< ایّوب 22 >

پس الیفاز تیمانی در جواب گفت: ۱ 1
Weer nam Elifaz van Teman het woord, en sprak:
«آیا مرد به خدا فایده برساند؟ البته مرد دانا برای خویشتن مفید است. ۲ 2
Handelt de mens soms ten bate van God? Neen, ten eigen bate is men wijs.
آیا اگر توعادل باشی، برای قادر مطلق خوشی رخ می‌نماید؟ یا اگر طریق خود را راست سازی، او رافایده می‌شود؟ ۳ 3
Heeft de Almachtige er voordeel van, als ge vroom zijt, Of profijt, zo ge onberispelijk leeft?
آیا به‌سبب ترس تو، تو را توبیخ می‌نماید؟ یا با تو به محاکمه داخل خواهد شد؟ ۴ 4
Bestraft Hij u soms om uw godsvrucht, Daagt Hij u daarom voor het gerecht?
آیا شرارت تو عظیم نیست و عصیان تو بی‌انتهانی، ۵ 5
Is het niet om uw grote boosheid, Om uw fouten, zonder eind?
چونکه از برادران خود بی‌سبب گرو گرفتی و لباس برهنگان را کندی، ۶ 6
Ja, zonder noodzaak neemt ge pand van uw broeders, En trekt de berooiden de kleren uit;
به تشنگان آب ننوشانیدی، و از گرسنگان نان دریغ داشتی؟ ۷ 7
Den dorstige geeft ge geen water, Den hongerige onthoudt ge zijn brood.
امامرد جبار، زمین از آن او می‌باشد و مرد عالیجاه، در آن ساکن می‌شود. ۸ 8
Den man met de vuist moet het land toebehoren, En de gunsteling moet het bewonen;
بیوه‌زنان را تهی‌دست رد نمودی، و بازوهای یتیمان شکسته گردید. ۹ 9
Maar de weduwen zendt ge zonder iets heen, De armen der wezen slaat ge stuk!
بنابراین دامها تو را احاطه می‌نماید و ترس، ناگهان تو را مضطرب می‌سازد. ۱۰ 10
En daarom zijt ge van strikken omringd, Plotseling verbijsterd van schrik;
یا تاریکی که آن را نمی بینی و سیلابها تو را می‌پوشاند. ۱۱ 11
Is uw licht verduisterd, zodat ge niet ziet, Slaat de stortvloed over u heen!
آیاخدا مثل آسمانها بلند نیست؟ و سر ستارگان رابنگر چگونه عالی هستند. ۱۲ 12
Woont God niet hoog in de hemel? Zie eens, hoe hoog de sterren staan!
و تو می‌گویی خداچه می‌داند و آیا از تاریکی غلیظ داوری تواندنمود؟ ۱۳ 13
Maar gij besluit er uit: Wat kan God weten, Of richten door de wolken heen?
ابرها ستر اوست پس نمی بیند، و بردایره افلاک می‌خرامد. ۱۴ 14
Het zwerk is een sluier voor Hem, zodat Hij niet ziet, Hij wandelt rond op het hemelgewelf.
آیا طریق قدما را نشان کردی که مردمان شریر در آن سلوک نمودند، ۱۵ 15
Wilt ge de weg van vroeger bewandelen Die de boosdoeners hebben betreden:
که قبل از زمان خود ربوده شدند، و اساس آنهامثل نهر ریخته شد ۱۶ 16
Die vóór hun tijd zijn weggesleurd, Toen de vloed hun grondvesten wegspoelde?
که به خدا گفتند: از ما دورشو و قادر مطلق برای ما چه تواند کرد؟ ۱۷ 17
Die tot God durfden zeggen: Weg van ons! Wat kan de Almachtige ons doen?
و حال آنگاه او خانه های ایشان را از چیزهای نیکو پرساخت. پس مشورت شریران از من دور شود. ۱۸ 18
Hij had hun huizen met voorspoed gevuld, En Zich niet met de plannen der bozen bemoeid.
«عادلان چون آن را بینند، شادی خواهندنمود و بی‌گناهان بر ایشان استهزا خواهند کرد. ۱۹ 19
De vromen zien het met vreugde, De onschuldige drijft de spot met hen:
آیا مقاومت کنندگان ما منقطع نشدند؟ و آتش بقیه ایشان را نسوزانید؟ ۲۰ 20
"Waarachtig, hun have vernield, Hun overvloed door het vuur verteerd!"
پس حال با او انس بگیر و سالم باش. و به این منوال نیکویی به توخواهد رسید. ۲۱ 21
Verzoen u met Hem, dan leeft ge in vrede, Dan wordt uw rijkdom weer groot;
تعلیم را از دهانش قبول نما، وکلمات او را در دل خود بنه. ۲۲ 22
Neem de onderrichting aan uit zijn mond, En bewaar zijn woord in uw hart.
اگر به قادرمطلق بازگشت نمایی، بنا خواهی شد. و اگر شرارت رااز خیمه خود دور نمایی ۲۳ 23
Wanneer ge vol ootmoed u tot den Almachtige bekeert, De ongerechtigheid uit uw tent verwijdert:
و اگر گنج خود را درخاک و طلای اوفیر را در سنگهای نهرهابگذاری، ۲۴ 24
Dan zult ge het goud als stof gaan schatten, Het Ofirgoud als kiezel der beken.
آنگاه قادر مطلق گنج تو و نقره خالص برای تو خواهد بود، ۲۵ 25
Want de Almachtige zal het fijnste goud voor u zijn, En stapels van zilver;
زیرا در آنوقت ازقادر مطلق تلذذ خواهی یافت، و روی خود را به طرف خدا برخواهی افراشت. ۲۶ 26
Dan zult ge u in den Almachtige verlustigen, En uw aanschijn verheffen tot God.
نزد او دعاخواهی کرد و او تو را اجابت خواهد نمود، و نذرهای خود را ادا خواهی ساخت. ۲۷ 27
Dan zult ge Hem roepen: Hij zal u verhoren, En ge zult Hem dankoffers brengen;
امری راجزم خواهی نمود و برایت برقرار خواهد شد، وروشنایی بر راههایت خواهد تابید. ۲۸ 28
Onderneemt ge iets, het komt tot stand, En het licht zal uw wegen bestralen!
وقتی که ذلیل شوند، خواهی گفت: رفعت باشد، و فروتنان را نجات خواهد داد. ۲۹ 29
Want Hij vernedert de trots, Maar redt, wie de ogen neerslaat;
کسی را که بی‌گناه نباشدخواهد رهانید، و به پاکی دستهای تو رهانیده خواهد شد.» ۳۰ 30
Hij verlost den onschuldige: Door de reinheid uwer handen wordt ook gij dus verlost!

< ایّوب 22 >