ایّوب 21

۱ 1 پس ایوب در جواب گفت:

Отвещав же Иов, рече:

۲ 2 «بشنوید، کلام مرا بشنوید. و این، تسلی شماباشد.

послушайте, послушайте словес моих, да не будет ми от вас сие утешение:

۳ 3 با من تحمل نمایید تا بگویم، و بعد ازگفتنم استهزا نمایید.

потерпите ми, аз же возглаголю, таже не посмеетемися.

۴ 4 و اما من، آیا شکایتم نزدانسان است؟ پس چرا بی‌صبر نباشم؟

Что бо? Еда человеческо ми обличение? Или почто не возярюся?

۵ 5 به من توجه کنید و تعجب نمایید، و دست به دهان بگذارید.

Воззревшии на мя удивитеся, руку положше на ланите.

۶ 6 هرگاه به یاد می‌آورم، حیران می‌شوم. و لرزه جسد مرا می‌گیرد.

Аще бо воспомяну, ужаснуся: обдержат бо плоть мою болезни.

۷ 7 چرا شریران زنده می‌مانند، پیر می‌شوند و در توانایی قوی می‌گردند؟

Почто нечестивии живут, обетшаша же в богатстве?

۸ 8 ذریت ایشان به حضور ایشان، با ایشان استوار می‌شوند و اولاد ایشان در نظرایشان.

Семя их по души, чада же их пред очима.

۹ 9 خانه های ایشان، از ترس ایمن می‌باشد وعصای خدا بر ایشان نمی آید.

Домове их обилнии суть, страх же нигде, раны же от Господа несть на них.

۱۰ 10 گاو نر ایشان جماع می‌کند و خطا نمی کند و گاو ایشان می‌زایدو سقط نمی نماید.

Говядо их не изверже: спасена же бысть их имущая во чреве и не лишися.

۱۱ 11 بچه های خود را مثل گله بیرون می‌فرستند و اطفال ایشان رقص می‌کنند.

Пребывают же яко овцы вечныя, дети же их предиграют,

۱۲ 12 با دف وعود می‌سرایند، و با صدای نای شادی می‌نمایند.

вземше псалтирь и гусли, и веселятся гласом песни.

۱۳ 13 روزهای خود را در سعادتمندی صرف می‌کنند، و به لحظه‌ای به هاویه فرودمی روند. (Sheol h7585)

Скончаша во благих житие свое, в покои же адове успоша. (Sheol h7585)

۱۴ 14 و به خدا می‌گویند: از ما دور شو زیراکه معرفت طریق تو را نمی خواهیم.

Глаголют же Господеви: отступи от нас, путий Твоих ведети не хощем:

۱۵ 15 قادرمطلق کیست که او را عبادت نماییم، و ما را چه فایده که از او استدعا نماییم.

что достоин, яко да поработаем Ему? И кая польза, яко да взыщем Его?

۱۶ 16 اینک سعادتمندی ایشان در دست ایشان نیست. کاش که مشورت شریران از من دور باشد.

В руках бо их бяху благая, дел же нечестивых не надзирает.

۱۷ 17 «بسا چراغ شریران خاموش می‌شود وذلت ایشان به ایشان می‌رسد، و خدا در غضب خود دردها را نصیب ایشان می‌کند.

Обаче же и нечестивых светилник угаснет, найдет же им развращение, болезни же их оымут от гнева:

۱۸ 18 مثل سفال پیش روی باد می‌شوند و مثل کاه که گردبادپراکنده می‌کند.

будут же аки плевы пред ветром, или якоже прах, егоже взя вихр.

۱۹ 19 خدا گناهش را برای فرزندانش ذخیره می‌کند، و او را مکافات می‌رساند و خواهد دانست.

Да оскудеют сыном имения его: воздаст противу ему, и уразумеет.

۲۰ 20 چشمانش هلاکت او را خواهد دید، و از خشم قادر مطلق خواهدنوشید.

Да узрят очи его свое убиение, от Господа же да не спасется.

۲۱ 21 زیرا که بعد از او در خانه‌اش او را چه شادی خواهد بود، چون عدد ماههایش منقطع شود؟

Яко воля его с ним в дому его, и числа месяцей его разделишася.

۲۲ 22 آیا خدا را علم توان آموخت؟ چونکه اوبر اعلی علیین داوری می‌کند.

Не Господь ли есть научаяй разуму и хитрости? Тойже мудрых разсуждает.

۲۳ 23 یکی در عین قوت خود می‌میرد، در حالی که بالکل در امنیت وسلامتی است.

Той умрет в силе простоты своея, всецел же благодушествуяй и благоуспеваяй,

۲۴ 24 قدحهای او پر از شیر است، ومغز استخوانش تر و تازه است.

утроба же его исполнена тука, мозг же его разливается.

۲۵ 25 و دیگری درتلخی جان می‌میرد و از نیکویی هیچ لذت نمی برد.

Ов же умирает в горести души, не ядый ничтоже блага.

۲۶ 26 اینها باهم در خاک می‌خوابند و کرمها ایشان را می‌پوشانند.

Вкупе же на земли спят, гнилость же их покры.

۲۷ 27 اینک افکار شما رامی دانم و تدبیراتی که ناحق بر من می‌اندیشید.

Темже вем вас, яко дерзостию належите ми,

۲۸ 28 زیرا می‌گویید کجاست خانه امیر، و خیمه های مسکن شریران؟

яко речете: где есть дом княжь? И где есть покров селений нечестивых?

۲۹ 29 آیا از راه گذریان نپرسیدید؟ ودلایل ایشان را انکار نمی توانید نمود،

Вопросите мимоходящих путем, и знамения их не чужда сотворите.

۳۰ 30 که شریران برای روز ذلت نگاه داشته می‌شوند و درروز غضب، بیرون برده می‌گردند.

Яко на день пагубы соблюдается нечестивый, и в день гнева Его отведен будет.

۳۱ 31 کیست که راهش را پیش رویش بیان کند، و جزای آنچه راکه کرده است به او برساند؟

Кто возвестит пред лицем его путь его, и еже той сотвори, кто воздаст ему?

۳۲ 32 که آخر او را به قبرخواهند برد، و بر مزار او نگاهبانی خواهند کرد.

И той во гроб отнесен бысть, и на гробищих побде.

۳۳ 33 کلوخهای وادی برایش شیرین می‌شود وجمیع آدمیان در عقب او خواهند رفت، چنانکه قبل از او بیشماره رفته‌اند.

Усладися ему дробное камение потока, и вслед его всяк человек отидет, и пред ним безчисленнии.

۳۴ 34 پس چگونه مراتسلی باطل می‌دهید که در جوابهای شما محض خیانت می‌ماند!»

Како же мя утешаете суетными? А еже бы мне почити от вас, ничтоже.