اشعیا 2
| کلامی که اشعیا ابن آموص درباره یهودا واورشلیم دید. | ۱ 1 |
The word, which was revealed to Isaiah, the son of Amoz, concerning Judah and Jerusalem.
| و در ایام آخر واقع خواهد شد که کوه خانه خداوند برقله کوهها ثابت خواهد شد و فوق تلهابرافراشته خواهد گردید و جمیع امت‌ها بسوی آن روان خواهند شد. | ۲ 2 |
It shall come to pass in the last days, That the mountain of the house of Jehovah shall be established at the head of the mountains, And exalted above the hills; And all nations shall flow unto it.
| و قوم های بسیار عزیمت کرده، خواهند گفت: «بیایید تا به کوه خداوند و به خانه خدای یعقوب برآییم تا طریق های خویش را به ما تعلیم دهد و به راههای وی سلوک نماییم.» زیرا که شریعت از صهیون و کلام خداوند از اورشلیم صادر خواهد شد. | ۳ 3 |
And many kingdoms shall go, and shall say, “Come, let us go to the mountain of Jehovah, To the house of the God of Jacob, That he may teach us his ways, And that we may walk in his paths!” For from Zion shall go forth a law, And the word of Jehovah from Jerusalem.
| و اوامت‌ها را داوری خواهد نمود و قوم های بسیاری را تنبیه خواهد کرد و ایشان شمشیرهای خود رابرای گاوآهن و نیزه های خویش را برای اره هاخواهند شکست و امتی بر امتی شمشیر نخواهدکشید و بار دیگر جنگ را نخواهند آموخت. | ۴ 4 |
He shall be a judge of the nations, And an umpire of many kingdoms; And they shall beat their swords into ploughshares, And their spears into pruning-hooks; Nation shall not lift up the sword against nation, Neither shall they learn war any more.
| ای خاندان یعقوب بیایید تا در نور خداوند سلوک نماییم. | ۵ 5 |
O house of Jacob, come ye, And let us walk in the light of Jehovah!
| زیرا قوم خود یعنی خاندان یعقوب را ترک کرده‌ای، چونکه از رسوم مشرقی مملو و مانندفلسطینیان فالگیر شده‌اند و با پسران غربا دست زده‌اند، | ۶ 6 |
For thou hast forsaken thy people, the house of Jacob, Because they are full of the East, And are sorcerers, like the Philistines, And strike hands with a foreign race!
| و زمین ایشان از نقره و طلا پر شده وخزاین ایشان را انتهایی نیست، و زمین ایشان ازاسبان پر است و ارابه های ایشان را انتهایی نیست؛ | ۷ 7 |
Their land is full of silver and gold, And there is no end to their treasures; Their land is full of horses, And there is no end to their chariots;
| و زمین ایشان از بتها پر است؛ صنعت دستهای خویش را که به انگشتهای خود ساخته‌اند سجده می‌نمایند. | ۸ 8 |
Their land is full of idols; They bow down to the work of their own hands, To that which their own fingers have made.
| و مردم خم شده و مردان پست می‌شوند. لهذا ایشان را نخواهی آمرزید. | ۹ 9 |
Therefore shall the mean man be bowed down, And the great man be brought low; And thou wilt not forgive them!
| از ترس خداوند و از کبریای جلال وی به صخره داخل شده، خویشتن را در خاک پنهان کن. | ۱۰ 10 |
Go into the rock, hide yourselves in the dust, From the terror of Jehovah, and the glory of his majesty!
| چشمان بلند انسان پست و تکبر مردان خم خواهد شد و در آن روز خداوند به تنهایی متعال خواهد بود. | ۱۱ 11 |
The proud looks of man shall be humbled, And the loftiness of mortals shall be brought low; Jehovah alone shall be exalted in that day.
| زیرا که برای یهوه صبایوت روزی است که بر هرچیز بلند و عالی خواهد آمد و برهرچیز مرتفع، و آنها پست خواهد شد؛ | ۱۲ 12 |
For Jehovah of hosts holdeth a day of judgment Against all that is proud and lofty; Against all that is exalted, and it shall be brought low;
| و برهمه سروهای آزاد بلند و رفیع لبنان و بر تمامی بلوطهای باشان؛ | ۱۳ 13 |
Against all the cedars of Lebanon, the high and the exalted, And against all the oaks of Bashan;
| و بر همه کوههای عالی و برجمیع تلهای بلند؛ | ۱۴ 14 |
Against all the lofty mountains, And against all the high hills;
| و بر هربرج مرتفع و بر هرحصار منیع؛ | ۱۵ 15 |
Against every lofty tower, And against every high wall;
| و برهمه کشتیهای ترشیش وبرهمه مصنوعات مرغوب؛ | ۱۶ 16 |
Against all the ships of Tarshish, And against all their beautiful flags.
| و کبریای انسان خم شود و تکبر مردان پست خواهد شد. و در آن روز خداوند به تنهایی متعال خواهد بود، | ۱۷ 17 |
The pride of man shall be humbled; The loftiness of mortals shall be brought low; Jehovah alone shall be exalted in that day.
| وبتها بالکل تلف خواهند شد. | ۱۸ 18 |
The idols shall wholly pass away;
| و ایشان به مغاره های صخره‌ها و حفره های خاک داخل خواهند شد، به‌سبب ترس خداوند وکبریای جلال وی هنگامی که او برخیزد تا زمین را متزلزل سازد. | ۱۹ 19 |
And men shall go into clefts of the rocks, and caves of the earth, From the terror of Jehovah, and the glory of his majesty, When he ariseth to make the earth tremble.
| در آن روز مردمان، بتهای نقره و بتهای طلای خود را که برای عبادت خویش ساخته‌اند، نزد موش کوران و خفاشها خواهندانداخت، | ۲۰ 20 |
At that time shall men cast away their idols of silver and their idols of gold, Which they have made to worship, To the moles and the bats;
| تا به مغاره های صخره‌ها و شکافهای سنگ خارا داخل شوند، به‌سبب ترس خداوند و کبریای جلال وی هنگامی که او برخیزد تا زمین را متزلزل سازد. | ۲۱ 21 |
Fleeing into caves of the rocks, and clefts of the craggy rocks, From the terror of Jehovah, and the glory of his majesty, When he ariseth to make the earth tremble.
| شما از انسانی که نفس او دربینی‌اش می‌باشد دست برکشید زیرا که او به چه چیز محسوب می‌شود؟ | ۲۲ 22 |
Trust, then, no more in man, Whose breath is in his nostrils! For what account is to be made of him!
