ایّوب 15

۱ 1 پس الیفاز تیمانی در جواب گفت:

And Eliphaz the Temanite answered and said,

۲ 2 «آیامرد حکیم از علم باطل جواب دهد؟ وبطن خود را از باد شرقی پر سازد؟

Should a wise man answer with windy knowledge, and fill his belly with the east wind,

۳ 3 آیا به سخن بی‌فایده محاجه نماید؟ و به کلماتی که هیچ نفع نمی بخشد؟

Reasoning with unprofitable talk, and with speeches which do no good?

۴ 4 اما تو خداترسی را ترک می‌کنی وتقوا را به حضور خدا ناقص می‌سازی.

Yea, thou makest piety of none effect, and restrainest meditation before God.

۵ 5 زیرا که دهانت، معصیت تو را ظاهر می‌سازد و زبان حیله گران را اختیار می‌کنی.

For thy mouth uttereth thine iniquity, and thou hast chosen the tongue of the crafty.

۶ 6 دهان خودت تو راملزم می‌سازد و نه من، و لبهایت بر تو شهادت می‌دهد.

Thine own mouth condemneth thee, and not I; and thy lips testify against thee.

۷ 7 آیا شخص اول از آدمیان زاییده شده‌ای؟ و پیش از تلها به وجود آمده‌ای؟

Art thou the first man that was born? and wast thou brought forth before the hills?

۸ 8 آیامشورت مخفی خدا را شنیده‌ای و حکمت را برخود منحصر ساخته‌ای؟

Hast thou listened in the secret council of God? And hast thou absorbed wisdom for thyself?

۹ 9 چه می‌دانی که ما هم نمی دانیم؟ و چه می‌فهمی که نزد ما هم نیست؟

What knowest thou that we know not? [what] understandest thou which is not in us?

۱۰ 10 نزد ما ریش سفیدان و پیران هستند که درروزها از پدر تو بزرگترند.

Both the greyheaded and the aged are with us, older than thy father.

۱۱ 11 آیا تسلی های خدابرای تو کم است و کلام ملایم با تو؟

Are the consolations of God too small for thee? and the word gently spoken to thee?

۱۲ 12 چرا دلت تو را می‌رباید؟ و چرا چشمانت را بر هم می‌زنی

Why doth thy heart carry thee away? and why do thine eyes wink?

۱۳ 13 که روح خود را به ضد خدا بر می‌گردانی، وچنین سخنان را از دهانت بیرون می‌آوری؟

That thou turnest thy spirit against God, and lettest words go out of thy mouth?

۱۴ 14 «انسان چیست که پاک باشد، و مولود زن که عادل شمرده شود؟

What is man, that he should be pure? and he that is born of a woman, that he should be righteous?

۱۵ 15 اینک بر مقدسان خوداعتماد ندارد، و آسمانها در نظرش پاک نیست.

Behold, he putteth no trust in his holy ones, and the heavens are not pure in his sight:

۱۶ 16 پس از طریق اولی انسان مکروه و فاسد که شرارت را مثل آب می‌نوشد.

How much less the abominable and corrupt, — man, that drinketh unrighteousness like water!

۱۷ 17 من برای تو بیان می‌کنم پس مرا بشنو. و آنچه دیده‌ام حکایت می‌نمایم.

I will shew thee, listen to me; and what I have seen I will declare;

۱۸ 18 که حکیمان آن را از پدران خودروایت کردند و مخفی نداشتند،

Which wise men have told from their fathers, and have not hidden;

۱۹ 19 که به ایشان به تنهایی زمین داده شد، و هیچ غریبی از میان ایشان عبور نکرد،

Unto whom alone the earth was given, and no stranger passed among them.

۲۰ 20 شریر در تمامی روزهایش مبتلای درد است. و سالهای شمرده شده برای مرد ظالم مهیا است.

All his days the wicked man is tormented, and numbered years are allotted to the violent.

۲۱ 21 صدای ترسها در گوش وی است. در وقت سلامتی تاراج کننده بر وی می‌آید.

The sound of terrors is in his ears: in prosperity the destroyer cometh upon him.

۲۲ 22 باور نمی کند که از تاریکی خواهد برگشت وشمشیر برای او مراقب است.

He believeth not that he shall return out of darkness, and he is singled out for the sword.

۲۳ 23 برای نان می‌گردد و می‌گوید کجاست. و می‌داند که روزتاریکی نزد او حاضر است.

He wandereth abroad for bread, — where may it be? He knoweth that the day of darkness is ready at his hand.

۲۴ 24 تنگی و ضیق او رامی ترساند، مثل پادشاه مهیای جنگ بر او غلبه می‌نماید.

Distress and anguish make him afraid; they prevail against him, as a king ready for the battle.

۲۵ 25 زیرا دست خود را به ضد خدا درازمی کند و بر قادر مطلق تکبر می‌نماید.

For he hath stretched out his hand against God, and strengthened himself against the Almighty:

۲۶ 26 با گردن بلند بر او تاخت می‌آورد، با گل میخهای سخت سپر خویش،

He runneth against him, with [outstretched] neck, with the thick bosses of his bucklers;

۲۷ 27 چونکه روی خود را به پیه پوشانیده، و کمر خود را با شحم ملبس ساخته است.

For he hath covered his face with his fatness, and gathered fat upon [his] flanks.

۲۸ 28 و در شهرهای ویران و خانه های غیرمسکون که نزدیک به خراب شدن است ساکن می‌شود.

And he dwelleth in desolate cities, in houses that no man inhabiteth, which are destined to become heaps.

۲۹ 29 او غنی نخواهد شد و دولتش پایدارنخواهد ماند، و املاک او در زمین زیاد نخواهد گردید.

He shall not become rich, neither shall his substance continue, and their possessions shall not extend upon the earth.

۳۰ 30 از تاریکی رها نخواهد شد، و آتش، شاخه هایش را خواهد خشکانید، و به نفخه دهان او زائل خواهد شد.

He shall not depart out of darkness; the flame shall dry up his branches; and by the breath of his mouth shall he go away.

۳۱ 31 به بطالت توکل ننماید وخود را فریب ندهد، والا بطالت اجرت او خواهدبود.

Let him not trust in vanity: he is deceived, for vanity shall be his recompense;

۳۲ 32 قبل از رسیدن وقتش تمام ادا خواهد شدو شاخه او سبز نخواهد ماند.

It shall be complete before his day, and his branch shall not be green.

۳۳ 33 مثل مو، غوره خود را خواهد افشاند، و مثل زیتون، شکوفه خود را خواهد ریخت،

He shall shake off his unripe grapes as a vine, and shall cast his flower as an olive.

۳۴ 34 زیرا که جماعت ریاکاران، بی‌کس خواهند ماند، و خیمه های رشوه خواران را آتش خواهد سوزانید.

For the family of the ungodly shall be barren, and fire shall consume the tents of bribery.

۳۵ 35 به شقاوت حامله شده، معصیت را می‌زایند و شکم ایشان فریب را آماده می‌کند.»

They conceive mischief, and bring forth iniquity, and their belly prepareth deceit.