< ایّوب 21 >

پس ایوب در جواب گفت: ۱ 1
И отвечал Иов и сказал:
«بشنوید، کلام مرا بشنوید. و این، تسلی شماباشد. ۲ 2
выслушайте внимательно речь мою, и это будет мне утешением от вас.
با من تحمل نمایید تا بگویم، و بعد ازگفتنم استهزا نمایید. ۳ 3
Потерпите меня, и я буду говорить; а после того, как поговорю, насмехайся.
و اما من، آیا شکایتم نزدانسان است؟ پس چرا بی‌صبر نباشم؟ ۴ 4
Разве к человеку речь моя? как же мне и не малодушествовать?
به من توجه کنید و تعجب نمایید، و دست به دهان بگذارید. ۵ 5
Посмотрите на меня и ужаснитесь, и положите перст на уста.
هرگاه به یاد می‌آورم، حیران می‌شوم. و لرزه جسد مرا می‌گیرد. ۶ 6
Лишь только я вспомню, - содрогаюсь, и трепет объемлет тело мое.
چرا شریران زنده می‌مانند، پیر می‌شوند و در توانایی قوی می‌گردند؟ ۷ 7
Почему беззаконные живут, достигают старости, да и силами крепки?
ذریت ایشان به حضور ایشان، با ایشان استوار می‌شوند و اولاد ایشان در نظرایشان. ۸ 8
Дети их с ними перед лицом их, и внуки их перед глазами их.
خانه های ایشان، از ترس ایمن می‌باشد وعصای خدا بر ایشان نمی آید. ۹ 9
Дома их безопасны от страха, и нет жезла Божия на них.
گاو نر ایشان جماع می‌کند و خطا نمی کند و گاو ایشان می‌زایدو سقط نمی نماید. ۱۰ 10
Вол их оплодотворяет и не извергает, корова их зачинает и не выкидывает.
بچه های خود را مثل گله بیرون می‌فرستند و اطفال ایشان رقص می‌کنند. ۱۱ 11
Как стадо, выпускают они малюток своих, и дети их прыгают.
با دف وعود می‌سرایند، و با صدای نای شادی می‌نمایند. ۱۲ 12
Восклицают под голос тимпана и цитры и веселятся при звуках свирели;
روزهای خود را در سعادتمندی صرف می‌کنند، و به لحظه‌ای به هاویه فرودمی روند. (Sheol h7585) ۱۳ 13
проводят дни свои в счастье и мгновенно нисходят в преисподнюю. (Sheol h7585)
و به خدا می‌گویند: از ما دور شو زیراکه معرفت طریق تو را نمی خواهیم. ۱۴ 14
А между тем они говорят Богу: отойди от нас, не хотим мы знать путей Твоих!
قادرمطلق کیست که او را عبادت نماییم، و ما را چه فایده که از او استدعا نماییم. ۱۵ 15
Что Вседержитель, чтобы нам служить Ему? и что пользы прибегать к Нему?
اینک سعادتمندی ایشان در دست ایشان نیست. کاش که مشورت شریران از من دور باشد. ۱۶ 16
Видишь, счастье их не от их рук. - Совет нечестивых будь далек от меня!
«بسا چراغ شریران خاموش می‌شود وذلت ایشان به ایشان می‌رسد، و خدا در غضب خود دردها را نصیب ایشان می‌کند. ۱۷ 17
Часто ли угасает светильник у беззаконных, и находит на них беда, и Он дает им в удел страдания во гневе Своем?
مثل سفال پیش روی باد می‌شوند و مثل کاه که گردبادپراکنده می‌کند. ۱۸ 18
Они должны быть, как соломинка пред ветром и как плева, уносимая вихрем.
خدا گناهش را برای فرزندانش ذخیره می‌کند، و او را مکافات می‌رساند و خواهد دانست. ۱۹ 19
Скажешь: Бог бережет для детей его несчастье его. - Пусть воздаст Он ему самому, чтобы он это знал.
چشمانش هلاکت او را خواهد دید، و از خشم قادر مطلق خواهدنوشید. ۲۰ 20
Пусть его глаза увидят несчастье его, и пусть он сам пьет от гнева Вседержителева.
زیرا که بعد از او در خانه‌اش او را چه شادی خواهد بود، چون عدد ماههایش منقطع شود؟ ۲۱ 21
Ибо какая ему забота до дома своего после него, когда число месяцев его кончится?
آیا خدا را علم توان آموخت؟ چونکه اوبر اعلی علیین داوری می‌کند. ۲۲ 22
Но Бога ли учить мудрости, когда Он судит и горних?
یکی در عین قوت خود می‌میرد، در حالی که بالکل در امنیت وسلامتی است. ۲۳ 23
Один умирает в самой полноте сил своих, совершенно спокойный и мирный;
قدحهای او پر از شیر است، ومغز استخوانش تر و تازه است. ۲۴ 24
внутренности его полны жира, и кости его напоены мозгом.
و دیگری درتلخی جان می‌میرد و از نیکویی هیچ لذت نمی برد. ۲۵ 25
А другой умирает с душою огорченною, не вкусив добра.
اینها باهم در خاک می‌خوابند و کرمها ایشان را می‌پوشانند. ۲۶ 26
И они вместе будут лежать во прахе, и червь покроет их.
اینک افکار شما رامی دانم و تدبیراتی که ناحق بر من می‌اندیشید. ۲۷ 27
Знаю я ваши мысли и ухищрения, какие вы против меня сплетаете.
زیرا می‌گویید کجاست خانه امیر، و خیمه های مسکن شریران؟ ۲۸ 28
Вы скажете: где дом князя, и где шатер, в котором жили беззаконные?
آیا از راه گذریان نپرسیدید؟ ودلایل ایشان را انکار نمی توانید نمود، ۲۹ 29
Разве вы не спрашивали у путешественников и незнакомы с их наблюдениями,
که شریران برای روز ذلت نگاه داشته می‌شوند و درروز غضب، بیرون برده می‌گردند. ۳۰ 30
что в день погибели пощажен бывает злодей, в день гнева отводится в сторону?
کیست که راهش را پیش رویش بیان کند، و جزای آنچه راکه کرده است به او برساند؟ ۳۱ 31
Кто представит ему пред лице путь его, и кто воздаст ему за то, что он делал?
که آخر او را به قبرخواهند برد، و بر مزار او نگاهبانی خواهند کرد. ۳۲ 32
Его провожают ко гробам и на его могиле ставят стражу.
کلوخهای وادی برایش شیرین می‌شود وجمیع آدمیان در عقب او خواهند رفت، چنانکه قبل از او بیشماره رفته‌اند. ۳۳ 33
Сладки для него глыбы долины, и за ним идет толпа людей, а идущим перед ним нет числа.
پس چگونه مراتسلی باطل می‌دهید که در جوابهای شما محض خیانت می‌ماند!» ۳۴ 34
Как же вы хотите утешать меня пустым? В ваших ответах остается одна ложь.

< ایّوب 21 >