عبرانیان 1

۱ 1 خدا که در زمان سلف به اقسام متعدد و طریق های مختلف بوساطت انبیا به پدران ما تکلم نمود،

On many past occasions and in many different ways, God spoke to our fathers through the prophets.

۲ 2 در این ایام آخر به ما بوساطت پسر خود متکلم شد که او را وارث جمیع موجودات قرار داد و بوسیله او عالمها راآفرید؛ (aiōn g165)

But in these last days He has spoken to us by His Son, whom He appointed heir of all things, and through whom He made the universe. (aiōn g165)

۳ 3 که فروغ جلالش و خاتم جوهرش بوده و به کلمه قوت خود حامل همه موجودات بوده، چون طهارت گناهان را به اتمام رسانید، به‌دست راست کبریا در اعلی علیین بنشست،

The Son is the radiance of God’s glory and the exact representation of His nature, upholding all things by His powerful word. After He had provided purification for sins, He sat down at the right hand of the Majesty on high.

۴ 4 و از فرشتگان افضال گردید، بمقدارآنکه اسمی بزرگتر از ایشان به میراث یافته بود.

So He became as far superior to the angels as the name He has inherited is excellent beyond theirs.

۵ 5 زیرا به کدام‌یک از فرشتگان هرگز گفت که «تو پسر من هستی. من امروز تو را تولید نمودم» وایض «من او را پدر خواهم بود و او پسر من خواهدبود»؟

For to which of the angels did God ever say: “You are My Son; today I have become Your Father”? Or again: “I will be His Father, and He will be My Son”?

۶ 6 و هنگامی که نخست زاده را باز به جهان می‌آورد می‌گوید که «جمیع فرشتگان خدا او راپرستش کنند.»

And again, when God brings His firstborn into the world, He says: “Let all God’s angels worship Him.”

۷ 7 و در حق فرشتگان می‌گوید که «فرشتگان خود را بادها می‌گرداند و خادمان خودرا شعله آتش.»

Now about the angels He says: “He makes His angels winds, His servants flames of fire.”

۸ 8 اما در حق پسر: «ای خدا تخت تو تا ابدالاباد است و عصای ملکوت تو عصای راستی است. (aiōn g165)

But about the Son He says: “Your throne, O God, endures forever and ever, and justice is the scepter of Your kingdom. (aiōn g165)

۹ 9 عدالت را دوست و شرارت رادشمن می‌داری. بنابراین خدا، خدای تو، تو را به روغن شادمانی بیشتر از رفقایت مسح کرده است.»

You have loved righteousness and hated wickedness; therefore God, Your God, has anointed You above Your companions with the oil of joy.”

۱۰ 10 و (نیز می‌گوید: ) «تو‌ای خداوند، درابتدا زمین را بنا کردی و افلاک مصنوع دستهای تواست.

And: “In the beginning, O Lord, You laid the foundations of the earth, and the heavens are the work of Your hands.

۱۱ 11 آنها فانی، لکن تو باقی هستی و جمیع آنها چون جامه، مندرس خواهد شد،

They will perish, but You remain; they will all wear out like a garment.

۱۲ 12 و مثل ردا آنها را خواهی پیچید و تغییر خواهند یافت. لکن تو همان هستی و سالهای تو تمام نخواهدشد.»

You will roll them up like a robe; like a garment they will be changed; but You remain the same, and Your years will never end.”

۱۳ 13 و به کدام‌یک از فرشتگان هرگز گفت: «بنشین به‌دست راست من تا دشمنان تو راپای انداز تو سازم»؟

Yet to which of the angels did God ever say: “Sit at My right hand until I make Your enemies a footstool for Your feet”?

۱۴ 14 آیا همگی ایشان روح های خدمتگذار نیستند که برای خدمت آنانی که وارث نجات خواهند شد، فرستاده می‌شوند؟

Are not the angels ministering spirits sent to serve those who will inherit salvation?