عبرانیان 4

۱ 1 پس بترسیم مبادا با آنکه وعده دخول درآرامی وی باقی می‌باشد، ظاهر شود که احدی از شما قاصر شده باشد.

અપરં તદ્વિશ્રામપ્રાપ્તેઃ પ્રતિજ્ઞા યદિ તિષ્ઠતિ તર્હ્યસ્માકં કશ્ચિત્ ચેત્ તસ્યાઃ ફલેન વઞ્ચિતો ભવેત્ વયમ્ એતસ્માદ્ બિભીમઃ|

۲ 2 زیرا که به ما نیز به مثال ایشان بشارت داده شد، لکن کلامی که شنیدند بدیشان نفع نبخشید، از اینرو که باشنوندگان به ایمان متحد نشدند.

યતો ઽસ્માકં સમીપે યદ્વત્ તદ્વત્ તેષાં સમીપેઽપિ સુસંવાદઃ પ્રચારિતો ઽભવત્ કિન્તુ તૈઃ શ્રુતં વાક્યં તાન્ પ્રતિ નિષ્ફલમ્ અભવત્, યતસ્તે શ્રોતારો વિશ્વાસેન સાર્દ્ધં તન્નામિશ્રયન્|

۳ 3 زیرا ما که ایمان آوردیم، داخل آن آرامی می‌گردیم، چنانکه گفته است: «در خشم خود قسم خوردم که به آرامی من داخل نخواهند شد.» و حال آنکه اعمال او از آفرینش عالم به اتمام رسیده بود.

તદ્ વિશ્રામસ્થાનં વિશ્વાસિભિરસ્માભિઃ પ્રવિશ્યતે યતસ્તેનોક્તં, "અહં કોપાત્ શપથં કૃતવાન્ ઇમં, પ્રવેક્ષ્યતે જનૈરેતૈ ર્ન વિશ્રામસ્થલં મમ| " કિન્તુ તસ્ય કર્મ્માણિ જગતઃ સૃષ્ટિકાલાત્ સમાપ્તાનિ સન્તિ|

۴ 4 ودر مقامی درباره روز هفتم گفت که «در روز هفتم خدا از جمیع اعمال خود آرامی گرفت.»

યતઃ કસ્મિંશ્ચિત્ સ્થાને સપ્તમં દિનમધિ તેનેદમ્ ઉક્તં, યથા, "ઈશ્વરઃ સપ્તમે દિને સ્વકૃતેભ્યઃ સર્વ્વકર્મ્મભ્યો વિશશ્રામ| "

۵ 5 و بازدر این مقام که «به آرامی من داخل نخواهند شد.»

કિન્ત્વેતસ્મિન્ સ્થાને પુનસ્તેનોચ્યતે, યથા, "પ્રવેક્ષ્યતે જનૈરેતૈ ર્ન વિશ્રામસ્થલં મમ| "

۶ 6 پس چون باقی است که بعضی داخل آن بشوند و آنانی که پیش بشارت یافتند، به‌سبب نافرمانی داخل نشدند،

ફલતસ્તત્ સ્થાનં કૈશ્ચિત્ પ્રવેષ્ટવ્યં કિન્તુ યે પુરા સુસંવાદં શ્રુતવન્તસ્તૈરવિશ્વાસાત્ તન્ન પ્રવિષ્ટમ્,

۷ 7 باز روزی معین می‌فرماید چونکه به زبان داود بعد از مدت مدیدی «امروز» گفت، چنانکه پیش مذکور شدکه «امروز اگر آواز او را بشنوید، دل خود راسخت مسازید.»

ઇતિ હેતોઃ સ પુનરદ્યનામકં દિનં નિરૂપ્ય દીર્ઘકાલે ગતેઽપિ પૂર્વ્વોક્તાં વાચં દાયૂદા કથયતિ, યથા, "અદ્ય યૂયં કથાં તસ્ય યદિ સંશ્રોતુમિચ્છથ, તર્હિ મા કુરુતેદાનીં કઠિનાનિ મનાંસિ વઃ| "

۸ 8 زیرا اگر یوشع ایشان را آرامی داده بود، بعد از آن دیگر را ذکر نمی کرد.

