ایّوب 15

۱ 1 پس الیفاز تیمانی در جواب گفت:

Then Eliphaz the Temanite answered,

۲ 2 «آیامرد حکیم از علم باطل جواب دهد؟ وبطن خود را از باد شرقی پر سازد؟

“Should a wise man answer with vain knowledge, and fill himself with the east wind?

۳ 3 آیا به سخن بی‌فایده محاجه نماید؟ و به کلماتی که هیچ نفع نمی بخشد؟

Should he reason with unprofitable talk, or with speeches with which he can do no good?

۴ 4 اما تو خداترسی را ترک می‌کنی وتقوا را به حضور خدا ناقص می‌سازی.

Yes, you do away with fear, and hinder devotion before God.

۵ 5 زیرا که دهانت، معصیت تو را ظاهر می‌سازد و زبان حیله گران را اختیار می‌کنی.

For your iniquity teaches your mouth, and you choose the language of the crafty.

۶ 6 دهان خودت تو راملزم می‌سازد و نه من، و لبهایت بر تو شهادت می‌دهد.

Your own mouth condemns you, and not I. Yes, your own lips testify against you.

۷ 7 آیا شخص اول از آدمیان زاییده شده‌ای؟ و پیش از تلها به وجود آمده‌ای؟

“Are you the first man who was born? Or were you brought out before the hills?

۸ 8 آیامشورت مخفی خدا را شنیده‌ای و حکمت را برخود منحصر ساخته‌ای؟

Have you heard the secret counsel of God? Do you limit wisdom to yourself?

۹ 9 چه می‌دانی که ما هم نمی دانیم؟ و چه می‌فهمی که نزد ما هم نیست؟

What do you know that we don’t know? What do you understand which is not in us?

۱۰ 10 نزد ما ریش سفیدان و پیران هستند که درروزها از پدر تو بزرگترند.

With us are both the gray-headed and the very aged men, much older than your father.

۱۱ 11 آیا تسلی های خدابرای تو کم است و کلام ملایم با تو؟

Are the consolations of God too small for you, even the word that is gentle toward you?

۱۲ 12 چرا دلت تو را می‌رباید؟ و چرا چشمانت را بر هم می‌زنی

Why does your heart carry you away? Why do your eyes flash,

۱۳ 13 که روح خود را به ضد خدا بر می‌گردانی، وچنین سخنان را از دهانت بیرون می‌آوری؟

that you turn your spirit against God, and let such words go out of your mouth?

۱۴ 14 «انسان چیست که پاک باشد، و مولود زن که عادل شمرده شود؟

What is man, that he should be clean? What is he who is born of a woman, that he should be righteous?

۱۵ 15 اینک بر مقدسان خوداعتماد ندارد، و آسمانها در نظرش پاک نیست.

Behold, he puts no trust in his holy ones. Yes, the heavens are not clean in his sight;

۱۶ 16 پس از طریق اولی انسان مکروه و فاسد که شرارت را مثل آب می‌نوشد.

how much less one who is abominable and corrupt, a man who drinks iniquity like water!

۱۷ 17 من برای تو بیان می‌کنم پس مرا بشنو. و آنچه دیده‌ام حکایت می‌نمایم.

“I will show you, listen to me; that which I have seen I will declare

۱۸ 18 که حکیمان آن را از پدران خودروایت کردند و مخفی نداشتند،

(which wise men have told by their fathers, and have not hidden it;

۱۹ 19 که به ایشان به تنهایی زمین داده شد، و هیچ غریبی از میان ایشان عبور نکرد،

to whom alone the land was given, and no stranger passed among them):

۲۰ 20 شریر در تمامی روزهایش مبتلای درد است. و سالهای شمرده شده برای مرد ظالم مهیا است.

the wicked man writhes in pain all his days, even the number of years that are laid up for the oppressor.

۲۱ 21 صدای ترسها در گوش وی است. در وقت سلامتی تاراج کننده بر وی می‌آید.

A sound of terrors is in his ears. In prosperity the destroyer will come on him.

۲۲ 22 باور نمی کند که از تاریکی خواهد برگشت وشمشیر برای او مراقب است.

He doesn’t believe that he will return out of darkness. He is waited for by the sword.

۲۳ 23 برای نان می‌گردد و می‌گوید کجاست. و می‌داند که روزتاریکی نزد او حاضر است.

He wanders abroad for bread, saying, ‘Where is it?’ He knows that the day of darkness is ready at his hand.

۲۴ 24 تنگی و ضیق او رامی ترساند، مثل پادشاه مهیای جنگ بر او غلبه می‌نماید.

Distress and anguish make him afraid. They prevail against him, as a king ready to the battle.

۲۵ 25 زیرا دست خود را به ضد خدا درازمی کند و بر قادر مطلق تکبر می‌نماید.

Because he has stretched out his hand against God, and behaves himself proudly against the Almighty,

۲۶ 26 با گردن بلند بر او تاخت می‌آورد، با گل میخهای سخت سپر خویش،

he runs at him with a stiff neck, with the thick shields of his bucklers,

۲۷ 27 چونکه روی خود را به پیه پوشانیده، و کمر خود را با شحم ملبس ساخته است.

because he has covered his face with his fatness, and gathered fat on his thighs.

۲۸ 28 و در شهرهای ویران و خانه های غیرمسکون که نزدیک به خراب شدن است ساکن می‌شود.

He has lived in desolate cities, in houses which no one inhabited, which were ready to become heaps.

۲۹ 29 او غنی نخواهد شد و دولتش پایدارنخواهد ماند، و املاک او در زمین زیاد نخواهد گردید.

He will not be rich, neither will his substance continue, neither will their possessions be extended on the earth.

۳۰ 30 از تاریکی رها نخواهد شد، و آتش، شاخه هایش را خواهد خشکانید، و به نفخه دهان او زائل خواهد شد.

He will not depart out of darkness. The flame will dry up his branches. He will go away by the breath of God’s mouth.

۳۱ 31 به بطالت توکل ننماید وخود را فریب ندهد، والا بطالت اجرت او خواهدبود.

Let him not trust in emptiness, deceiving himself, for emptiness will be his reward.

۳۲ 32 قبل از رسیدن وقتش تمام ادا خواهد شدو شاخه او سبز نخواهد ماند.

It will be accomplished before his time. His branch will not be green.

۳۳ 33 مثل مو، غوره خود را خواهد افشاند، و مثل زیتون، شکوفه خود را خواهد ریخت،

He will shake off his unripe grape as the vine, and will cast off his flower as the olive tree.

۳۴ 34 زیرا که جماعت ریاکاران، بی‌کس خواهند ماند، و خیمه های رشوه خواران را آتش خواهد سوزانید.

For the company of the godless will be barren, and fire will consume the tents of bribery.

۳۵ 35 به شقاوت حامله شده، معصیت را می‌زایند و شکم ایشان فریب را آماده می‌کند.»

They conceive mischief and produce iniquity. Their heart prepares deceit.”