عبرانیان 3

۱ 1 بنابراین، ای برادران مقدس که در دعوت سماوی شریک هستید، در رسول و رئیس کهنه اعتراف ما یعنی عیسی تامل کنید،

Therefore, holy brothers, partakers of a heavenly calling, consider the Apostle and High Priest of our confession: Jesus,

۲ 2 که نزداو که وی را معین فرمود امین بود، چنانکه موسی نیز در تمام خانه او بود.

who was faithful to him who appointed him, as also Moses was in all his house.

۳ 3 زیرا که این شخص لایق اکرامی بیشتر از موسی شمرده شد به آن اندازه‌ای که سازنده خانه را حرمت بیشتر از خانه است.

For he has been counted worthy of more glory than Moses, because he who built the house has more honor than the house.

۴ 4 زیرا هر خانه‌ای بدست کسی بنا می‌شود، لکن بانی همه خداست.

For every house is built by someone; but he who built all things is God.

۵ 5 و موسی مثل خادم در تمام خانه او امین بود تا شهادت دهد بر چیزهایی که می‌بایست بعد گفته شود.

Moses indeed was faithful in all his house as a servant, for a testimony of those things which were afterward to be spoken,

۶ 6 و اما مسیح مثل پسربر خانه او. و خانه او ما هستیم بشرطی که تا به انتهابه دلیری و فخر امید خود متمسک باشیم.

but Christ is faithful as a Son over his house. We are his house, if we hold fast our confidence and the glorying of our hope firm to the end.

۷ 7 پس چنانکه روح‌القدس می‌گوید: «امروزاگر آواز او را بشنوید،

Therefore, even as the Holy Spirit says, “Today if you will hear his voice,

۸ 8 دل خود را سخت مسازید، چنانکه در وقت جنبش دادن خشم او درروز امتحان در بیابان،

do not harden your hearts as in the rebellion, in the day of the trial in the wilderness,

۹ 9 جایی که پدران شما مراامتحان و آزمایش کردند و اعمال مرا تا مدت چهل سال می‌دیدند.

where your fathers tested me and tried me, and saw my deeds for forty years.

۱۰ 10 از این جهت به آن گروه خشم گرفته، گفتم ایشان پیوسته در دلهای خودگمراه هستند و راههای مرا نشناختند.

Therefore I was displeased with that generation, and said, ‘They always err in their heart, but they did not know my ways.’

۱۱ 11 تا درخشم خود قسم خوردم که به آرامی من داخل نخواهند شد.»

As I swore in my wrath, ‘They will not enter into my rest.’”

۱۲ 12 ‌ای برادران، باحذر باشید مبادا در یکی ازشما دل شریر و بی‌ایمان باشد که از خدای حی مرتد شوید،

Beware, brothers, lest perhaps there might be in any one of you an evil heart of unbelief, in falling away from the living God;

۱۳ 13 بلکه هر روزه همدیگر رانصیحت کنید مادامی که «امروز» خوانده می‌شود، مبادا احدی از شما به فریب گناه سخت دل گردد.

but exhort one another day by day, so long as it is called “today”, lest any one of you be hardened by the deceitfulness of sin.

۱۴ 14 از آنرو که در مسیح شریک گشته‌ایم اگر به ابتدای اعتماد خود تا به انتهاسخت متمسک شویم.

For we have become partakers of Christ, if we hold the beginning of our confidence firm to the end,

۱۵ 15 چونکه گفته می‌شود: «امروز اگر آواز او را بشنوید، دل خود را سخت مسازید، چنانکه در وقت جنبش دادن خشم او.»

while it is said, “Today if you will hear his voice, do not harden your hearts, as in the rebellion.”

۱۶ 16 پس که بودند که شنیدند و خشم او راجنبش دادند؟ آیا تمام آن گروه نبودند که بواسطه موسی از مصر بیرون آمدند؟

For who, when they heard, rebelled? Was not it all those who came out of Egypt led by Moses?

۱۷ 17 و به که تا مدت چهل سال خشمگین می‌بود؟ آیا نه به آن عاصیانی که بدنهای ایشان در صحرا ریخته شد؟

With whom was he displeased forty years? Was not it with those who sinned, whose bodies fell in the wilderness?

۱۸ 18 و درباره که قسم خورد که به آرامی من داخل نخواهند شد، مگر آنانی را که اطاعت نکردند؟

To whom did he swear that they would not enter into his rest, but to those who were disobedient?

۱۹ 19 پس دانستیم که به‌سبب بی‌ایمانی نتوانستندداخل شوند.

We see that they were not able to enter in because of unbelief.