ایّوب 22
| پس الیفاز تیمانی در جواب گفت: | ۱ 1 |
Da svarede Elifas, Themaniten, og sagde:
| «آیا مرد به خدا فایده برساند؟ البته مرد دانا برای خویشتن مفید است. | ۲ 2 |
Mon en Mand kan gavne Gud? nej; men han gavner sig selv, naar han handler klogelig.
| آیا اگر توعادل باشی، برای قادر مطلق خوشی رخ می‌نماید؟ یا اگر طریق خود را راست سازی، او رافایده می‌شود؟ | ۳ 3 |
Mon det er den Almægtige en Fordel, at du er retfærdig? og mon det er ham en Vinding, at du holder dine Veje fuldkomne?
| آیا به‌سبب ترس تو، تو را توبیخ می‌نماید؟ یا با تو به محاکمه داخل خواهد شد؟ | ۴ 4 |
Mon han af Frygt for dig skal overbevise dig og gaa i Rette med dig?
| آیا شرارت تو عظیم نیست و عصیان تو بی‌انتهانی، | ۵ 5 |
Er ikke din Ondskab megen og ingen Ende paa dine Misgerninger?
| چونکه از برادران خود بی‌سبب گرو گرفتی و لباس برهنگان را کندی، | ۶ 6 |
Thi du tog Pant af dine Brødre uden Føje og trak Klæderne af de nøgne.
| به تشنگان آب ننوشانیدی، و از گرسنگان نان دریغ داشتی؟ | ۷ 7 |
Du gav ikke den trætte Vand at drikke og nægtede den hungrige Brød.
| امامرد جبار، زمین از آن او می‌باشد و مرد عالیجاه، در آن ساکن می‌شود. | ۸ 8 |
Men den Mand, hvis Arm var stærk, han havde Landet, og den, hvis Person var anset, boede deri.
| بیوه‌زنان را تهی‌دست رد نمودی، و بازوهای یتیمان شکسته گردید. | ۹ 9 |
Du lod Enker fare tomhændede, og de faderløses Arme knustes.
| بنابراین دامها تو را احاطه می‌نماید و ترس، ناگهان تو را مضطرب می‌سازد. | ۱۰ 10 |
Derfor er der Snarer trindt omkring dig, og Rædsel har hastelig forfærdet dig.
| یا تاریکی که آن را نمی بینی و سیلابها تو را می‌پوشاند. | ۱۱ 11 |
Eller ser du ikke Mørket og Vandfloden, som bedækker dig?
| آیاخدا مثل آسمانها بلند نیست؟ و سر ستارگان رابنگر چگونه عالی هستند. | ۱۲ 12 |
Er ikke Gud i den høje Himmel? og se de øverste Stjerner, hvor de ere høje!
| و تو می‌گویی خداچه می‌داند و آیا از تاریکی غلیظ داوری تواندنمود؟ | ۱۳ 13 |
Derfor siger du: Hvad ved Gud? skulde han kunne dømme igennem Mørket?
| ابرها ستر اوست پس نمی بیند، و بردایره افلاک می‌خرامد. | ۱۴ 14 |
Skyerne ere et Skjul for ham, at han ikke ser, og han vandrer omkring Himlenes Kreds.
| آیا طریق قدما را نشان کردی که مردمان شریر در آن سلوک نمودند، | ۱۵ 15 |
Vil du tage Vare paa Fortidens Vej, som de uretfærdige Folk have vandret paa,
| که قبل از زمان خود ربوده شدند، و اساس آنهامثل نهر ریخته شد | ۱۶ 16 |
de, som reves bort, førend det var deres Tid, hvis Grundvold opløstes i en Strøm;
| که به خدا گفتند: از ما دورشو و قادر مطلق برای ما چه تواند کرد؟ | ۱۷ 17 |
de, som sagde til Gud: Vig fra os; og: Hvad den Almægtige vel skulde kunne gøre for dem.
| و حال آنگاه او خانه های ایشان را از چیزهای نیکو پرساخت. پس مشورت شریران از من دور شود. | ۱۸ 18 |
Han havde dog fyldt deres Huse med godt; men de ugudeliges Raad er langt fra mig.
| «عادلان چون آن را بینند، شادی خواهندنمود و بی‌گناهان بر ایشان استهزا خواهند کرد. | ۱۹ 19 |
De retfærdige se det og glæde sig, og den uskyldige spotter dem:
| آیا مقاومت کنندگان ما منقطع نشدند؟ و آتش بقیه ایشان را نسوزانید؟ | ۲۰ 20 |
„Sandelig, vor Modstander er tilintetgjort, og Ild har fortæret deres Herlighed‟.
| پس حال با او انس بگیر و سالم باش. و به این منوال نیکویی به توخواهد رسید. | ۲۱ 21 |
Kære, hold dig til ham, og hav saa Fred! deraf skal komme godt til dig.
| تعلیم را از دهانش قبول نما، وکلمات او را در دل خود بنه. | ۲۲ 22 |
Kære, tag Lærdom af hans Mund, og læg hans Ord i dit Hjerte!
| اگر به قادرمطلق بازگشت نمایی، بنا خواهی شد. و اگر شرارت رااز خیمه خود دور نمایی | ۲۳ 23 |
Dersom du vender om til den Almægtige, da bliver du bygget op igen, ja, naar du holder Uret langt fra dine Telte.
| و اگر گنج خود را درخاک و طلای اوفیر را در سنگهای نهرهابگذاری، | ۲۴ 24 |
Og kast Guldet i Støvet og Ofirs Guld blandt Bækkens Stene:
| آنگاه قادر مطلق گنج تو و نقره خالص برای تو خواهد بود، | ۲۵ 25 |
Saa skal den Almægtige være dit Guld, og han skal være dit kostbare Sølv.
| زیرا در آنوقت ازقادر مطلق تلذذ خواهی یافت، و روی خود را به طرف خدا برخواهی افراشت. | ۲۶ 26 |
Thi da skal du forlystes ved den Almægtige og opløfte dit Ansigt til Gud.
| نزد او دعاخواهی کرد و او تو را اجابت خواهد نمود، و نذرهای خود را ادا خواهی ساخت. | ۲۷ 27 |
Du skal bede til ham, og han skal høre dig, og du skal betale dine Løfter.
| امری راجزم خواهی نمود و برایت برقرار خواهد شد، وروشنایی بر راههایت خواهد تابید. | ۲۸ 28 |
Naar du beslutter en Ting, da skal den lykkes for dig, og Lyset skal skinne over dine Veje.
| وقتی که ذلیل شوند، خواهی گفت: رفعت باشد، و فروتنان را نجات خواهد داد. | ۲۹ 29 |
Naar man trykker dig ned, da siger du: Opad! og han skal frelse den, som slaar Øjnene ned.
| کسی را که بی‌گناه نباشدخواهد رهانید، و به پاکی دستهای تو رهانیده خواهد شد.» | ۳۰ 30 |
Han skal fri endogsaa den, der ikke er uskyldig, og denne skal udfries ved dine Hænders Renhed.
