ایّوب 21

۱ 1 پس ایوب در جواب گفت:

And Job answers and says:

۲ 2 «بشنوید، کلام مرا بشنوید. و این، تسلی شماباشد.

“Hear my word diligently, And this is your consolation.

۳ 3 با من تحمل نمایید تا بگویم، و بعد ازگفتنم استهزا نمایید.

Bear with me, and I speak, And after my speaking—you may deride.

۴ 4 و اما من، آیا شکایتم نزدانسان است؟ پس چرا بی‌صبر نباشم؟

[Is] my complaint [against] man? And if [so], why may my temper not become short?

۵ 5 به من توجه کنید و تعجب نمایید، و دست به دهان بگذارید.

Turn to me, and be astonished, And put hand to mouth.

۶ 6 هرگاه به یاد می‌آورم، حیران می‌شوم. و لرزه جسد مرا می‌گیرد.

Indeed, if I have remembered, then I have been troubled. And my flesh has taken fright.

۷ 7 چرا شریران زنده می‌مانند، پیر می‌شوند و در توانایی قوی می‌گردند؟

Why do the wicked live? They have become old, Indeed, they have been mighty in wealth.

۸ 8 ذریت ایشان به حضور ایشان، با ایشان استوار می‌شوند و اولاد ایشان در نظرایشان.

Their seed is established, Before their face with them, And their offspring before their eyes.

۹ 9 خانه های ایشان، از ترس ایمن می‌باشد وعصای خدا بر ایشان نمی آید.

Their houses [are] peace without fear, Nor [is] a rod of God on them.

۱۰ 10 گاو نر ایشان جماع می‌کند و خطا نمی کند و گاو ایشان می‌زایدو سقط نمی نماید.

His bullock breeds without fail. His cow brings forth safely, and does not miscarry.

۱۱ 11 بچه های خود را مثل گله بیرون می‌فرستند و اطفال ایشان رقص می‌کنند.

They send forth their sucklings as a flock, And their children skip,

۱۲ 12 با دف وعود می‌سرایند، و با صدای نای شادی می‌نمایند.

They lift [themselves] up at timbrel and harp, And rejoice at the sound of a pipe.

۱۳ 13 روزهای خود را در سعادتمندی صرف می‌کنند، و به لحظه‌ای به هاویه فرودمی روند. (Sheol h7585)

They wear out their days in good, And in a moment go down [to] Sheol. (Sheol h7585)

۱۴ 14 و به خدا می‌گویند: از ما دور شو زیراکه معرفت طریق تو را نمی خواهیم.

And they say to God, Turn aside from us, And the knowledge of Your ways We have not desired.

۱۵ 15 قادرمطلق کیست که او را عبادت نماییم، و ما را چه فایده که از او استدعا نماییم.

What [is] the Mighty One that we serve Him? And what do we profit when we meet with Him?

۱۶ 16 اینک سعادتمندی ایشان در دست ایشان نیست. کاش که مشورت شریران از من دور باشد.

Behold, their good [is] not in their hand (The counsel of the wicked Has been far from me).

۱۷ 17 «بسا چراغ شریران خاموش می‌شود وذلت ایشان به ایشان می‌رسد، و خدا در غضب خود دردها را نصیب ایشان می‌کند.

How often is the lamp of the wicked extinguished, And their calamity comes on them? He apportions pangs in His anger.

۱۸ 18 مثل سفال پیش روی باد می‌شوند و مثل کاه که گردبادپراکنده می‌کند.

They are as straw before wind, And as chaff a windstorm has stolen away,

۱۹ 19 خدا گناهش را برای فرزندانش ذخیره می‌کند، و او را مکافات می‌رساند و خواهد دانست.

God lays up for his sons his sorrow, He gives repayment to him—and he knows.

۲۰ 20 چشمانش هلاکت او را خواهد دید، و از خشم قادر مطلق خواهدنوشید.

His own eyes see his destruction, And he drinks of the wrath of the Mighty.

۲۱ 21 زیرا که بعد از او در خانه‌اش او را چه شادی خواهد بود، چون عدد ماههایش منقطع شود؟

For what [is] his delight in his house after him, And the number of his months cut off?

۲۲ 22 آیا خدا را علم توان آموخت؟ چونکه اوبر اعلی علیین داوری می‌کند.

Does [one] teach knowledge to God, Since He judges [those] on high?

۲۳ 23 یکی در عین قوت خود می‌میرد، در حالی که بالکل در امنیت وسلامتی است.

This [one] dies in his perfect strength, Wholly at ease and quiet.

۲۴ 24 قدحهای او پر از شیر است، ومغز استخوانش تر و تازه است.

His breasts have been full of milk, And marrow moistens his bones.

۲۵ 25 و دیگری درتلخی جان می‌میرد و از نیکویی هیچ لذت نمی برد.

And this [one] dies with a bitter soul, And has not eaten with gladness.

۲۶ 26 اینها باهم در خاک می‌خوابند و کرمها ایشان را می‌پوشانند.

Together they lie down on the dust, And the worm covers them over.

۲۷ 27 اینک افکار شما رامی دانم و تدبیراتی که ناحق بر من می‌اندیشید.

Behold, I have known your thoughts, And the schemes against me you do wrongfully.

۲۸ 28 زیرا می‌گویید کجاست خانه امیر، و خیمه های مسکن شریران؟

For you say, Where [is] the house of the noble? And where the tent—the dwelling places of the wicked?

۲۹ 29 آیا از راه گذریان نپرسیدید؟ ودلایل ایشان را انکار نمی توانید نمود،

Have you not asked those passing by the way? And do you not know their signs?

۳۰ 30 که شریران برای روز ذلت نگاه داشته می‌شوند و درروز غضب، بیرون برده می‌گردند.

That the wicked is spared to a day of calamity. They are brought to a day of wrath.

۳۱ 31 کیست که راهش را پیش رویش بیان کند، و جزای آنچه راکه کرده است به او برساند؟

Who declares his way to his face? And [for] that which he has done, Who gives repayment to him?

۳۲ 32 که آخر او را به قبرخواهند برد، و بر مزار او نگاهبانی خواهند کرد.

And he is brought to the graves, And a watch is kept over the heap.

۳۳ 33 کلوخهای وادی برایش شیرین می‌شود وجمیع آدمیان در عقب او خواهند رفت، چنانکه قبل از او بیشماره رفته‌اند.

The clods of the valley have been sweet to him, And he draws every man after him, And there is no numbering before him.

۳۴ 34 پس چگونه مراتسلی باطل می‌دهید که در جوابهای شما محض خیانت می‌ماند!»

And how do you comfort me [with] vanity, And trespass has been left in your answers?”