکلم نخواهد کرد، و زبانم به فریب تنطق نخواهد نمود.

my lips will not speak wickedness, and my tongue will not utter deceit.

۵ 5 حاشا از من که شما راتصدیق نمایم، و تا بمیرم کاملیت خویش را ازخود دور نخواهم ساخت.

I will never say that you are right; I will maintain my integrity until I die.

۶ 6 عدالت خود را قایم نگاه می‌دارم و آن را ترک نخواهم نمود، و دلم تازنده باشم، مرا مذمت نخواهد کرد.

I will cling to my righteousness and never let go. As long as I live, my conscience will not accuse me.

۷ 7 دشمن من مثل شریر باشد، و مقاومت کنندگانم مثل خطاکاران.

May my enemy be like the wicked and my opponent like the unjust.

۸ 8 زیرا امید شریر چیست هنگامی که خدا او را منقطع می‌سازد؟ و حینی که خدا جان اورا می‌گیرد؟

For what is the hope of the godless when he is cut off, when God takes away his life?

۹ 9 آیا خدا فریاد او را خواهد شنید، هنگامی که مصیبت بر او عارض شود؟

Will God hear his cry when distress comes upon him?

۱۰ 10 آیا درقادرمطلق تلذذ خواهد یافت، و در همه اوقات ازخدا مسالت خواهد نمود؟

Will he delight in the Almighty? Will he call upon God at all times?

۱۱ 11 «شما را درباره دست خدا تعلیم خواهد دادو از اعمال قادرمطلق چیزی مخفی نخواهم داشت.

I will instruct you in the power of God. I will not conceal the ways of the Almighty.

۱۲ 12 اینک جمیع شما این را ملاحظه کرده‌اید، پس چرا بالکل باطل شده‌اید.

Surely all of you have seen it for yourselves. Why then do you keep up this empty talk?

۱۳ 13 این است نصیب مرد شریر از جانب خدا، و میراث ظالمان که آن را از قادرمطلق می‌یابند.

This is the wicked man’s portion from God— the heritage the ruthless receive from the Almighty.

۱۴ 14 اگرفرزندانش بسیار شوند شمشیر برای ایشان است، و ذریت او از نان سیر نخواهند شد.

Though his sons are many, they are destined for the sword; and his offspring will never have enough food.

۱۵ 15 بازماندگان او از وبا دفن خواهند شد، و بیوه‌زنانش گریه نخواهند کرد.

His survivors will be buried by the plague, and their widows will not weep for them.

۱۶ 16 اگر‌چه نقره را مثل غبار اندوخته کند، و لباس را مثل گل آماده سازد.

Though he heaps up silver like dust and piles up a wardrobe like clay,

۱۷ 17 او آماده می‌کند لیکن مرد عادل آن را خواهد پوشید، وصالحان نقره او را تقسیم خواهند نمود.

what he lays up, the righteous will wear, and his silver will be divided by the innocent.

۱۸ 18 خانه خود را مثل بید بنا می‌کند، و مثل سایبانی که دشتبان می‌سازد

The house he built is like a moth’s cocoon, like a hut set up by a watchman.

۱۹ 19 او دولتمند می‌خوابد اما دفن نخواهد شد. چشمان خود را می‌گشاید و نیست می‌باشد.

He lies down wealthy, but will do so no more; when he opens his eyes, all is gone.

۲۰ 20 ترسها مثل آب او را فرو می‌گیرد، و گردباد او را در شب می‌رباید.

Terrors overtake him like a flood; a tempest sweeps him away in the night.

۲۱ 21 باد شرقی او رابرمی دارد و نابود می‌شود و او را از مکانش دورمی اندازد،

The east wind carries him away, and he is gone; it sweeps him out of his place.

۲۲ 22 زیرا (خدا) بر او تیر خواهدانداخت و شفقت نخواهد نمود. اگر‌چه اومی خواهد از دست وی فرار کرده، بگریزد.

It hurls itself against him without mercy as he flees headlong from its power.

۲۳ 23 مردم کفهای خود را بر او بهم می‌زنند و او را ازمکانش صفیر زده، بیرون می‌کنند.

It claps its hands at him and hisses him out of his place.