عبرانیان 4

۱ 1 پس بترسیم مبادا با آنکه وعده دخول درآرامی وی باقی می‌باشد، ظاهر شود که احدی از شما قاصر شده باشد.

Prenons donc garde: elle dure encore, la promesse «d'entrer dans son repos», et alors, qu'aucun de vous ne vienne à en perdre le bénéfice;

۲ 2 زیرا که به ما نیز به مثال ایشان بشارت داده شد، لکن کلامی که شنیدند بدیشان نفع نبخشید، از اینرو که باشنوندگان به ایمان متحد نشدند.

oui, la Bonne Nouvelle nous en a été annoncée à nous comme aux autres; mais, à eux il n'a servi de rien d'entendre la parole, parce que, tout en l'entendant, ils ne se la sont pas appropriée par la foi.

۳ 3 زیرا ما که ایمان آوردیم، داخل آن آرامی می‌گردیم، چنانکه گفته است: «در خشم خود قسم خوردم که به آرامی من داخل نخواهند شد.» و حال آنکه اعمال او از آفرینش عالم به اتمام رسیده بود.

Et nous, c'est si nous avons eu la foi que «nous entrerons dans le repos», dont il a dit: «Voici le serment que j'ai fait dans ma colère, Jamais ils n'entreront dans mon repos!

۴ 4 ودر مقامی درباره روز هفتم گفت که «در روز هفتم خدا از جمیع اعمال خود آرامی گرفت.»

Il a parlé ainsi et cependant ses «oeuvres» étaient achevées depuis la création du monde (en effet, il a dit quelque part à propos du septième jour: «Dieu se reposa de toutes ses oeuvres le septième jour; »)

۵ 5 و بازدر این مقام که «به آرامی من داخل نخواهند شد.»

et puis, dans le passage ci-dessus il dit de nouveau: «Jamais ils n'entreront dans mon repos!»

۶ 6 پس چون باقی است که بعضی داخل آن بشوند و آنانی که پیش بشارت یافتند، به‌سبب نافرمانی داخل نشدند،

C'est parce que l'entrée dans le repos est réservée à un certain nombre, et que ceux qui en avaient les premiers reçu la Bonne Nouvelle n'y sont pas entrés à cause de leur désobéissance,

۷ 7 باز روزی معین می‌فرماید چونکه به زبان داود بعد از مدت مدیدی «امروز» گفت، چنانکه پیش مذکور شدکه «امروز اگر آواز او را بشنوید، دل خود راسخت مسازید.»

c'est pour cela qu'il fixe de nouveau un jour: «aujourd'hui» et il le fait dans un passage de David, bien longtemps après, nous l'avons cité plus haut: «Si vous entendez aujourd'hui sa voix, N'endurcissez pas vos coeurs.»

۸ 8 زیرا اگر یوشع ایشان را آرامی داده بود، بعد از آن دیگر را ذکر نمی کرد.

Si, en effet, Josué leur avait donné le repos, Dieu ne parlerait pas plus tard d'un autre jour.

۹ 9 پس برای قوم خدا آرامی سبت باقی می‌ماند.

Donc, il reste un repos, un sabbat pour le peuple de Dieu

۱۰ 10 زیراهر‌که داخل آرامی او شد، او نیز از اعمال خودبیارامید، چنانکه خدا از اعمال خویش.

et celui qui «entrera dans son repos se reposera de ses oeuvres» comme Dieu des siennes.

۱۱ 11 پس جد و جهد بکنیم تا به آن آرامی داخل شویم، مبادا کسی در آن نافرمانی عبرت آمیز بیفتد.

Empressons-nous donc «d'entrer» dans ce «repos» pour qu'aucun de nous ne tombe en donnant, comme les autres, l'exemple de la désobéissance.

۱۲ 12 زیرا کلام خدا زنده و مقتدر و برنده تر است ازهر شمشیر دودم و فرورونده تا جدا کند نفس وروح و مفاصل و مغز را و ممیز افکار و نیتهای قلب است،

Car elle est vivante, la parole de Dieu, et puissante, et plus acérée qu'aucune épée à deux tranchants, elle pénètre jusqu'à diviser et l'âme et l'esprit et les jointures et les moelles, elle juge des sentiments et des intentions du coeur;

۱۳ 13 و هیچ خلقت از نظر او مخفی نیست بلکه همه‌چیز در چشمان او که کار ما باوی است، برهنه و منکشف می‌باشد.

aucune créature ne se dérobe devant elle; tout est à nu, tout est à découvert aux yeux de Celui à qui nous avons affaire.

۱۴ 14 پس چون رئیس کهنه عظیمی داریم که ازآسمانها درگذشته است یعنی عیسی، پسر خدا، اعتراف خود را محکم بداریم.

Eh bien, puisque nous avons un tel grand-prêtre, qui a pénétré jusqu'au fond des cieux, qui s'appelle Jésus, le Fils de Dieu, soyons fermes à confesser notre foi!

۱۵ 15 زیرا رئیس کهنه‌ای نداریم که نتواند همدرد ضعفهای مابشود، بلکه آزموده شده در هر چیز به مثال مابدون گناه.

Et, en effet, nous n'avons pas un grand-prêtre qui ne puisse compatir à nos faiblesses; au contraire, il a été tenté en toutes choses exactement comme nous, et il est resté sans péché.

۱۶ 16 پس با دلیری نزدیک به تخت فیض بیاییم تا رحمت بیابیم و فیضی را حاصل کنیم که در وقت ضرورت (ما را) اعانت کند.

Approchons-nous donc avec assurance du trône de la grâce afin d'obtenir miséricorde et de trouver grâce en un temps bien opportun pour être secouru.