عبرانیان 11
| پس ایمان، اعتماد بر چیزهای امید داشته شده است و برهان چیزهای نادیده. | ۱ 1 |
វិឝ្វាស អាឝំសិតានាំ និឝ្ចយះ, អទ្ឫឝ្យានាំ វិឞយាណាំ ទឝ៌នំ ភវតិ។
| زیرا که به این، برای قدما شهادت داده شد. | ۲ 2 |
តេន វិឝ្វាសេន ប្រាញ្ចោ លោកាះ ប្រាមាណ្យំ ប្រាប្តវន្តះ។
| به ایمان فهمیده‌ایم که عالم‌ها به کلمه خدامرتب گردید، حتی آنکه چیزهای دیدنی ازچیزهای نادیدنی ساخته شد. (aiōn g165) | ۳ 3 |
អបរម៑ ឦឝ្វរស្យ វាក្យេន ជគន្ត្យស្ឫជ្យន្ត, ទ្ឫឞ្ដវស្តូនិ ច ប្រត្យក្ឞវស្តុភ្យោ នោទបទ្យន្តៃតទ៑ វយំ វិឝ្វាសេន ពុធ្យាមហេ។ (aiōn g165)
| به ایمان هابیل قربانی نیکوتر از قائن را به خدا گذرانید و به‌سبب آن شهادت داده شد که عادل است، به آنکه خدا به هدایای او شهادت می‌دهد؛ و به‌سبب همان بعد از مردن هنوزگوینده است. | ۴ 4 |
វិឝ្វាសេន ហាពិល៑ ឦឝ្វរមុទ្ទិឝ្យ កាពិលះ ឝ្រេឞ្ឋំ ពលិទានំ ក្ឫតវាន៑ តស្មាច្ចេឝ្វរេណ តស្យ ទានាន្យធិ ប្រមាណេ ទត្តេ ស ធាម៌្មិក ឥត្យស្យ ប្រមាណំ លព្ធវាន៑ តេន វិឝ្វាសេន ច ស ម្ឫតះ សន៑ អទ្យាបិ ភាឞតេ។
| به ایمان خنوخ منتقل گشت تا موت را نبیندو نایاب شد چرا‌که خدا او را منتقل ساخت زیراقبل از انتقال وی شهادت داده شد که رضامندی خدا را حاصل کرد. | ۵ 5 |
វិឝ្វាសេន ហនោក៑ យថា ម្ឫត្យុំ ន បឝ្យេត៑ តថា លោកាន្តរំ នីតះ, តស្យោទ្ទេឝឝ្ច កេនាបិ ន ប្រាបិ យត ឦឝ្វរស្តំ លោកាន្តរំ នីតវាន៑, តត្ប្រមាណមិទំ តស្យ លោកាន្តរីករណាត៑ បូវ៌្វំ ស ឦឝ្វរាយ រោចិតវាន៑ ឥតិ ប្រមាណំ ប្រាប្តវាន៑។
| لیکن بدون ایمان تحصیل رضامندی او محال است، زیرا هر‌که تقرب به خدا جوید، لازم است که ایمان آورد بر اینکه اوهست و جویندگان خود را جزا می‌دهد. | ۶ 6 |
កិន្តុ វិឝ្វាសំ វិនា កោៜបីឝ្វរាយ រោចិតុំ ន ឝក្នោតិ យត ឦឝ្វរោៜស្តិ ស្វាន្វេឞិលោកេភ្យះ បុរស្ការំ ទទាតិ ចេតិកថាយាម៑ ឦឝ្វរឝរណាគតៃ រ្វិឝ្វសិតវ្យំ។
| به ایمان نوح چون درباره اموری که تا آن وقت دیده نشده، الهام یافته بود، خداترس شده، کشتی‌ای بجهت اهل خانه خود بساخت و به آن، دنیا را ملزم ساخته، وارث آن عدالتی که از ایمان است گردید. | ۷ 7 |
