عبرانیان 7

۱ 1 زیرا این ملکیصدق، پادشاه سالیم و کاهن خدای تعالی، هنگامی که ابراهیم ازشکست دادن ملوک، مراجعت می‌کرد، او رااستقبال کرده، بدو برکت داد.

ឝាលមស្យ រាជា សវ៌្វោបរិស្ថស្យេឝ្វរស្យ យាជកឝ្ច សន៑ យោ ន្ឫបតីនាំ មារណាត៑ ប្រត្យាគតម៑ ឥព្រាហីមំ សាក្ឞាត្ក្ឫត្យាឝិឞំ គទិតវាន៑,

۲ 2 و ابراهیم نیز ازهمه‌چیزها ده‌یک بدو داد؛ که او اول ترجمه شده «پادشاه عدالت» است و بعد ملک سالیم نیز یعنی «پادشاه سلامتی».

យស្មៃ ចេព្រាហីម៑ សវ៌្វទ្រវ្យាណាំ ទឝមាំឝំ ទត្តវាន៑ ស មល្កីឞេទក៑ ស្វនាម្នោៜរ្ថេន ប្រថមតោ ធម៌្មរាជះ បឝ្ចាត៑ ឝាលមស្យ រាជាត៌្ហតះ ឝាន្តិរាជោ ភវតិ។

۳ 3 بی‌پدر و بی‌مادر وبی نسب نامه و بدون ابتدای ایام و انتهای حیات بلکه به شبیه پسر خدا شده، کاهن دایمی می‌ماند.

អបរំ តស្យ បិតា មាតា វំឝស្យ និណ៌យ អាយុឞ អារម្ភោ ជីវនស្យ ឝេឞឝ្ចៃតេឞាម៑ អភាវោ ភវតិ, ឥត្ថំ ស ឦឝ្វរបុត្រស្យ សទ្ឫឝីក្ឫតះ, ស ត្វនន្តកាលំ យាវទ៑ យាជកស្តិឞ្ឋតិ។

۴ 4 پس ملاحظه کنید که این شخص چقدربزرگ بود که ابراهیم پاتریارخ نیز از بهترین غنایم، ده‌یک بدو داد.

អតឯវាស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞ ឥព្រាហីម៑ យស្មៃ លុឋិតទ្រវ្យាណាំ ទឝមាំឝំ ទត្តវាន៑ ស កីទ្ឫក៑ មហាន៑ តទ៑ អាលោចយត។

۵ 5 و اما از اولاد لاوی کسانی که کهانت را می‌یابند، حکم دارند که از قوم بحسب شریعت ده‌یک بگیرند، یعنی از برادران خود، باآنکه ایشان نیز از صلب ابراهیم پدید آمدند.

យាជកត្វប្រាប្តា លេវេះ សន្តានា វ្យវស្ថានុសារេណ លោកេភ្យោៜរ្ថត ឥព្រាហីមោ ជាតេភ្យះ ស្វីយភ្រាត្ឫភ្យោ ទឝមាំឝគ្រហណស្យាទេឝំ លព្ធវន្តះ។

۶ 6 لکن آن کس که نسبتی بدیشان نداشت، ازابراهیم ده‌یک گرفته و صاحب وعده‌ها را برکت داده است.

កិន្ត្វសៅ យទ្យបិ តេឞាំ វំឝាត៑ នោត្បន្នស្តថាបីព្រាហីមោ ទឝមាំឝំ គ្ឫហីតវាន៑ ប្រតិជ្ញានាម៑ អធិការិណម៑ អាឝិឞំ គទិតវាំឝ្ច។

۷ 7 و بدون هر شبهه، کوچک از بزرگ برکت داده می‌شود.

អបរំ យះ ឝ្រេយាន៑ ស ក្ឞុទ្រតរាយាឝិឞំ ទទាតីត្យត្រ កោៜបិ សន្ទេហោ នាស្តិ។

۸ 8 و در اینجا مردمان مردنی ده‌یک می‌گیرند، اما در آنجا کسی‌که بر زنده بودن وی شهادت داده می‌شود.

អបរម៑ ឥទានីំ យេ ទឝមាំឝំ គ្ឫហ្លន្តិ តេ ម្ឫត្យោរធីនា មានវាះ កិន្តុ តទានីំ យោ គ្ឫហីតវាន៑ ស ជីវតីតិប្រមាណប្រាប្តះ។

۹ 9 حتی آنکه گویا می توان گفت که بوساطت ابراهیم از همان لاوی که ده‌یک می‌گیرد، ده‌یک گرفته شد،

អបរំ ទឝមាំឝគ្រាហី លេវិរបីព្រាហីម្ទ្វារា ទឝមាំឝំ ទត្តវាន៑ ឯតទបិ កថយិតុំ ឝក្យតេ។

۱۰ 10 زیرا که هنوز در صلب پدر خود بود هنگامی که ملکیصدق او را استقبال کرد.

