عبرانیان 11

۱ 1 پس ایمان، اعتماد بر چیزهای امید داشته شده است و برهان چیزهای نادیده.

વિશ્વાસ આશંસિતાનાં નિશ્ચયઃ, અદૃશ્યાનાં વિષયાણાં દર્શનં ભવતિ|

۲ 2 زیرا که به این، برای قدما شهادت داده شد.

તેન વિશ્વાસેન પ્રાઞ્ચો લોકાઃ પ્રામાણ્યં પ્રાપ્તવન્તઃ|

۳ 3 به ایمان فهمیده‌ایم که عالم‌ها به کلمه خدامرتب گردید، حتی آنکه چیزهای دیدنی ازچیزهای نادیدنی ساخته شد. (aiōn g165)

અપરમ્ ઈશ્વરસ્ય વાક્યેન જગન્ત્યસૃજ્યન્ત, દૃષ્ટવસ્તૂનિ ચ પ્રત્યક્ષવસ્તુભ્યો નોદપદ્યન્તૈતદ્ વયં વિશ્વાસેન બુધ્યામહે| (aiōn g165)

۴ 4 به ایمان هابیل قربانی نیکوتر از قائن را به خدا گذرانید و به‌سبب آن شهادت داده شد که عادل است، به آنکه خدا به هدایای او شهادت می‌دهد؛ و به‌سبب همان بعد از مردن هنوزگوینده است.

વિશ્વાસેન હાબિલ્ ઈશ્વરમુદ્દિશ્ય કાબિલઃ શ્રેષ્ઠં બલિદાનં કૃતવાન્ તસ્માચ્ચેશ્વરેણ તસ્ય દાનાન્યધિ પ્રમાણે દત્તે સ ધાર્મ્મિક ઇત્યસ્ય પ્રમાણં લબ્ધવાન્ તેન વિશ્વાસેન ચ સ મૃતઃ સન્ અદ્યાપિ ભાષતે|

۵ 5 به ایمان خنوخ منتقل گشت تا موت را نبیندو نایاب شد چرا‌که خدا او را منتقل ساخت زیراقبل از انتقال وی شهادت داده شد که رضامندی خدا را حاصل کرد.

વિશ્વાસેન હનોક્ યથા મૃત્યું ન પશ્યેત્ તથા લોકાન્તરં નીતઃ, તસ્યોદ્દેશશ્ચ કેનાપિ ન પ્રાપિ યત ઈશ્વરસ્તં લોકાન્તરં નીતવાન્, તત્પ્રમાણમિદં તસ્ય લોકાન્તરીકરણાત્ પૂર્વ્વં સ ઈશ્વરાય રોચિતવાન્ ઇતિ પ્રમાણં પ્રાપ્તવાન્|

۶ 6 لیکن بدون ایمان تحصیل رضامندی او محال است، زیرا هر‌که تقرب به خدا جوید، لازم است که ایمان آورد بر اینکه اوهست و جویندگان خود را جزا می‌دهد.

કિન્તુ વિશ્વાસં વિના કોઽપીશ્વરાય રોચિતું ન શક્નોતિ યત ઈશ્વરોઽસ્તિ સ્વાન્વેષિલોકેભ્યઃ પુરસ્કારં દદાતિ ચેતિકથાયામ્ ઈશ્વરશરણાગતૈ ર્વિશ્વસિતવ્યં|

۷ 7 به ایمان نوح چون درباره اموری که تا آن وقت دیده نشده، الهام یافته بود، خداترس شده، کشتی‌ای بجهت اهل خانه خود بساخت و به آن، دنیا را ملزم ساخته، وارث آن عدالتی که از ایمان است گردید.

અપરં તદાનીં યાન્યદૃશ્યાન્યાસન્ તાનીશ્વરેણાદિષ્ટઃ સન્ નોહો વિશ્વાસેન ભીત્વા સ્વપરિજનાનાં રક્ષાર્થં પોતં નિર્મ્મિતવાન્ તેન ચ જગજ્જનાનાં દોષાન્ દર્શિતવાન્ વિશ્વાસાત્ લભ્યસ્ય પુણ્યસ્યાધિકારી બભૂવ ચ|

۸ 8 به ایمان ابراهیم چون خوانده شد، اطاعت نمود و بیرون رفت به سمت آن مکانی که می‌بایست به میراث یابد. پس بیرون آمد ونمی دانست به کجا می‌رود.