អបរំ តទានីំ យាន្យទ្ឫឝ្យាន្យាសន៑ តានីឝ្វរេណាទិឞ្ដះ សន៑ នោហោ វិឝ្វាសេន ភីត្វា ស្វបរិជនានាំ រក្ឞាត៌្ហំ បោតំ និម៌្មិតវាន៑ តេន ច ជគជ្ជនានាំ ទោឞាន៑ ទឝ៌ិតវាន៑ វិឝ្វាសាត៑ លភ្យស្យ បុណ្យស្យាធិការី ពភូវ ច។
| به ایمان ابراهیم چون خوانده شد، اطاعت نمود و بیرون رفت به سمت آن مکانی که می‌بایست به میراث یابد. پس بیرون آمد ونمی دانست به کجا می‌رود. | ۸ 8 |
វិឝ្វាសេនេព្រាហីម៑ អាហូតះ សន៑ អាជ្ញាំ គ្ឫហីត្វា យស្យ ស្ថានស្យាធិការស្តេន ប្រាប្តវ្យស្តត៑ ស្ថានំ ប្រស្ថិតវាន៑ កិន្តុ ប្រស្ថានសមយេ ក្ក យាមីតិ នាជានាត៑។
| و به ایمان در زمین وعده مثل زمین بیگانه غربت پذیرفت و درخیمه‌ها با اسحاق و یعقوب که در میراث همین وعده شریک بودند مسکن نمود. | ۹ 9 |
វិឝ្វាសេន ស ប្រតិជ្ញាតេ ទេឝេ បរទេឝវត៑ ប្រវសន៑ តស្យាះ ប្រតិជ្ញាយាះ សមានាំឝិភ្យាម៑ ឥស្ហាកា យាកូពា ច សហ ទូឞ្យវាស្យភវត៑។
| زانرو که مترقب شهری بابنیاد بود که معمار و سازنده آن خداست. | ۱۰ 10 |
យស្មាត៑ ស ឦឝ្វរេណ និម៌្មិតំ ស្ថាបិតញ្ច ភិត្តិមូលយុក្តំ នគរំ ប្រត្យៃក្ឞត។
| به ایمان خود ساره نیز قوت قبول نسل یافت و بعد از انقضای وقت زایید، چونکه وعده‌دهنده را امین دانست. | ۱۱ 11 |
អបរញ្ច វិឝ្វាសេន សារា វយោតិក្រាន្តា សន្ត្យបិ គព៌្ហធារណាយ ឝក្តិំ ប្រាប្យ បុត្រវត្យភវត៑, យតះ សា ប្រតិជ្ញាការិណំ វិឝ្វាស្យម៑ អមន្យត។
| و از این سبب، ازیک نفر و آن هم مرده، مثل ستارگان آسمان، کثیرو مانند ریگهای کنار دریا، بی‌شمار زاییده شدند. | ۱۲ 12 |
តតោ ហេតោ រ្ម្ឫតកល្បាទ៑ ឯកស្មាត៑ ជនាទ៑ អាកាឝីយនក្ឞត្រាណីវ គណនាតីតាះ សមុទ្រតីរស្ថសិកតា ឥវ ចាសំខ្យា លោកា ឧត្បេទិរេ។
| در ایمان همه ایشان فوت شدند، درحالیکه وعده‌ها را نیافته بودند، بلکه آنها را از دوردیده، تحیت گفتند و اقرار کردند که بر روی زمین، بیگانه و غریب بودند. | ۱۳ 13 |
ឯតេ សវ៌្វេ ប្រតិជ្ញាយាះ ផលាន្យប្រាប្យ កេវលំ ទូរាត៑ តានិ និរីក្ឞ្យ វន្ទិត្វា ច, ប្ឫថិវ្យាំ វយំ វិទេឝិនះ ប្រវាសិនឝ្ចាស្មហ ឥតិ ស្វីក្ឫត្យ វិឝ្វាសេន ប្រាណាន៑ តត្យជុះ។
| زیرا کسانی که همچنین می‌گویند، ظاهر می‌سازند که در جستجوی وطنی هستند. | ۱۴ 14 |
យេ តុ ជនា ឥត្ថំ កថយន្តិ តៃះ បៃត្ឫកទេឝោ ៜស្មាភិរន្វិឞ្យត ឥតិ ប្រកាឝ្យតេ។