យតោ យទា មល្កីឞេទក៑ តស្យ បិតរំ សាក្ឞាត៑ ក្ឫតវាន៑ តទានីំ ស លេវិះ បិតុរុរស្យាសីត៑។

۱۱ 11 و دیگر اگر از کهانت لاوی، کمال حاصل می‌شد (زیرا قوم شریعت را بر آن یافتند)، باز چه احتیاج می‌بود که کاهنی دیگر بر رتبه ملکیصدق مبعوث شود و مذکور شود که بر رتبه هارون نیست؟

អបរំ យស្យ សម្ពន្ធេ លោកា វ្យវស្ថាំ លព្ធវន្តស្តេន លេវីយយាជកវគ៌េណ យទិ សិទ្ធិះ សមភវិឞ្យត៑ តហ៌ិ ហារោណស្យ ឝ្រេណ្យា មធ្យាទ៑ យាជកំ ន និរូប្យេឝ្វរេណ មល្កីឞេទកះ ឝ្រេណ្យា មធ្យាទ៑ អបរស្យៃកស្យ យាជកស្យោត្ថាបនំ កុត អាវឝ្យកម៑ អភវិឞ្យត៑?

۱۲ 12 زیرا هر گاه کهانت تغییر می‌پذیرد، البته شریعت نیز تبدیل می‌یابد.

យតោ យាជកវគ៌ស្យ វិនិមយេន សុតរាំ វ្យវស្ថាយា អបិ វិនិមយោ ជាយតេ។

۱۳ 13 زیرا او که این سخنان در حق وی گفته می‌شود، از سبط دیگرظاهر شده است که احدی از آن، خدمت قربانگاه را نکرده است.

អបរញ្ច តទ៑ វាក្យំ យស្យោទ្ទេឝ្យំ សោៜបរេណ វំឝេន សំយុក្តាៜស្តិ តស្យ វំឝស្យ ច កោៜបិ កទាបិ វេទ្យាះ កម៌្ម ន ក្ឫតវាន៑។

۱۴ 14 زیرا واضح است که خداوند مااز سبط یهودا طلوع فرمود که موسی در حق آن سبط از جهت کهانت هیچ نگفت.

វស្តុតស្តុ យំ វំឝមធិ មូសា យាជកត្វស្យៃកាំ កថាមបិ ន កថិតវាន៑ តស្មិន៑ យិហូទាវំឝេៜស្មាកំ ប្រភុ រ្ជន្ម គ្ឫហីតវាន៑ ឥតិ សុស្បឞ្ដំ។

۱۵ 15 و نیز بیشتر مبین است از اینکه به مثال ملکیصدق کاهنی بطور دیگر باید ظهور نماید

តស្យ ស្បឞ្ដតរម៑ អបរំ ប្រមាណមិទំ យត៑ មល្កីឞេទកះ សាទ្ឫឝ្យវតាបរេណ តាទ្ឫឝេន យាជកេនោទេតវ្យំ,

۱۶ 16 که به شریعت و احکام جسمی مبعوث نشودبلکه به قوت حیات غیرفانی.

យស្យ និរូបណំ ឝរីរសម្ពន្ធីយវិធិយុក្តយា វ្យវស្ថាយា ន ភវតិ កិន្ត្វក្ឞយជីវនយុក្តយា ឝក្ត្យា ភវតិ។

۱۷ 17 زیرا شهادت داده شد که «تو تا به ابد کاهن هستی بر رتبه ملکیصدق.» (aiōn g165)

យត ឦឝ្វរ ឥទំ សាក្ឞ្យំ ទត្តវាន៑, យថា, "ត្វំ មក្លីឞេទកះ ឝ្រេណ្យាំ យាជកោៜសិ សទាតនះ។ " (aiōn g165)

۱۸ 18 زیرا که حاصل می‌شود هم نسخ حکم سابق بعلت ضعف و عدم فایده آن

អនេនាគ្រវត៌្តិនោ វិធេ ទុព៌្ពលតាយា និឞ្ផលតាយាឝ្ច ហេតោរត៌្ហតោ វ្យវស្ថយា កិមបិ សិទ្ធំ ន ជាតមិតិហេតោស្តស្យ លោបោ ភវតិ។

۱۹ 19 (از آن جهت که شریعت هیچ‌چیز را کامل نمی گرداند)، و هم برآوردن امید نیکوتر که به آن تقرب به خدامی جوییم.

