ایّوب 23

۱ 1 پس ایوب در جواب گفت:

Then Job answered and said,

۲ 2 «امروز نیز شکایت من تلخ است، وضرب من از ناله من سنگینتر.

“Even today my complaint is bitter; my hand is heavy because of my groaning.

۳ 3 کاش می‌دانستم که او را کجا یابم، تا آنکه نزد کرسی او بیایم.

Oh, that I knew where I might find him! Oh, that I might come to his place!

۴ 4 آنگاه دعوی خود را به حضور وی ترتیب می‌دادم، ودهان خود را از حجت‌ها پر می‌ساختم.

I would lay my case in order before him and fill my mouth with arguments.

۵ 5 سخنانی را که در جواب من می‌گفت می‌دانستم، و آنچه راکه به من می‌گفت می‌فهمیدم.

I would learn the words with which he would answer me and would understand what he would say to me.

۶ 6 آیا به عظمت قوت خود با من مخاصمه می‌نمود؟ حاشا! بلکه به من التفات می‌کرد.

Would he argue against me in the greatness of his power? No, he would pay attention to me.

۷ 7 آنگاه مرد راست با اومحاجه می‌نمود و از داور خود تا به ابد نجات می‌یافتم.

There the upright person might argue with him. In this way I would be acquitted forever by my judge.

۸ 8 اینک به طرف مشرق می‌روم و اویافت نمی شود و به طرف مغرب و او را نمی بینم.

See, I go eastward, but he is not there, and westward, but I cannot perceive him.

۹ 9 به طرف شمال جایی که او عمل می‌کند، و او رامشاهده نمی کنم. و او خود را به طرف جنوب می‌پوشاند و او را نمی بینم،

To the north, where he is at work, but I cannot see him, and to the south, where he hides himself so that I cannot see him.

۱۰ 10 زیرا او طریقی راکه می‌روم می‌داند و چون مرا می‌آزماید، مثل طلابیرون می‌آیم.

But he knows the way that I take; when he has tested me, I will come out like gold.

۱۱ 11 پایم اثر اقدام او را گرفته است وطریق او را نگاه داشته، از آن تجاوز نمی کنم.

My foot has held fast to his steps; I have kept to his way and turned not aside.

۱۲ 12 از فرمان لبهای وی برنگشتم و سخنان دهان اورا زیاده از رزق خود ذخیره کردم.

I have not gone back from the commandment of his lips; I have treasured the words of his mouth more than my portion of food.

۱۳ 13 لیکن اوواحد است و کیست که او را برگرداند؟ و آنچه دل او می‌خواهد، به عمل می‌آورد.

But he is one of a kind, who can turn him back? What he desires, he does.

۱۴ 14 زیرا آنچه را که بر من مقدر شده است بجا می‌آورد، و چیزهای بسیار مثل این نزد وی است.

For he carries out his decree against me; there are many like them.

۱۵ 15 از این جهت ازحضور او هراسان هستم، و چون تفکر می‌نمایم از او می‌ترسم،

Therefore, I am terrified in his presence; when I think about him, I am afraid of him.

۱۶ 16 زیرا خدا دل مرا ضعیف کرده است، و قادرمطلق مرا هراسان گردانیده.

For God has made my heart weak; the Almighty has terrified me.

۱۷ 17 چونکه پیش از تاریکی منقطع نشدم، و ظلمت غلیظ را از نزد من نپوشانید.

I have not been brought to an end by darkness, because of the thick darkness that covers the gloom of my face.