| و اگر جایی را که از آن بیرون آمدند، بخاطر می‌آوردند، هرآینه فرصت می‌داشتند که (بدانجا) برگردند. | ۱۵ 15 |
តេ យស្មាទ៑ ទេឝាត៑ និគ៌តាស្តំ យទ្យស្មរិឞ្យន៑ តហ៌ិ បរាវត៌្តនាយ សមយម៑ អលប្ស្យន្ត។
| لکن الحال مشتاق وطنی نیکوتر یعنی (وطن ) سماوی هستند و از اینرو خدا از ایشان عار ندارد که خدای ایشان خوانده شود، چونکه برای ایشان شهری مهیا ساخته است. | ۱۶ 16 |
កិន្តុ តេ សវ៌្វោត្ក្ឫឞ្ដម៑ អត៌្ហតះ ស្វគ៌ីយំ ទេឝម៑ អាកាង្ក្ឞន្តិ តស្មាទ៑ ឦឝ្វរស្តានធិ ន លជ្ជមានស្តេឞាម៑ ឦឝ្វរ ឥតិ នាម គ្ឫហីតវាន៑ យតះ ស តេឞាំ ក្ឫតេ នគរមេកំ សំស្ថាបិតវាន៑។
| به ایمان ابراهیم چون امتحان شد، اسحاق را گذرانید و آنکه وعده‌ها را پذیرفته بود، پسریگانه خود را قربانی می‌کرد؛ | ۱۷ 17 |
អបរម៑ ឥព្រាហីមះ បរីក្ឞាយាំ ជាតាយាំ ស វិឝ្វាសេនេស្ហាកម៑ ឧត្សសជ៌,
| که به او گفته شده بود که «نسل تو به اسحاق خوانده خواهد شد.» | ۱۸ 18 |
វស្តុត ឥស្ហាកិ តវ វំឝោ វិខ្យាស្យត ឥតិ វាគ៑ យមធិ កថិតា តម៑ អទ្វិតីយំ បុត្រំ ប្រតិជ្ញាប្រាប្តះ ស ឧត្សសជ៌។
| چونکه یقین دانست که خدا قادر بربرانگیزانیدن از اموات است و همچنین او را درمثلی از اموات نیز باز‌یافت. | ۱۹ 19 |
យត ឦឝ្វរោ ម្ឫតានប្យុត្ថាបយិតុំ ឝក្នោតីតិ ស មេនេ តស្មាត៑ ស ឧបមារូបំ តំ លេភេ។
| به ایمان اسحاق نیز یعقوب و عیسو را درامور آینده برکت داد. | ۲۰ 20 |
អបរម៑ ឥស្ហាក៑ វិឝ្វាសេន យាកូព៑ ឯឞាវេ ច ភាវិវិឞយានធ្យាឝិឞំ ទទៅ។
| به ایمان یعقوب در وقت مردن خود، هریکی از پسران یوسف را برکت داد و بر سر عصای خود سجده کرد. | ۲۱ 21 |
អបរំ យាកូព៑ មរណកាលេ វិឝ្វាសេន យូឞផះ បុត្រយោរេកៃកស្មៃ ជនាយាឝិឞំ ទទៅ យឞ្ដ្យា អគ្រភាគេ សមាលម្ព្យ ប្រណនាម ច។
| به ایمان یوسف در حین وفات خود، ازخروج بنی‌اسرائیل اخبار نمود و درباره استخوانهای خود وصیت کرد. | ۲۲ 22 |
អបរំ យូឞផ៑ ចរមកាលេ វិឝ្វាសេនេស្រាយេល្វំឝីយានាំ មិសរទេឝាទ៑ ពហិគ៌មនស្យ វាចំ ជគាទ និជាស្ថីនិ ចាធិ សមាទិទេឝ។
| به ایمان موسی چون متولد شد، والدینش او را طفلی جمیل یافته، سه ماه پنهان کردند و ازحکم پادشاه بیم نداشتند. | ۲۳ 23 |
