ایّوب 13

۱ 1 «اینک چشم من همه این چیزها رادیده، و گوش من آنها را شنیده وفهمیده است.

Се, сия виде око мое, и слыша ухо мое,

۲ 2 چنانکه شما می‌دانید من هم می‌دانم. و من کمتر از شما نیستم.

и вем, елика и вы весте: и не неразумнее есмь вас.

۳ 3 لیکن می‌خواهم با قادر مطلق سخن گویم. و آرزو دارم که با خدا محاجه نمایم.

Но обаче и аз ко Господу возглаголю, обличу же пред Ним, аще восхощет.

۴ 4 اما شما دروغها جعل می‌کنید، و جمیع شما طبیبان باطل هستید.

Вы бо есте врачеве неправеднии и целителе злых вси,

۵ 5 کاش که شما به کلی ساکت می‌شدید که این برای شما حکمت می‌بود.

буди же вам онемети, и сбудется вам в премудрость.

۶ 6 پس حجت مرابشنوید. و دعوی لبهایم را گوش گیرید.

Слышите же обличение уст моих, суду же устен моих вонмите.

۷ 7 آیابرای خدا به بی‌انصافی سخن خواهید راند؟ و به جهت او با فریب تکلم خواهید نمود؟

Не пред Богом ли глаголете и пред Ним вещаете лесть?

۸ 8 آیا برای او طرف داری خواهید نمود؟ و به جهت خدادعوی خواهید کرد؟

Или уклонитеся, вы же сами судии будите.

۹ 9 آیا نیکو است که او شما راتفتیش نماید؟ یا چنانکه انسان را مسخره می‌نمایند او را مسخره می‌سازید.

Добро бо, аще изследит вас: аще бо вси творящии приложитеся к нему, обаче обличит вы.

۱۰ 10 البته شما را توبیخ خواهد کرد. اگر در خفا طرف داری نمایید.

Аще же и тай лицам удивитеся,

۱۱ 11 آیا جلال او شما را هراسان نخواهد ساخت؟ و هیبت او بر شما مستولی نخواهد شد؟

не движение ли Его смятет вас, боязнь же от Него нападет на вы?

۱۲ 12 ذکرهای شما، مثل های غبار است. وحصارهای شما، حصارهای گل است.

Отидет же величание ваше равно пепелу, тело же бренно.

۱۳ 13 «از من ساکت شوید و من سخن خواهم گفت. و هرچه خواهد، بر من واقع شود.

Умолчите, да возглаголю и почию от гнева.

۱۴ 14 چراگوشت خود را با دندانم بگیرم و جان خود را دردستم بنهم؟

Вземля плоти моя зубами, душу же мою положу в руце моей.

۱۵ 15 اگرچه مرا بکشد، برای او انتظارخواهم کشید. لیکن راه خود را به حضور او ثابت خواهم ساخت.

Аще мя убиет Сильный, понеже и нача, обаче возглаголю и обличу пред Ним:

۱۶ 16 این نیز برای من نجات خواهدشد. زیرا ریاکار به حضور او حاضر نمی شود.

и сие ми сбудется во спасение: не внидет бо пред Ним лесть.

۱۷ 17 بشنوید! سخنان مرا بشنوید. و دعوی من به گوشهای شما برسد.

Послушайте, послушайте глагол моих: возвещу бо вам слышащым.

۱۸ 18 اینک الان دعوی خود رامرتب ساختم. و می‌دانم که عادل شمرده خواهم شد.

Се, аз близ есмь суда моего, вем аз, яко праведен явлюся.

۱۹ 19 کیست که بامن مخاصمه کند؟ پس خاموش شده جان را تسلیم خواهم کرد.

Кто бо есть судяйся со мною, да ныне умолчу и изчезну?

۲۰ 20 فقطدو چیز به من مکن. آنگاه خود را از حضور توپنهان نخواهم ساخت.

Двое же ми сотвориши, тогда от лица Твоего не скрыюся:

۲۱ 21 دست خود را از من دورکن. و هیبت تو مرا هراسان نسازد.

руку от мене отими, страх же Твой да не ужасает мя:

۲۲ 22 آنگاه بخوان و من جواب خواهم داد، یا اینکه من بگویم و مراجواب بده.

посем призовеши, аз же Тя послушаю, или возглаголеши, аз же Ти дам ответ.

۲۳ 23 خطایا و گناهانم چقدر است؟ تقصیر و گناه مرا به من بشناسان.

Колицы суть греси мои и беззакония моя? Научи мя, кая суть?

۲۴ 24 چرا روی خود را از من می‌پوشانی؟ و مرا دشمن خودمی شماری؟

Почто крыешися от мене? Мниши же мя противна суща Тебе?

۲۵ 25 آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌گریزانی؟ و کاه خشک را تعاقب می‌کنی؟

Или яко лист движимь ветром убоишися? Или яко сену носиму ветром противляешимися?

۲۶ 26 زیرا که چیزهای تلخ را به ضد من می‌نویسی، و گناهان جوانی‌ام را نصیب من می‌سازی.

Яко написал еси на мя злая, обложил же ми еси юностныя грехи:

۲۷ 27 و پایهای مرا در کنده می‌گذاری، وجمیع راههایم را نشان می‌کنی و گرد کف پاهایم خط می‌کشی؛

положил же еси ногу мою в возбранение: сохранил же еси дела моя вся: в корения же ног моих пришел еси:

۲۸ 28 و حال آنکه مثل چیز گندیده فاسد، و مثل جامه بید خورده هستم.

иже обетшают якоже мех, или якоже риза молием изядена.