ارمیا 40

۱ 1 کلامی که از جانب خداوند بر ارمیا نازل شد بعد از آنکه نبوزردان رئیس جلادان او را از رامه رهایی داد و وی را از میان تمامی اسیران اورشلیم و یهودا که به بابل جلای وطن می‌شدند و او در میان ایشان به زنجیرها بسته شده بود برگرفت.

The word that came to Jeremiah from the Lord, after Nebuzaradan, the leader of the military, had released him from Ramah, where he had taken him, bound in chains, along with all those who were being carried away from Jerusalem and from Judah, and were being led to Babylon.

۲ 2 و رئیس جلادان ارمیا را گرفته، وی را گفت: «یهوه خدایت این بلا را درباره این مکان فرموده است.

Therefore, the leader of the military, taking Jeremiah, said to him: “The Lord your God has declared this evil over this place,

۳ 3 و خداوند برحسب کلام خود این را به وقوع آورده، عمل نموده است.

and he has brought it. And the Lord has done just as he has spoken. For you have sinned against the Lord, and you have not heeded his voice, and so this word has happened to you.

۴ 4 وحال اینک من امروز تو را از زنجیرهایی که بردستهای تو است رها می‌کنم. پس اگر در نظرت پسند آید که با من به بابل بیایی بیا و تو را نیکومتوجه خواهم شد. و اگر در نظرت پسند نیاید که همراه من به بابل آیی، پس میا و بدان که تمامی زمین پیش تو است هر جایی که در نظرت خوش و پسند آید که بروی به آنجا برو.»

Now therefore, behold, I have released you this day from the chains which were on your hands. If it pleases you to come with me into Babylon, then come. And I will set my eyes upon you. But if it displeases you to come with me into Babylon, then remain. Behold, all the land is in your sight. Whatever you will choose, and wherever it will please you to go, so shall you go, proceeding to that place.

۵ 5 و وقتی که او هنوز برنگشته بود (وی راگفت ): «نزد جدلیا ابن اخیقام بن شافان که پادشاه بابل او را بر شهرهای یهودا نصب کرده است برگرد و نزد او در میان قوم ساکن شو یا هر جایی که می‌خواهی بروی برو.» پس رئیس جلادان اورا توشه راه و هدیه داد و او را رها نمود.

And you may decline to come with me. For you may live with Gedaliah, the son of Ahikam, the son of Shaphan, whom the king of Babylon has made governor over the cities of Judah. Therefore, you may live with him in the midst of the people. And you may go wherever it will please you to go.” And the leader of the military also gave him foods and gifts, and he released him.

۶ 6 و ارمیانزد جدلیا ابن اخیقام به مصفه آمده، نزد او در میان قومی که در زمین باقی‌مانده بودند ساکن شد.

Then Jeremiah went to Gedaliah, the son of Ahikam, at Mizpah. And he lived with him in the midst of the people, those who had been left behind in the land.

۷ 7 و چون تمامی سرداران لشکر که در صحرابودند و مردان ایشان شنیدند که پادشاه بابل جدلیاابن اخیقام را بر زمین نصب کرده و مردان و زنان واطفال و فقیران زمین را که به بابل برده نشده بودندبه او سپرده است،

And when all the leaders of the army, who had been dispersed throughout the regions, they and their associates, had heard that the king of Babylon had made Gedaliah, the son of Ahikam, governor of the land, and that he had committed to him the men, and women, and children, and the poor of the land, who had not been carried away to Babylon,

۸ 8 آنگاه ایشان نزد جدلیا به مصفه آمدند یعنی اسماعیل بن نتنیا و یوحانان ویوناتان پسران قاریح و سرایا ابن تنحومت وپسران عیفای نطوفاتی و یزنیا پسر معکاتی ایشان و مردان ایشان.

they went to Gedaliah at Mizpah, with Ishmael, the son of Nethaniah, and Johanan and Jonathan, the sons of Kareah, and Seraiah, the son of Tanhumeth, and the sons of Ephai, who were of Netophathi, and Jezaniah, the son of Maacathi, they and their men.