យយា ច វយម៑ ឦឝ្វរស្យ និកដវត៌្តិនោ ភវាម ឯតាទ្ឫឝី ឝ្រេឞ្ឋប្រត្យាឝា សំស្ថាប្យតេ។

۲۰ 20 و بقدر آنکه این بدون قسم نمی باشد.

អបរំ យីឝុះ ឝបថំ វិនា ន និយុក្តស្តស្មាទបិ ស ឝ្រេឞ្ឋនិយមស្យ មធ្យស្ថោ ជាតះ។

۲۱ 21 زیرا ایشان بی‌قسم کاهن شده‌اند ولیکن این با قسم از او که به وی می‌گوید: «خداوند قسم خورد و تغییر اراده نخواهد داد که تو کاهن ابدی هستی بر رتبه ملکیصدق.» (aiōn g165)

យតស្តេ ឝបថំ វិនា យាជកា ជាតាះ កិន្ត្វសៅ ឝបថេន ជាតះ យតះ ស ឥទមុក្តះ, យថា,

۲۲ 22 به همین قدرنیکوتر است آن عهدی که عیسی ضامن آن گردید.

"បរមេឝ ឥទំ ឝេបេ ន ច តស្មាន្និវត៌្ស្យតេ។ ត្វំ មល្កីឞេទកះ ឝ្រេណ្យាំ យាជកោៜសិ សទាតនះ។ " (aiōn g165)

۲۳ 23 و ایشان کاهنان بسیار می‌شوند، ازجهت آنکه موت از باقی بودن ایشان مانع است.

តេ ច ពហវោ យាជកា អភវន៑ យតស្តេ ម្ឫត្យុនា និត្យស្ថាយិត្វាត៑ និវារិតាះ,

۲۴ 24 لکن وی چون تا به ابد باقی است، کهانت بی‌زوال دارد. (aiōn g165)

កិន្ត្វសាវនន្តកាលំ យាវត៑ តិឞ្ឋតិ តស្មាត៑ តស្យ យាជកត្វំ ន បរិវត៌្តនីយំ។ (aiōn g165)

۲۵ 25 از این جهت نیز قادر است که آنانی را که بوسیله وی نزد خدا آیند، نجات بی‌نهایت بخشد، چونکه دائم زنده است تاشفاعت ایشان را بکند.

តតោ ហេតោ រ្យេ មានវាស្តេនេឝ្វរស្យ សន្និធិំ គច្ឆន្តិ តាន៑ ស ឝេឞំ យាវត៑ បរិត្រាតុំ ឝក្នោតិ យតស្តេឞាំ ក្ឫតេ ប្រាត៌្ហនាំ កត៌្តុំ ស សតតំ ជីវតិ។

۲۶ 26 زیرا که ما را چنین رئیس کهنه شایسته است، قدوس و بی‌آزار و بی‌عیب و از گناهکاران جدا شده و از آسمانها بلندتر گردیده

អបរម៑ អស្មាកំ តាទ្ឫឝមហាយាជកស្យ ប្រយោជនមាសីទ៑ យះ បវិត្រោ ៜហិំសកោ និឞ្កលង្កះ បាបិភ្យោ ភិន្នះ ស្វគ៌ាទប្យុច្ចីក្ឫតឝ្ច ស្យាត៑។

۲۷ 27 که هرروز محتاج نباشد به مثال آن روسای کهنه که اول برای گناهان خود و بعد برای قوم قربانی بگذراند، چونکه این را یک بار فقط به‌جا آورد هنگامی که خود را به قربانی گذرانید.

អបរំ មហាយាជកានាំ យថា តថា តស្យ ប្រតិទិនំ ប្រថមំ ស្វបាបានាំ ក្ឫតេ តតះ បរំ លោកានាំ បាបានាំ ក្ឫតេ ពលិទានស្យ ប្រយោជនំ នាស្តិ យត អាត្មពលិទានំ ក្ឫត្វា តទ៑ ឯកក្ឫត្វស្តេន សម្បាទិតំ។

۲۸ 28 از آنرو که شریعت مردمانی را که کمزوری دارند کاهن می‌سازد، لکن کلام قسم که بعد از شریعت است، پسر را که تاابدالاباد کامل شده است. (aiōn g165)

យតោ វ្យវស្ថយា យេ មហាយាជកា និរូប្យន្តេ តេ ទៅព៌្ពល្យយុក្តា មានវាះ កិន្តុ វ្យវស្ថាតះ បរំ ឝបថយុក្តេន វាក្យេន យោ មហាយាជកោ និរូបិតះ សោ ៜនន្តកាលាត៌្ហំ សិទ្ធះ បុត្រ ឯវ។ (aiōn g165)