ایّوب 19

۱ 1 پس ایوب در جواب گفت:

Then responded Job, and said: —

۲ 2 «تا به کی جان مرا می‌رنجانید؟ و مرا به سخنان خود فرسوده می‌سازید؟

How long will ye grieve my soul? or crush me with words?

۳ 3 این ده مرتبه است که مرا مذمت نمودید، و خجالت نمی کشید که با من سختی می‌کنید؟

These ten times, have ye reviled me, Shameless ye wrong me.

۴ 4 و اگر فی الحقیقه خطا کرده‌ام، خطای من نزد من می‌ماند.

And even if indeed I have erred, with myself lodgeth mine error.

۵ 5 اگر فی الواقع بر من تکبر نمایید و عار مرا بر من اثبات کنید،

If indeed, against me, ye must needs magnify yourselves, and plead, against me, my reproach.

۶ 6 پس بدانید که خدا دعوی مرا منحرف ساخته، و به دام خود مرا احاطه نموده است.

Know, then, that, God, hath overthrown me, and, within his net, enclosed me.

۷ 7 اینک از ظلم، تضرع می‌نمایم و مستجاب نمی شوم و استغاثه می‌کنم و دادرسی نیست.

Lo! I cry—out: Violence! but receive no answer, I cry aloud, but there is no vindication;

۸ 8 طریق مرا حصارنموده است که از آن نمی توانم گذشت و برراههای من تاریکی را گذارده است.

My way, hath he walled up, that I cannot pass, and, upon my paths, hath he made darkness rest;

۹ 9 جلال مرا ازمن کنده است و تاج را از سر من برداشته،

My glory—from off me, hath he stripped, and hath removed the crown of my head;

۱۰ 10 مرا ازهر طرف خراب نموده، پس هلاک شدم. و مثل درخت، ریشه امید مرا کنده است.

He hath ruined me on every side, and I am gone, and he hath taken away—like a tree—my hope;

۱۱ 11 غضب خودرا بر من افروخته، و مرا یکی از دشمنان خودشمرده است.

Yea he hath kindled against me his anger, and accounted me towards him like unto his adversaries;

۱۲ 12 فوجهای او با هم می‌آیند و راه خود را بر من بلند می‌کنند و به اطراف خیمه من اردو می‌زنند.

Together, enter his troops and have cast up, against me, their mound, and have encamped all around my tent;

۱۳ 13 «برادرانم را از نزد من دور کرده است وآشنایانم از من بالکل بیگانه شده‌اند.

My Brethren—from beside me, hath he moved far away, and, mine acquaintance, are wholly estranged from me;

۱۴ 14 خویشانم مرا ترک نموده و آشنایانم مرا فراموش کرده‌اند.

Failed me, have my near of kin, and, mine intimate acquaintances, have forgotten me;

۱۵ 15 نزیلان خانه‌ام و کنیزانم مرا غریب می‌شمارند، و در نظر ایشان بیگانه شده‌ام.

Ye guests of my house and my maidens, A stranger, have ye accounted me, An alien, have I become in their eyes;

۱۶ 16 غلام خود راصدا می‌کنم و مرا جواب نمی دهد، اگر‌چه او را به دهان خود التماس بکنم.

To mine own servant, I called, and he would not answer, With mine own mouth, I kept entreating him;

۱۷ 17 نفس من نزد زنم مکروه شده است و تضرع من نزد اولاد رحم مادرم.

My breath, is strange to my wife, and I am loathsome to the sons of my own mother;

۱۸ 18 بچه های کوچک نیز مرا حقیرمی شمارند و چون برمی خیزم به ضد من حرف می‌زنند.

Even young children, despise me, I rise up, and they speak against me;

۱۹ 19 همه اهل مشورتم از من نفرت می‌نمایند، و کسانی را که دوست می‌داشتم از من برگشته‌اند.

All the men of mine intimate circle abhor me, and, these whom I loved, have turned against me;

۲۰ 20 استخوانم به پوست و گوشتم چسبیده است، و با پوست دندانهای خودخلاصی یافته‌ام.

Unto my skin and unto my flesh, have my bones cleaved, and I have escaped with the akin of my teeth.

۲۱ 21 بر من ترحم کنید! ترحم کنیدشما‌ای دوستانم! زیرا دست خدا مرا لمس نموده است.

Pity me! pity me! ye, my friends, for, the hand of GOD, hath stricken me!

۲۲ 22 چرا مثل خدا بر من جفا می‌کنید وازگوشت من سیر نمی شوید.

Wherefore should ye persecute me as GOD? and, with my flesh, should not he satisfied?

۲۳ 23 کاش که سخنانم الان نوشته می‌شد! کاش که در کتابی ثبت می‌گردید،

Oh, then, that my words, could be written, Oh that, in a record, they could be inscribed:

۲۴ 24 و با قلم آهنین و سرب بر صخره‌ای تا به ابد کنده می‌شد!

That, with a stylus of iron and [with] lead, for all time—in the rock, they could be graven!

۲۵ 25 و من می‌دانم که ولی من زنده است، و در ایام آخر، بر زمین خواهدبرخاست.

But, I, know that, my redeemer, liveth, and, as the Last over [my] dust, will he arise;

۲۶ 26 و بعد از آنکه این پوست من تلف شود، بدون جسدم نیز خدا را خواهم دید.

And, though, after my skin is struck off, this [followeth], yet, apart from my flesh, shall I see GOD:

۲۷ 27 ومن او را برای خود خواهم دید. و چشمان من بر اوخواهد نگریست و نه چشم دیگری. اگر‌چه گرده هایم در اندرونم تلف شده باشد.

Whom, I myself, shall see, on my side, and, mine own eyes, [shall] have looked upon, and not those of a stranger. Exhausted are my deepest desires in my bosom!

۲۸ 28 اگربگویید چگونه بر او جفا نماییم و حال آنگاه اصل امر در من یافت می‌شود.

Surely ye should say—Why should we persecute him? seeing, the root of the matter, is found in me.

۲۹ 29 پس از شمشیربترسید، زیرا که سزاهای شمشیر غضبناک است، تا دانسته باشید که داوری خواهد بود.»

Be ye afraid—on your part—of the face of the sword, because, wrath, [bringeth] the punishments of the sword, to the end ye may know the Almighty.