ایّوب 15

۱ 1 پس الیفاز تیمانی در جواب گفت:

Then Eliphaz the Temanite answered and said,

۲ 2 «آیامرد حکیم از علم باطل جواب دهد؟ وبطن خود را از باد شرقی پر سازد؟

“Should a wise man answer with useless knowledge and fill himself with the east wind?

۳ 3 آیا به سخن بی‌فایده محاجه نماید؟ و به کلماتی که هیچ نفع نمی بخشد؟

Should he reason with unprofitable talk or with speeches with which he can do no good?

۴ 4 اما تو خداترسی را ترک می‌کنی وتقوا را به حضور خدا ناقص می‌سازی.

Indeed, you diminish respect for God; you obstruct devotion to him,

۵ 5 زیرا که دهانت، معصیت تو را ظاهر می‌سازد و زبان حیله گران را اختیار می‌کنی.

for your iniquity teaches your mouth; you choose to have the tongue of a crafty man.

۶ 6 دهان خودت تو راملزم می‌سازد و نه من، و لبهایت بر تو شهادت می‌دهد.

Your own mouth condemns you, not mine; indeed, your own lips testify against you.

۷ 7 آیا شخص اول از آدمیان زاییده شده‌ای؟ و پیش از تلها به وجود آمده‌ای؟

Are you the first man that was born? Were you brought into existence before the hills?

۸ 8 آیامشورت مخفی خدا را شنیده‌ای و حکمت را برخود منحصر ساخته‌ای؟

Have you heard the secret knowledge of God? Do you limit wisdom to yourself?

۹ 9 چه می‌دانی که ما هم نمی دانیم؟ و چه می‌فهمی که نزد ما هم نیست؟

What do you know that we do not know? What do you understand that is not also in us?

۱۰ 10 نزد ما ریش سفیدان و پیران هستند که درروزها از پدر تو بزرگترند.

With us are both the gray-headed and the very aged men who are much older than your father.

۱۱ 11 آیا تسلی های خدابرای تو کم است و کلام ملایم با تو؟

Are the consolations of God too small for you, the words that are gentle toward you?

۱۲ 12 چرا دلت تو را می‌رباید؟ و چرا چشمانت را بر هم می‌زنی

Why does your heart carry you away? Why do your eyes flash,

۱۳ 13 که روح خود را به ضد خدا بر می‌گردانی، وچنین سخنان را از دهانت بیرون می‌آوری؟

so that you turn your spirit against God and bring out such words from your mouth?

۱۴ 14 «انسان چیست که پاک باشد، و مولود زن که عادل شمرده شود؟

What is man that he should be clean? What is he who is born of a woman that he should be righteous?

۱۵ 15 اینک بر مقدسان خوداعتماد ندارد، و آسمانها در نظرش پاک نیست.

See, God puts no trust even in his holy ones; indeed, the heavens are not clean in his sight;

۱۶ 16 پس از طریق اولی انسان مکروه و فاسد که شرارت را مثل آب می‌نوشد.

how much less clean is one who is abominable and corrupt, a man who drinks iniquity like water!

۱۷ 17 من برای تو بیان می‌کنم پس مرا بشنو. و آنچه دیده‌ام حکایت می‌نمایم.

I will show you; listen to me; I will announce to you the things I have seen,

۱۸ 18 که حکیمان آن را از پدران خودروایت کردند و مخفی نداشتند،

the things that wise men have passed down from their fathers, the things that their ancestors did not hide.

۱۹ 19 که به ایشان به تنهایی زمین داده شد، و هیچ غریبی از میان ایشان عبور نکرد،

These were their ancestors, to whom alone the land was given, and among whom no stranger ever passed.

۲۰ 20 شریر در تمامی روزهایش مبتلای درد است. و سالهای شمرده شده برای مرد ظالم مهیا است.

The wicked man twists in pain all his days, the number of years that are laid up for the oppressor to suffer.

۲۱ 21 صدای ترسها در گوش وی است. در وقت سلامتی تاراج کننده بر وی می‌آید.

A sound of terrors is in his ears; while he is in prosperity, the destroyer will come upon him.

۲۲ 22 باور نمی کند که از تاریکی خواهد برگشت وشمشیر برای او مراقب است.

He does not think that he will return out of darkness; the sword waits for him.

۲۳ 23 برای نان می‌گردد و می‌گوید کجاست. و می‌داند که روزتاریکی نزد او حاضر است.

He goes to various places for bread, saying, 'Where is it?' He knows that the day of darkness is at hand.

۲۴ 24 تنگی و ضیق او رامی ترساند، مثل پادشاه مهیای جنگ بر او غلبه می‌نماید.

Distress and anguish make him afraid; they prevail against him, as a king ready for battle.

۲۵ 25 زیرا دست خود را به ضد خدا درازمی کند و بر قادر مطلق تکبر می‌نماید.

Because he has reached out with his hand against God and has behaved proudly against the Almighty,

۲۶ 26 با گردن بلند بر او تاخت می‌آورد، با گل میخهای سخت سپر خویش،

this wicked man runs at God with a stiff neck, with a thick shield.

۲۷ 27 چونکه روی خود را به پیه پوشانیده، و کمر خود را با شحم ملبس ساخته است.

This is true, even though he has covered his face with his fat and gathered fat on his loins,

۲۸ 28 و در شهرهای ویران و خانه های غیرمسکون که نزدیک به خراب شدن است ساکن می‌شود.

and has lived in desolate cities; in houses which no man inhabits now and which were ready to become heaps.

۲۹ 29 او غنی نخواهد شد و دولتش پایدارنخواهد ماند، و املاک او در زمین زیاد نخواهد گردید.

He will not be rich; his wealth will not last and his possessions will not spread over the land.

۳۰ 30 از تاریکی رها نخواهد شد، و آتش، شاخه هایش را خواهد خشکانید، و به نفخه دهان او زائل خواهد شد.

He will not depart out of darkness; a flame will dry up his stalks; at the breath of God's mouth he will go away.

۳۱ 31 به بطالت توکل ننماید وخود را فریب ندهد، والا بطالت اجرت او خواهدبود.

Let him not trust in useless things, deceiving himself; for uselessness will be his reward.

۳۲ 32 قبل از رسیدن وقتش تمام ادا خواهد شدو شاخه او سبز نخواهد ماند.

It will happen before his time should come to die; his branch will not be green.

۳۳ 33 مثل مو، غوره خود را خواهد افشاند، و مثل زیتون، شکوفه خود را خواهد ریخت،

He will drop his unripe grapes like a grapevine; he will cast off his flowers like the olive tree.

۳۴ 34 زیرا که جماعت ریاکاران، بی‌کس خواهند ماند، و خیمه های رشوه خواران را آتش خواهد سوزانید.

For the company of godless people will be barren; fire will consume their tents of bribery.

۳۵ 35 به شقاوت حامله شده، معصیت را می‌زایند و شکم ایشان فریب را آماده می‌کند.»

They conceive mischief and give birth to iniquity; their womb conceives deceit.”