یعقوب 1
| یعقوب که غلام خدا و عیسی مسیح خداوند است، به دوازده سبط که پراکنده هستند. خوش باشید. | ۱ 1 |
Jacobo, siervo de Dios y del Señor Jesús, el Cristo, a las doce tribus que están esparcidas, salud.
| ای برادران من، وقتی که در تجربه های گوناگون مبتلا شوید، کمال خوشی دانید. | ۲ 2 |
Hermanos míos, tened por sumo gozo cuando os halléis en diversas pruebas,
| چونکه می‌دانید که امتحان ایمان شما صبر راپیدا می‌کند. | ۳ 3 |
sabiendo que la prueba de vuestra fe obra paciencia.
| لکن صبر را عمل تام خود باشد تاکامل و تمام شوید و محتاج هیچ‌چیز نباشید. | ۴ 4 |
Y la paciencia consuma la obra, para que seáis perfectos y enteros, sin faltar en alguna cosa.
| واگر از شما کسی محتاج به حکمت باشد، سوال بکند از خدایی که هر کس را به سخاوت عطامی کند و ملامت نمی نماید و به او داده خواهدشد. | ۵ 5 |
Y si alguno de vosotros tiene falta de sabiduría, pídala a Dios, (el cual da a todos abundantemente, y sin reproche) y le será dada.
| لکن به ایمان سوال بکند و هرگز شک نکندزیرا هرکه شک کند، مانند موج دریاست که از بادرانده و متلاطم می‌شود. | ۶ 6 |
Pero pida en fe, no dudando nada; porque el que duda, es semejante a la onda del mar, que es movida del viento, y es echada de una parte a otra.
| زیرا چنین شخص گمان نبرد که از خداوند چیزی خواهد یافت. | ۷ 7 |
Ciertamente no piense el tal hombre que recibirá ninguna cosa del Señor.
| مرد دودل در تمام رفتار خود ناپایدار است. | ۸ 8 |
El hombre de doble ánimo, es inconstante en todos sus caminos.
| لکن برادر مسکین به‌سرافرازی خود فخربنماید، | ۹ 9 |
El hermano que es de baja suerte, gloriese en su alteza;
| و دولتمند از مسکنت خود، زیرا مثل گل علف در گذر است. | ۱۰ 10 |
mas el que es rico, en su bajeza; porque él se pasará como la flor de la hierba.
| از آنرو که آفتاب باگرمی طلوع کرده، علف را خشکانید و گلش به زیر افتاده، حسن صورتش زایل شد. به همینطورشخص دولتمند نیز در راههای خود، پژمرده خواهد گردید. | ۱۱ 11 |
Porque salido el sol con ardor, la hierba se seca, y su flor se cae, y perece su hermosa apariencia; así también se marchitará el rico en todos sus caminos.
| خوشابحال کسی‌که متحمل تجربه شود، زیرا که چون آزموده شد، آن تاج حیاتی را که خداوند به محبان خود وعده فرموده است خواهد یافت. | ۱۲ 12 |
Bienaventurado el varón que padece con paciencia la tentación, porque cuando fuere probado, recibirá la corona de vida, que Dios ha prometido a los que le aman.
| هیچ‌کس چون در تجربه افتد، نگوید: «خدا مرا تجربه می‌کند»، زیرا خدا هرگزاز بدیها تجربه نمی شود و او هیچ‌کس را تجربه نمی کند. | ۱۳ 13 |
Cuando alguno es tentado, no diga que es tentado de Dios; porque Dios no puede ser tentado de los males, ni él tienta a alguno;
| لکن هرکس در تجربه می‌افتد وقتی که شهوت وی او را می‌کشد و فریفته می‌سازد. | ۱۴ 14 |
pero cada uno es tentado, cuando de su propia concupiscencia es atraído, y cebado.
| پس شهوت آبستن شده، گناه را می‌زاید و گناه به انجام رسیده، موت را تولید می‌کند. | ۱۵ 15 |
Y la concupiscencia después que ha concebido, da a luz al pecado; y el pecado, siendo cumplido, engendra muerte.
| ای برادران عزیز من، گمراه مشوید! | ۱۶ 16 |
Hermanos míos muy amados, no erréis.
| هر بخشندگی نیکو و هر بخشش کامل از بالا است و نازل می‌شود از پدر نورها که نزد او هیچ تبدیل و سایه گردش نیست. | ۱۷ 17 |
Toda buena dádiva, y todo don perfecto es de lo alto, que desciende del Padre de las lumbres, en el cual no hay mudanza, ni sombra de variación.
| او محض اراده خود ما رابوسیله کلمه حق تولید نمود تا ما چون نوبرمخلوقات او باشیم. | ۱۸ 18 |
El, de su voluntad nos ha engendrado por la Palabra de verdad, para que seamos las primicias de sus criaturas.
| بنابراین، ای برادران عزیز من، هرکس درشنیدن تند و در گفتن آهسته و در خشم سست باشد. | ۱۹ 19 |
Por esto, hermanos míos amados, todo hombre sea pronto para oír, tardo para hablar, tardo para airarse;
| زیرا خشم انسان عدالت خدا را به عمل نمی آورد. | ۲۰ 20 |
porque la ira del hombre no obra la justicia de Dios.
| پس هر نجاست و افزونی شر را دورکنید و با فروتنی، کلام کاشته شده را بپذیرید که قادر است که جانهای شما را نجات‌بخشد. | ۲۱ 21 |
Por lo cual, dejando toda inmundicia, y restos de malicia, recibid con mansedumbre la Palabra ingerida en vosotros, la cual puede hacer salvas vuestras almas.
| لکن کنندگان کلام باشید نه فقط شنوندگان که خود را فریب می‌دهند. | ۲۲ 22 |
Mas sed hacedores de la Palabra, y no tan solamente oidores, engañándoos a vosotros mismos.
| زیرا اگر کسی کلام را بشنود و عمل نکند، شخصی را ماند که صورت طبیعی خود را در آینه می‌نگرد. | ۲۳ 23 |
Porque si alguno oye la Palabra, y no la pone por obra, este tal es semejante al hombre que considera en un espejo su rostro natural.
| زیرا خود رانگریست و رفت و فور فراموش کرد که چطورشخصی بود. | ۲۴ 24 |
Porque él se consideró a sí mismo, y se fue; y a la hora se olvidó qué tal era.
| لکن کسی‌که بر شریعت کامل آزادی چشم دوخت و در آن ثابت ماند، او چون شنونده فراموشکار نمی باشد، بلکه کننده عمل پس او در عمل خود مبارک خواهد بود. | ۲۵ 25 |
Mas el que hubiere mirado atentamente en la Ley de perfecta libertad, y hubiere perseverado en ella, no siendo oidor olvidadizo, sino hacedor de la obra, este tal será bienaventurado en su hecho.
| اگرکسی از شما گمان برد که پرستنده خدا است وعنان زبان خود را نکشد بلکه دل خود را فریب دهد، پرستش او باطل است. | ۲۶ 26 |
Si alguno piensa ser religioso entre vosotros, y no refrena su lengua, sino que engaña su corazón, la religión del tal es vana.
| پرستش صاف وبی عیب نزد خدا و پدر این است که یتیمان وبیوه‌زنان را در مصیبت ایشان تفقد کنند و خود رااز آلایش دنیا نگاه دارند. | ۲۷ 27 |
La religión pura y sin mácula delante de Dios y Padre es visitar a los huérfanos y a las viudas en sus tribulaciones, y guardarse sin mancha de este mundo.
