ایّوب 12

۱ 1 پس ایوب در جواب گفت:

Then Job answered and said:

۲ 2 «به درستی که شما قوم هستید، و حکمت با شما خواهد مرد.

No doubt ye are the whole people! And wisdom will die with you!

۳ 3 لیکن مرا نیز مثل شما فهم هست، و از شما کمتر نیستم. و کیست که مثل این چیزها را نمی داند؟

But I have understanding as well as you; I am not inferior to you: Yea, who knoweth not such things as these?

۴ 4 برای رفیق خود مسخره گردیده‌ام. کسی‌که خدا را خوانده است و او رامستجاب فرموده، مرد عادل و کامل، مسخره شده است.

I am become a laughing-stock to my friend, —I who call upon God, that he would answer me! The innocent and upright man is held in derision.

۵ 5 در افکار آسودگان، برای مصیبت اهانت است. مهیا شده برای هرکه پایش بلغزد.

To calamity belongeth contempt in the mind of one at ease; It is ready for them that slip with the feet.

۶ 6 خیمه های دزدان به سلامت است و آنانی که خدا را غضبناک می‌سازند ایمن هستند، که خدای خود را در دست خود می‌آورند.

The tents of robbers are in prosperity, And they who provoke God are secure, Who carry their God in their hand.

۷ 7 «لیکن الان از بهایم بپرس و تو را تعلیم خواهند داد. و از مرغان هوا و برایت بیان خواهندنمود.

For ask now the beasts, and they will teach thee; Or the fowls of the air, and they will tell thee;

۸ 8 یا به زمین سخن بران و تو را تعلیم خواهدداد، و ماهیان دریا به تو خبر خواهند رسانید.

Or speak to the earth, and it will instruct thee; And the fishes of the sea will declare unto thee.

۹ 9 کیست که از جمیع این چیزها نمی فهمد که دست خداوند آنها را به‌جا آورده است،

Who among all these doth not know That the hand of Jehovah doeth these things?

۱۰ 10 که جان جمیع زندگان در دست وی است، و روح جمیع افراد بشر؟

In whose hand is the soul of every living thing, And the breath of all mankind.

۱۱ 11 آیا گوش سخنان رانمی آزماید، چنانکه کام خوراک خود رامی چشد؟

Doth not the ear prove words, As the mouth tasteth meat?

۱۲ 12 نزد پیران حکمت است، و عمردراز فطانت می‌باشد.

With the aged is wisdom, And with length of days is understanding.

۱۳ 13 لیکن حکمت و کبریایی نزد وی است. مشورت و فطانت از آن او است.

With Him are wisdom and strength; With Him counsel and understanding.

۱۴ 14 اینک او منهدم می‌سازد و نمی توان بنا نمود. انسان را می‌بندد و نمی توان گشود.

Lo! he pulleth down, and it shall not be rebuilt; He bindeth a man, and he shall not be set loose.

۱۵ 15 اینک آبهارا باز می‌دارد و خشک می‌شود، و آنها را رهامی کند و زمین را واژگون می‌سازد.

Lo! he withholdeth the waters, and they are dried up; He sendeth them forth, and they lay waste the earth.

۱۶ 16 قوت ووجود نزد وی است. فریبنده و فریب خورده از آن او است.

With him are strength and wisdom; The deceived and the deceiver are his.

۱۷ 17 مشیران را غارت زده می‌رباید، وحاکمان را احمق می‌گرداند.

He leadeth counsellors away captive, And judges he maketh fools.

۱۸ 18 بند پادشاهان را می گشاید و در کمر ایشان کمربند می‌بندد.

He looseth the authority of kings, And bindeth their loins with a cord.

۱۹ 19 کاهنان را غارت زده می‌رباید، و زورآوران راسرنگون می‌سازد.

He leadeth priests away captive, And overthroweth the mighty.

۲۰ 20 بلاغت معتمدین را نابودمی گرداند، و فهم پیران را برمی دارد.

He removeth speech from the trusty, And taketh away judgment from the elders.

۲۱ 21 اهانت رابر نجیبان می‌ریزد و کمربند مقتدران را سست می‌گرداند.

He poureth contempt upon princes, And looseth the girdle of the mighty.

۲۲ 22 چیزهای عمیق را از تاریکی منکشف می‌سازد، و سایه موت را به روشنایی بیرون می‌آورد.

He revealeth deep things out of darkness, And bringeth the shadow of death to light.

۲۳ 23 امت‌ها را ترقی می‌دهد و آنهارا هلاک می‌سازد، امت‌ها را وسعت می‌دهد وآنها را جلای وطن می‌فرماید.

He exalteth nations, and destroyeth them; He enlargeth nations, and leadeth them captive.

۲۴ 24 عقل روسای قوم های زمین را می‌رباید، و ایشان را در بیابان آواره می‌گرداند، جایی که راه نیست.

He taketh away the understanding of the great men of the land, And causeth them to wander in a wilderness, where is no path;

۲۵ 25 درتاریکی کورانه راه می‌روند و نور نیست. و ایشان را مثل مستان افتان و خیزان می‌گرداند.

They grope in the dark without light; He maketh them stagger like a drunken man.