ایّوب 26
| پس ایوب در جواب گفت: | ۱ 1 |
| آنگاه ایوب پاسخ داد: |
| «شخص بی‌قوت را چگونه اعانت کردی؟ و بازوی ناتوان را چگونه نجات دادی؟ | ۲ 2 |
| چه مددکاران خوبی هستید! چه خوب مرا در هنگام سختی دلداری دادید! |
| شخص بی‌حکمت را چه نصیحت نمودی؟ وحقیقت امر را به فراوانی اعلام کردی! | ۳ 3 |
| چه خوب با پندهای خود مرا متوجهٔ حماقتم ساختید و چه حرفهای عاقلانه‌ای زدید! |
| برای که سخنان را بیان کردی؟ و نفخه کیست که از توصادر شد؟ | ۴ 4 |
| چطور به فکرتان رسید این سخنان عالی را به زبان بیاورید؟ |
| ارواح مردگان می‌لرزند، زیر آبها وساکنان آنها. | ۵ 5 |
| ارواح مردگان می‌لرزند، آنان که زیر آبهایند و همۀ ساکنانش. |
| هاویه به حضور او عریان است، وابدون را ستری نیست. (Sheol h7585) | ۶ 6 |
| هاویه به حضور خدا عریان است، و اَبَدون را پوششی نیست. (Sheol h7585) |
| شمال را بر جو پهن می‌کند، و زمین را بر نیستی آویزان می‌سازد. | ۷ 7 |
| خدا آسمان شمالی را بر خلاء می‌گستراند و زمین را بر نیستی می‌آویزد. |
| آبها را در ابرهای خود می‌بندد، پس ابر، زیرآنها چاک نمی شود. | ۸ 8 |
| او آب را در ابرهای خود قرار می‌دهد و ابرها از سنگینی آن شکاف بر نمی‌دارند. |
| روی تخت خود رامحجوب می‌سازد و ابرهای خویش را پیش آن می‌گستراند. | ۹ 9 |
| خدا تخت خود را با ابرهایش می‌پوشاند. |
| به اطراف سطح آبها حد می‌گذاردتا کران روشنایی و تاریکی. | ۱۰ 10 |
| او برای اقیانوس حد می‌گذارد و برای روز و شب مرز قرار می‌دهد. |
| ستونهای آسمان متزلزل می‌شود و از عتاب او حیران می‌ماند. | ۱۱ 11 |
| ارکان آسمان از نهیب او به لرزه در می‌آیند. |
| به قوت خود دریا را به تلاطم می‌آورد، و به فهم خویش رهب را خرد می‌کند. | ۱۲ 12 |
| او با قدرت خویش دریا را مهار می‌کند و با حکمت خود هیولای دریا را در هم می‌شکند. |
| به روح اوآسمانها زینت داده شد، و دست او مار تیز رو راسفت. | ۱۳ 13 |
| دَم خدا آسمانها را صاف و شفاف می‌سازد، و دست او مار تیزرو را سوراخ می‌کند. |
| اینک اینها حواشی طریق های او است. و چه آواز آهسته‌ای درباره او می‌شنویم، لکن رعد جبروت او را کیست که بفهمد؟» | ۱۴ 14 |
| اینها تنها بخش کوچکی از کارهای عظیم اوست و زمزمه‌ای از صدای غرش او. پس کیست که بتواند در برابر قدرت او بایستد؟ |