۹ 9 و جدلیا ابن اخیقام بن شافان برای ایشان و کسان ایشان قسم خورده، گفت: «ازخدمت نمودن به کلدانیان مترسید. در زمین ساکن شوید و پادشاه بابل را بندگی نمایید و برای شمانیکو خواهد شد.

And Gedaliah, the son of Ahikam, the son of Shaphan, swore to them and to their companions, saying: “Do not be afraid to serve the Chaldeans. Live in the land, and serve the king of Babylon, and it will be well with you.

۱۰ 10 و اما من اینک در مصفه ساکن خواهم شد تا به حضور کلدانیانی که نزد ما آیندحاضر شوم و شما شراب و میوه جات و روغن جمع کرده، در ظروف خود بگذارید و درشهرهایی که برای خود گرفته‌اید ساکن باشید.»

Behold, I live at Mizpah, so that I may follow the instruction of the Chaldeans who are sent to us. But as for you, gather the vintage, and the harvest, and the oil, and store it up in your vessels, and dwell in your cities, which you hold.”

۱۱ 11 و نیز چون تمامی یهودیانی که در موآب ودر میان بنی عمون و در ادوم و سایر ولایات بودندشنیدند که پادشاه بابل و بقیه‌ای از یهود راواگذاشته و جدلیا ابن اخیقام بن شافان را بر ایشان گماشته است،

So then, all the Jews, who were in Moab, and among the sons of Ammon, and in Idumea, and in all the regions, when they had heard that the king of Babylon had left a remnant in Judea, and that he had made Gedaliah, the son of Ahikam, the son of Shaphan, governor over them,

۱۲ 12 آنگاه جمیع یهودیان از هرجایی که پراکنده شده بودند مراجعت کردند و به زمین یهودا نزد جدلیا به مصفه آمدند و شراب ومیوه جات بسیار و فراوان جمع نمودند.

all the Jews, I say, returned from all the places to which they had fled, and they came into the land of Judah, to Gedaliah at Mizpah. And they gathered wine and an exceedingly great harvest.

۱۳ 13 و یوحانان بن قاریح و همه سرداران لشکری که در بیابان بودند نزد جدلیا به مصفه آمدند،

Then Johanan, the son of Kareah, and all the leaders of the army, who had been dispersed in the regions, came to Gedaliah at Mizpah.

۱۴ 14 و او را گفتند: «آیا هیچ می‌دانی که بعلیس پادشاه بنی عمون اسماعیل بن نتنیا رافرستاده است تا تو را بکشد؟» اما جدلیا ابن اخیقام ایشان را باور نکرد.

And they said to him: “Know that Baalis, the king of the sons of Ammon, has sent Ishmael, the son of Nethaniah, to strike down your life.” And Gedaliah, the son of Ahikam, did not believe them.

۱۵ 15 پس یوحانان بن قاریح جدلیا را در مصفه خفیه خطاب کرده، گفت: «اذن بده که بروم و اسماعیل بن نتنیا رابکشم و کسی آگاه نخواهد شد. چرا او تو رابکشد و جمیع یهودیانی که نزد تو فراهم آمده اندپراکنده شوند و بقیه یهودیان تلف گردند؟»

But Johanan, the son of Kareah, spoke to Gedaliah, separately, at Mizpah, saying: “I will go, and I will strike down Ishmael, the son of Nethaniah, without anyone knowing; otherwise he may kill you, and all the Jews will be scattered who have been gathered to you, and the remnant of Judah will perish.”

۱۶ 16 اماجدلیا ابن اخیقام به یوحانان بن قاریح گفت: «این کار را مکن زیرا که درباره اسماعیل دروغ می‌گویی.»

And Gedaliah, the son of Ahikam, said to Johanan, the son of Kareah: “Do not do this word. For what you have said about Ishmael is false.”