នវជាតោ មូសាឝ្ច វិឝ្វាសាត៑ ត្រាន៑ មាសាន៑ ស្វបិត្ឫភ្យាម៑ អគោប្យត យតស្តៅ ស្វឝិឝុំ បរមសុន្ទរំ ទ្ឫឞ្ដវន្តៅ រាជាជ្ញាញ្ច ន ឝង្កិតវន្តៅ។
| به ایمان چون موسی بزرگ شد، ابا نمود ازاینکه پسر دختر فرعون خوانده شود، | ۲۴ 24 |
អបរំ វយះប្រាប្តោ មូសា វិឝ្វាសាត៑ ផិរៅណោ ទៅហិត្រ ឥតិ នាម នាង្គីចការ។
| و ذلیل بودن با قوم خدا را پسندیده تر داشت از آنکه لذت اندک زمانی گناه را ببرد؛ | ۲۵ 25 |
យតះ ស ក្ឞណិកាត៑ បាបជសុខភោគាទ៑ ឦឝ្វរស្យ ប្រជាភិះ សាទ៌្ធំ ទុះខភោគំ វវ្រេ។
| و عار مسیح رادولتی بزرگتر از خزائن مصر پنداشت زیرا که به سوی مجازات نظر می‌داشت. | ۲۶ 26 |
តថា មិសរទេឝីយនិធិភ្យះ ខ្រីឞ្ដនិមិត្តាំ និន្ទាំ មហតីំ សម្បត្តិំ មេនេ យតោ ហេតោះ ស បុរស្ការទានម៑ អបៃក្ឞត។
| به ایمان، مصررا ترک کرد و از غضب پادشاه نترسید زیرا که چون آن نادیده را بدید، استوار ماند. | ۲۷ 27 |
អបរំ ស វិឝ្វាសេន រាជ្ញះ ក្រោធាត៑ ន ភីត្វា មិសរទេឝំ បរិតត្យាជ, យតស្តេនាទ្ឫឝ្យំ វីក្ឞមាណេនេវ ធៃយ៌្យម៑ អាលម្ពិ។
| به ایمان، عید فصح و پاشیدن خون را بعمل آورد تاهلاک کننده نخستزادگان، بر ایشان دست نگذارد. | ۲۸ 28 |
អបរំ ប្រថមជាតានាំ ហន្តា យត៑ ស្វីយលោកាន៑ ន ស្ប្ឫឝេត៑ តទត៌្ហំ ស វិឝ្វាសេន និស្តារបវ៌្វីយពលិច្ឆេទនំ រុធិរសេចនញ្ចានុឞ្ឋិតាវាន៑។
| به ایمان، از بحر قلزم به خشکی عبورنمودند واهل مصر قصد آن کرده، غرق شدند. | ۲۹ 29 |
អបរំ តេ វិឝ្វាសាត៑ ស្ថលេនេវ សូផ្សាគរេណ ជគ្មុះ កិន្តុ មិស្រីយលោកាស្តត៑ កត៌្តុម៑ ឧបក្រម្យ តោយេឞុ មមជ្ជុះ។
| به ایمان حصار اریحا چون هفت روز آن راطواف کرده بودند، به زیر افتاد. | ۳۰ 30 |
អបរញ្ច វិឝ្វាសាត៑ តៃះ សប្តាហំ យាវទ៑ យិរីហោះ ប្រាចីរស្យ ប្រទក្ឞិណេ ក្ឫតេ តត៑ និបបាត។
| به ایمان، راحاب فاحشه با عاصیان هلاک نشد زیرا که جاسوسان را به سلامتی پذیرفته بود. | ۳۱ 31 |
វិឝ្វាសាទ៑ រាហព្នាមិកា វេឝ្យាបិ ប្រីត្យា ចារាន៑ អនុគ្ឫហ្យាវិឝ្វាសិភិះ សាទ៌្ធំ ន វិននាឝ។
| و دیگر‌چه گویم؟ زیرا که وقت مرا کفاف نمی دهد که از جدعون و باراق و شمشون و یفتاح و داود و سموئیل و انبیا اخبار نمایم، | ۳۲ 32 |
