ایّوب 11

۱ 1 و صوفر نعماتی در جواب گفت:

respondens autem Sophar Naamathites dixit

۲ 2 «آیابه کثرت سخنان جواب نباید داد و مردپرگو عادل شمرده شود؟

numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur

۳ 3 آیا بیهوده‌گویی تومردمان را ساکت کند و یا سخریه کنی و کسی تورا خجل نسازد؟

tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis

۴ 4 و می‌گویی تعلیم من پاک است، و من در نظر تو بی‌گناه هستم.

dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo

۵ 5 و لیکن کاش که خدا سخن بگوید و لبهای خود را بر تو بگشاید،

atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi

۶ 6 و اسرار حکمت را برای تو بیان کند. زیرا که درماهیت خود دو طرف دارد. پس بدان که خدا کمتراز گناهانت تو را سزا داده است.

ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua

۷ 7 آیا عمق های خدا را می‌توانی دریافت نمود؟ یا به کنه قادرمطلق توانی رسید؟

forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies

۸ 8 مثل بلندیهای آسمان است؛ چه خواهی کرد؟ گودتر از هاویه است؛ چه توانی دانست؟ (Sheol h7585)

excelsior caelo est et quid facies profundior inferno et unde cognosces (Sheol h7585)

۹ 9 پیمایش آن از جهان طویل تر واز دریا پهن تر است.

longior terrae mensura eius et latior mari

۱۰ 10 اگر سخت بگیرد و حبس نماید و به محاکمه دعوت کند کیست که او راممانعت نماید؟

si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei

۱۱ 11 زیرا که بطالت مردم را می‌داندو شرارت را می‌بیند اگرچه در آن تامل نکند.

ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat

۱۲ 12 ومرد جاهل آنوقت فهیم می‌شود که بچه خروحشی، انسان متولد شود.

vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat

۱۳ 13 اگر تو دل خود راراست سازی و دستهای خود را بسوی او درازکنی،

tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas

۱۴ 14 اگر در دست تو شرارت باشد، آن را ازخود دور کن، و بی‌انصافی در خیمه های تو ساکن نشود.

si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia

۱۵ 15 پس یقین روی خود را بی‌عیب برخواهی افراشت، و مستحکم شده، نخواهی ترسید.

tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis

۱۶ 16 زیرا که مشقت خود را فراموش خواهی کرد، و آن را مثل آب رفته به یاد خواهی آورد،

miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis

۱۷ 17 و روزگار تو از وقت ظهر روشن ترخواهد شد، و اگرچه تاریکی باشد، مثل صبح خواهد گشت.

et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer

۱۸ 18 و مطمئن خواهی بود چونکه امید داری، و اطراف خود را تجسس نموده، ایمن خواهی خوابید.

et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies

۱۹ 19 و خواهی خوابید وترساننده‌ای نخواهد بود، و بسیاری تو راتملق خواهند نمود.

requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi

۲۰ 20 لیکن چشمان شریران کاهیده می‌شود و ملجای ایشان از ایشان نابود می‌گردد و امید ایشان جان کندن ایشان است.»

oculi autem impiorum deficient et effugium peribit ab eis et spes eorum abominatio animae