ایّوب 17

۱ 1 «روح من تلف شده، و روزهایم تمام گردیده، و قبر برای من حاضر است.

我的氣息已斷，壽命已盡，而且墳墓已為我做好。

۲ 2 به درستی که استهزاکنندگان نزد منند، و چشم من در منازعت ایشان دائم می‌ماند.

我豈不是成了笑罵的對象﹖我的眼睛豈不是在酸苦中過夜﹖

۳ 3 الان گرو بده و به جهت من نزد خود ضامن باش. والا کیست که به من دست دهد؟

求你將我的抵押放在你那裏! 誰還敢與我擊掌作保﹖

۴ 4 چونکه دل ایشان را از حکمت منع کرده‌ای، بنابراین ایشان را بلند نخواهی ساخت.

因為你蒙蔽了他們的心，不叫他們明白，他們纔不敢舉起手來。

۵ 5 کسی‌که دوستان خود را به تاراج تسلیم کند، چشمان فرزندانش تار خواهد شد.

人請自己的朋友分享所有，但自己的子女卻餓的眼目昏花。

۶ 6 مرا نزدامت‌ها مثل ساخته است، و مثل کسی‌که بر رویش آب دهان اندازند شده‌ام.

我成了人民取笑的資料，人人在我臉上可吐唾沫。

۷ 7 چشم من از غصه کاهیده شده است، و تمامی اعضایم مثل سایه گردیده.

我的眼睛因愁悶而昏花，我的肢體消失有如蔭影。

۸ 8 راستان به‌سبب این، حیران می‌مانند وصالحان خویشتن را بر ریاکاران برمی انگیزانند.

正直人因此而驚異，無罪者憤起攻擊惡人。

۹ 9 لیکن مرد عادل به طریق خود متمسک می‌شود، و کسی‌که دست پاک دارد، در قوت ترقی خواهدنمود.

義人堅持自己的道，手淨的人倍增勇氣。

۱۰ 10 «اما همه شما برگشته، الان بیایید و در میان شما حکیمی نخواهم یافت.

你們眾人，請你們再回來，但在你們中我找不到一個智者。

۱۱ 11 روزهای من گذشته، و قصدهای من و فکرهای دلم منقطع شده است.

我的時日已過去，我志所謀，我心所愛，都已落空。

۱۲ 12 شب را به روز تبدیل می‌کنند و باوجود تاریکی می‌گویند روشنایی نزدیک است.

他們將黑夜變為白天，使光明靠近黑暗；

۱۳ 13 وقتی که امید دارم هاویه خانه من می‌باشد، وبستر خود را در تاریکی می‌گسترانم، (Sheol h7585)

若是我還有希望，即以陰府為我的家；在憂暗之處，舖設我的床榻。 (Sheol h7585)

۱۴ 14 و به هلاکت می‌گویم تو پدر من هستی و به کرم که تومادر و خواهر من می‌باشی.

我對墓穴說：你作我父! 對蛆蟲說：你作我母，我妹!

۱۵ 15 پس امید من کجااست؟ و کیست که امید مرا خواهد دید؟

我的希望究在何處﹖我的幸福，有誰注意﹖

۱۶ 16 تابندهای هاویه فرو می‌رود، هنگامی که با هم درخاک نزول (نماییم ).» (Sheol h7585)

這一切只有和我一同降入陰府，一同安息在灰塵中。 (Sheol h7585)