អធិកំ កិំ កថយិឞ្យាមិ? គិទិយោនោ ពារកះ ឝិម្ឝោនោ យិប្តហោ ទាយូទ៑ ឝិមូយេលោ ភវិឞ្យទ្វាទិនឝ្ចៃតេឞាំ វ្ឫត្តាន្តកថនាយ មម សមយាភាវោ ភវិឞ្យតិ។
| که ازایمان، تسخیر ممالک کردند و به اعمال صالحه پرداختند و وعده‌ها را پذیرفتند و دهان شیران رابستند، | ۳۳ 33 |
វិឝ្វាសាត៑ តេ រាជ្យានិ វឝីក្ឫតវន្តោ ធម៌្មកម៌្មាណិ សាធិតវន្តះ ប្រតិជ្ញានាំ ផលំ លព្ធវន្តះ សិំហានាំ មុខានិ រុទ្ធវន្តោ
| سورت آتش را خاموش کردند و از دم شمشیرها رستگار شدند و از ضعف، توانایی یافتند و در جنگ شجاع شدند و لشکرهای غربارا منهزم ساختند. | ۳۴ 34 |
វហ្នេទ៌ាហំ និវ៌្វាបិតវន្តះ ខង្គធារាទ៑ រក្ឞាំ ប្រាប្តវន្តោ ទៅព៌្ពល្យេ សពលីក្ឫតា យុទ្ធេ បរាក្រមិណោ ជាតាះ បរេឞាំ សៃន្យានិ ទវយិតវន្តឝ្ច។
| زنان، مردگان خود را به قیامتی باز‌یافتند، لکن دیگران معذب شدند وخلاصی را قبول نکردند تا به قیامت نیکوتربرسند. | ۳۵ 35 |
យោឞិតះ បុនរុត្ថានេន ម្ឫតាន៑ អាត្មជាន៑ លេភិរេ, អបរេ ច ឝ្រេឞ្ឋោត្ថានស្យ ប្រាប្តេរាឝយា រក្ឞាម៑ អគ្ឫហីត្វា តាឌនេន ម្ឫតវន្តះ។
| و دیگران از استهزاها و تازیانه‌ها بلکه از بندها و زندان آزموده شدند. | ۳۶ 36 |
អបរេ តិរស្ការៃះ កឝាភិ រ្ពន្ធនៃះ ការយា ច បរីក្ឞិតាះ។
| سنگسارگردیدند و با اره دوپاره گشتند. تجربه کرده شدندو به شمشیر مقتول گشتند. در پوستهای گوسفندان و بزها محتاج و مظلوم و ذلیل و آواره شدند. | ۳۷ 37 |
ពហវឝ្ច ប្រស្តរាឃាតៃ រ្ហតាះ ករបត្រៃ រ្វា វិទីណ៌ា យន្ត្រៃ រ្វា ក្លិឞ្ដាះ ខង្គធារៃ រ្វា វ្យាបាទិតាះ។ តេ មេឞាណាំ ឆាគានាំ វា ចម៌្មាណិ បរិធាយ ទីនាះ បីឌិតា ទុះខាត៌្តាឝ្ចាភ្រាម្យន៑។
| آنانی که جهان لایق ایشان نبود، درصحراها و کوهها و مغاره‌ها و شکافهای زمین پراکنده گشتند. | ۳۸ 38 |
សំសារោ យេឞាម៑ អយោគ្យស្តេ និជ៌នស្ថានេឞុ បវ៌្វតេឞុ គហ្វរេឞុ ប្ឫថិវ្យាឝ្ឆិទ្រេឞុ ច បយ៌្យដន៑។
| پس جمیع ایشان با اینکه از ایمان شهادت داده شدند، وعده را نیافتند. | ۳۹ 39 |
ឯតៃះ សវ៌្វៃ រ្វិឝ្វាសាត៑ ប្រមាណំ ប្រាបិ កិន្តុ ប្រតិជ្ញាយាះ ផលំ ន ប្រាបិ។
| زیرا خدا برای ماچیزی نیکوتر مهیا کرده است تا آنکه بدون ماکامل نشوند. | ۴۰ 40 |
យតស្តេ យថាស្មាន៑ វិនា សិទ្ធា ន ភវេយុស្តថៃវេឝ្វរេណាស្មាកំ ក្ឫតេ ឝ្រេឞ្ឋតរំ កិមបិ និទ៌ិទិឝេ។
