ایّوب 13

۱ 1 «اینک چشم من همه این چیزها رادیده، و گوش من آنها را شنیده وفهمیده است.

Behold, mine eye has seen these things, and mine ear has heard [them].

۲ 2 چنانکه شما می‌دانید من هم می‌دانم. و من کمتر از شما نیستم.

And I know all that ye too know; and I have not less understanding than you.

۳ 3 لیکن می‌خواهم با قادر مطلق سخن گویم. و آرزو دارم که با خدا محاجه نمایم.

Nevertheless I will speak to the Lord, and I will reason before him, if he will.

۴ 4 اما شما دروغها جعل می‌کنید، و جمیع شما طبیبان باطل هستید.

But ye are all bad physicians, and healers of diseases.

۵ 5 کاش که شما به کلی ساکت می‌شدید که این برای شما حکمت می‌بود.

But would that ye were silent, and it would be wisdom to you in the end.

۶ 6 پس حجت مرابشنوید. و دعوی لبهایم را گوش گیرید.

But hear ye the reasoning of my mouth, and attend to the judgment of my lips.

۷ 7 آیابرای خدا به بی‌انصافی سخن خواهید راند؟ و به جهت او با فریب تکلم خواهید نمود؟

Do ye not speak before the Lord, and utter deceit before him?

۸ 8 آیا برای او طرف داری خواهید نمود؟ و به جهت خدادعوی خواهید کرد؟

Or will ye draw back? nay do, ye yourselves be judges.

۹ 9 آیا نیکو است که او شما راتفتیش نماید؟ یا چنانکه انسان را مسخره می‌نمایند او را مسخره می‌سازید.

For [it were] well if he would thoroughly search you: for though doing all things [in your power] ye should attach yourselves to him,

۱۰ 10 البته شما را توبیخ خواهد کرد. اگر در خفا طرف داری نمایید.

he will not reprove you at all the less: but if moreover ye should secretly respect persons,

۱۱ 11 آیا جلال او شما را هراسان نخواهد ساخت؟ و هیبت او بر شما مستولی نخواهد شد؟

shall not his whirlpool sweep you round, and terror from him fall upon you?

۱۲ 12 ذکرهای شما، مثل های غبار است. وحصارهای شما، حصارهای گل است.

And your glorying shall prove in the end to you like ashes, and your body [like a body] of clay.

۱۳ 13 «از من ساکت شوید و من سخن خواهم گفت. و هرچه خواهد، بر من واقع شود.

Be silent, that I may speak, and cease from [mine] anger,

۱۴ 14 چراگوشت خود را با دندانم بگیرم و جان خود را دردستم بنهم؟

while I may take my flesh in my teeth, and put my life in my hand.

۱۵ 15 اگرچه مرا بکشد، برای او انتظارخواهم کشید. لیکن راه خود را به حضور او ثابت خواهم ساخت.

Though the Mighty One should lay hand upon me, forasmuch as he has begun, verily I will speak, and plead before him.

۱۶ 16 این نیز برای من نجات خواهدشد. زیرا ریاکار به حضور او حاضر نمی شود.

And this shall turn to me for salvation; for fraud shall have no entrance before him.

۱۷ 17 بشنوید! سخنان مرا بشنوید. و دعوی من به گوشهای شما برسد.

Hear, hear ye my words, for I will declare in your hearing.

۱۸ 18 اینک الان دعوی خود رامرتب ساختم. و می‌دانم که عادل شمرده خواهم شد.

Behold, I am near my judgment: I know that I shall appear evidently just.

۱۹ 19 کیست که بامن مخاصمه کند؟ پس خاموش شده جان را تسلیم خواهم کرد.

For who is he that shall plead with me, that I should now be silent, and expire?

۲۰ 20 فقطدو چیز به من مکن. آنگاه خود را از حضور توپنهان نخواهم ساخت.

But grant me two things: then I will not hide myself from thy face.

۲۱ 21 دست خود را از من دورکن. و هیبت تو مرا هراسان نسازد.

Withhold [thine] hand from me: and let not thy fear terrify me.

۲۲ 22 آنگاه بخوان و من جواب خواهم داد، یا اینکه من بگویم و مراجواب بده.

Then shalt thou call, and I will hearken to thee: or thou shalt speak, and I will give thee an answer.

۲۳ 23 خطایا و گناهانم چقدر است؟ تقصیر و گناه مرا به من بشناسان.

How many are my sins and my transgressions? teach me what they are.

۲۴ 24 چرا روی خود را از من می‌پوشانی؟ و مرا دشمن خودمی شماری؟

Wherefore hidest thou thyself from me, and deemest me thine enemy?

۲۵ 25 آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌گریزانی؟ و کاه خشک را تعاقب می‌کنی؟

Wilt thou be startled [at me], as [at] a leaf shaken by the wind? or wilt thou set thyself against me as against grass borne upon the breeze?

۲۶ 26 زیرا که چیزهای تلخ را به ضد من می‌نویسی، و گناهان جوانی‌ام را نصیب من می‌سازی.

for thou hast written evil things against me, and thou hast compassed me with the sins of my youth.

۲۷ 27 و پایهای مرا در کنده می‌گذاری، وجمیع راههایم را نشان می‌کنی و گرد کف پاهایم خط می‌کشی؛

And thou hast placed my foot in the stocks; and thou hast watched all my works, and hast penetrated my heels.

۲۸ 28 و حال آنکه مثل چیز گندیده فاسد، و مثل جامه بید خورده هستم.

[I am as] that which waxes old like a bottle, or like a moth-eaten garment.