ایّوب 18

۱ 1 پس بلدد شوحی در جواب گفت:

To naah Shud acaeng Bildad mah,

۲ 2 «تابه کی برای سخنان، دامها می‌گسترانید؟ تفکر کنید و بعد از آن تکلم خواهیم نمود.

hae tiah na thuih ih loknawk hae natuek naah maw boeng tih? Kahoih ah pakuem ah, lok ka thuih o han vop.

۳ 3 چرا مثل بهایم شمرده شویم؟ و در نظر شما نجس نماییم؟

Tipongah kaicae hae moisan baktih, kamthu baktiah na poek loe?

۴ 4 ‌ای که در غضب خود خویشتن را پاره می‌کنی، آیا به‌خاطر تو زمین متروک شود، یاصخره از جای خود منتقل گردد؟

Palungphui moe, angmah hoi angmah ngan angsik, nang pongah, long hae anghuen tih maw? Thlung loe a ohhaih ahmuen hoiah angthui tih maw?

۵ 5 البته روشنایی شریران خاموش خواهد شد، و شعله آتش ایشان نور نخواهد داد.

Ue, kasae kami ih hmaithaw loe dueh tih, kangqong anih ih hmai doeh aang mak ai.

۶ 6 در خیمه اوروشنایی به تاریکی مبدل می‌گردد، و چراغش براو خاموش خواهد شد.

Anih kahni im ih hmai to aang han ai ah, anih ih hmaithawk to paduek pae ving tih.

۷ 7 قدمهای قوتش تنگ می‌شود. و مشورت خودش او را به زیر خواهدافکند.

Anih thacakhaih khok tangkannawk loe tamcaek tih; angmah koeh ah khokhanhaih mah anih to amtimsak tih.

۸ 8 زیرا به پایهای خود در دام خواهد افتاد، و به روی تله‌ها راه خواهد رفت.

Anih ih khok loe palok pongah aman moe, thaang to cawh.

۹ 9 تله پاشنه او راخواهد گرفت. و دام، او را به زور نگاه خواهدداشت.

Anih ih khok thaang pongah aman moe, loih thai ai ah asawt khing.

۱۰ 10 دام برایش در زمین پنهان شده است، وتله برایش در راه.

Anih hanah long thungah qumqaih pae moe, a caehhaih loklam ah thaang to patung pae.

۱۱ 11 ترسها از هر طرف او راهراسان می‌کند، و به او چسبیده، وی رامی گریزاند.

Zitthok hmuen mah caeh nakung kruekah anih to tasoehsak; a khok takan kruek anih hnukah bang pae.

۱۲ 12 شقاوت، برای او گرسنه است، وذلت، برای لغزیدن او حاضر است.

Anih loe zok amthlam pongah thazok, amrohaih mah anih to zing coek.

۱۳ 13 اعضای جسد او را می‌خورد. نخست زاده موت، جسد اورا می‌خورد.

To amrohaih mah a nganhin ahap to caak pae, calu duekhaih mah a thacakhaih to paaeh pae ving tih.

۱۴ 14 آنچه بر آن اعتماد می‌داشت، ازخیمه او ربوده می‌شود، و خود او نزد پادشاه ترسها رانده می‌گردد.

Anih to kamongah ohhaih kahni imthung hoiah pathok ueloe, zitthok siangpahrang hmaa ah caeh haih tih.

۱۵ 15 کسانی که از وی نباشنددر خیمه او ساکن می‌گردند، و گوگرد بر مسکن اوپاشیده می‌شود.

A ohhaih ahmuen ah anih ih hmuen tidoeh anghmat mak ai; a ohhaih ahmuen ah kaat hmai to haeh pae tih.

۱۶ 16 ریشه هایش از زیرمی خشکد، و شاخه‌اش از بالا بریده خواهد شد.

Anih ih tangzuunnawk loe long thungah zaek o moe, a nui ih tanghangnawk doeh angqo o.

۱۷ 17 یادگار او از زمین نابود می‌گردد، و در کوچه هااسم نخواهد داشت.

Anih panoekhaih loe long ah anghmat moe, prae thungah ahmin om ai boeh.

۱۸ 18 از روشنایی به تاریکی رانده می‌شود. و او را از ربع مسکون خواهندگریزانید.

Aanghaih thung hoiah vinghaih thungah anih to haek boeh moe, long nui hoiah haek ving boeh.

۱۹ 19 او را در میان قومش نه اولاد و نه ذریت خواهد بود، و در ماوای او کسی باقی نخواهد ماند.

Anih loe angmah ih kaminawk salakah capa tawn ai, a caanawk ih caa patoeng doeh tawn mak ai, a imthung takoh ah mi doeh anghmat mak ai.

۲۰ 20 متاخرین از روزگارش متحیر خواهند شد، چنانکه بر متقدمین، ترس مستولی شده بود.

Ni angyae bang ih kaminawk loe tasoeh o baktih toengah, niduem bangah kaom kaminawk doeh anih kawng pongah dawnrai o.

۲۱ 21 به درستی که مسکن های شریران چنین می‌باشد، و مکان کسی‌که خدا رانمی شناسد مثل این است.»

Kasae kami khosakhaih loe to tiah oh, Sithaw panoek ai kami ohhaih ahmuen doeh to tiah oh tangtang, tiah pathim pae.