અપરં યિહોશૂયો યદિ તાન્ વ્યશ્રામયિષ્યત્ તર્હિ તતઃ પરમ્ અપરસ્ય દિનસ્ય વાગ્ ઈશ્વરેણ નાકથયિષ્યત|

۹ 9 پس برای قوم خدا آرامی سبت باقی می‌ماند.

અત ઈશ્વરસ્ય પ્રજાભિઃ કર્ત્તવ્ય એકો વિશ્રામસ્તિષ્ઠતિ|

۱۰ 10 زیراهر‌که داخل آرامی او شد، او نیز از اعمال خودبیارامید، چنانکه خدا از اعمال خویش.

અપરમ્ ઈશ્વરો યદ્વત્ સ્વકૃતકર્મ્મભ્યો વિશશ્રામ તદ્વત્ તસ્ય વિશ્રામસ્થાનં પ્રવિષ્ટો જનોઽપિ સ્વકૃતકર્મ્મભ્યો વિશ્રામ્યતિ|

۱۱ 11 پس جد و جهد بکنیم تا به آن آرامی داخل شویم، مبادا کسی در آن نافرمانی عبرت آمیز بیفتد.

અતો વયં તદ્ વિશ્રામસ્થાનં પ્રવેષ્ટું યતામહૈ, તદવિશ્વાસોદાહરણેન કોઽપિ ન પતતુ|

۱۲ 12 زیرا کلام خدا زنده و مقتدر و برنده تر است ازهر شمشیر دودم و فرورونده تا جدا کند نفس وروح و مفاصل و مغز را و ممیز افکار و نیتهای قلب است،

ઈશ્વરસ્ય વાદોઽમરઃ પ્રભાવવિશિષ્ટશ્ચ સર્વ્વસ્માદ્ દ્વિધારખઙ્ગાદપિ તીક્ષ્ણઃ, અપરં પ્રાણાત્મનો ર્ગ્રન્થિમજ્જયોશ્ચ પરિભેદાય વિચ્છેદકારી મનસશ્ચ સઙ્કલ્પાનામ્ અભિપ્રેતાનાઞ્ચ વિચારકઃ|

۱۳ 13 و هیچ خلقت از نظر او مخفی نیست بلکه همه‌چیز در چشمان او که کار ما باوی است، برهنه و منکشف می‌باشد.

અપરં યસ્ય સમીપે સ્વીયા સ્વીયા કથાસ્માભિઃ કથયિતવ્યા તસ્યાગોચરઃ કોઽપિ પ્રાણી નાસ્તિ તસ્ય દૃષ્ટૌ સર્વ્વમેવાનાવૃતં પ્રકાશિતઞ્ચાસ્તે|

۱۴ 14 پس چون رئیس کهنه عظیمی داریم که ازآسمانها درگذشته است یعنی عیسی، پسر خدا، اعتراف خود را محکم بداریم.

અપરં ય ઉચ્ચતમં સ્વર્ગં પ્રવિષ્ટ એતાદૃશ એકો વ્યક્તિરર્થત ઈશ્વરસ્ય પુત્રો યીશુરસ્માકં મહાયાજકોઽસ્તિ, અતો હેતો ર્વયં ધર્મ્મપ્રતિજ્ઞાં દૃઢમ્ આલમ્બામહૈ|

۱۵ 15 زیرا رئیس کهنه‌ای نداریم که نتواند همدرد ضعفهای مابشود، بلکه آزموده شده در هر چیز به مثال مابدون گناه.

અસ્માકં યો મહાયાજકો ઽસ્તિ સોઽસ્માકં દુઃખૈ ર્દુઃખિતો ભવિતુમ્ અશક્તો નહિ કિન્તુ પાપં વિના સર્વ્વવિષયે વયમિવ પરીક્ષિતઃ|

۱۶ 16 پس با دلیری نزدیک به تخت فیض بیاییم تا رحمت بیابیم و فیضی را حاصل کنیم که در وقت ضرورت (ما را) اعانت کند.

અતએવ કૃપાં ગ્રહીતું પ્રયોજનીયોપકારાર્થમ્ અનુગ્રહં પ્રાપ્તુઞ્ચ વયમ્ ઉત્સાહેનાનુગ્રહસિંહાસનસ્ય સમીપં યામઃ|