વિશ્વાસેનેબ્રાહીમ્ આહૂતઃ સન્ આજ્ઞાં ગૃહીત્વા યસ્ય સ્થાનસ્યાધિકારસ્તેન પ્રાપ્તવ્યસ્તત્ સ્થાનં પ્રસ્થિતવાન્ કિન્તુ પ્રસ્થાનસમયે ક્ક યામીતિ નાજાનાત્|

۹ 9 و به ایمان در زمین وعده مثل زمین بیگانه غربت پذیرفت و درخیمه‌ها با اسحاق و یعقوب که در میراث همین وعده شریک بودند مسکن نمود.

વિશ્વાસેન સ પ્રતિજ્ઞાતે દેશે પરદેશવત્ પ્રવસન્ તસ્યાઃ પ્રતિજ્ઞાયાઃ સમાનાંશિભ્યામ્ ઇસ્હાકા યાકૂબા ચ સહ દૂષ્યવાસ્યભવત્|

۱۰ 10 زانرو که مترقب شهری بابنیاد بود که معمار و سازنده آن خداست.

યસ્માત્ સ ઈશ્વરેણ નિર્મ્મિતં સ્થાપિતઞ્ચ ભિત્તિમૂલયુક્તં નગરં પ્રત્યૈક્ષત|

۱۱ 11 به ایمان خود ساره نیز قوت قبول نسل یافت و بعد از انقضای وقت زایید، چونکه وعده‌دهنده را امین دانست.

અપરઞ્ચ વિશ્વાસેન સારા વયોતિક્રાન્તા સન્ત્યપિ ગર્ભધારણાય શક્તિં પ્રાપ્ય પુત્રવત્યભવત્, યતઃ સા પ્રતિજ્ઞાકારિણં વિશ્વાસ્યમ્ અમન્યત|

۱۲ 12 و از این سبب، ازیک نفر و آن هم مرده، مثل ستارگان آسمان، کثیرو مانند ریگهای کنار دریا، بی‌شمار زاییده شدند.

તતો હેતો ર્મૃતકલ્પાદ્ એકસ્માત્ જનાદ્ આકાશીયનક્ષત્રાણીવ ગણનાતીતાઃ સમુદ્રતીરસ્થસિકતા ઇવ ચાસંખ્યા લોકા ઉત્પેદિરે|

۱۳ 13 در ایمان همه ایشان فوت شدند، درحالیکه وعده‌ها را نیافته بودند، بلکه آنها را از دوردیده، تحیت گفتند و اقرار کردند که بر روی زمین، بیگانه و غریب بودند.

એતે સર્વ્વે પ્રતિજ્ઞાયાઃ ફલાન્યપ્રાપ્ય કેવલં દૂરાત્ તાનિ નિરીક્ષ્ય વન્દિત્વા ચ, પૃથિવ્યાં વયં વિદેશિનઃ પ્રવાસિનશ્ચાસ્મહ ઇતિ સ્વીકૃત્ય વિશ્વાસેન પ્રાણાન્ તત્યજુઃ|

۱۴ 14 زیرا کسانی که همچنین می‌گویند، ظاهر می‌سازند که در جستجوی وطنی هستند.

યે તુ જના ઇત્થં કથયન્તિ તૈઃ પૈતૃકદેશો ઽસ્માભિરન્વિષ્યત ઇતિ પ્રકાશ્યતે|

۱۵ 15 و اگر جایی را که از آن بیرون آمدند، بخاطر می‌آوردند، هرآینه فرصت می‌داشتند که (بدانجا) برگردند.

તે યસ્માદ્ દેશાત્ નિર્ગતાસ્તં યદ્યસ્મરિષ્યન્ તર્હિ પરાવર્ત્તનાય સમયમ્ અલપ્સ્યન્ત|

۱۶ 16 لکن الحال مشتاق وطنی نیکوتر یعنی (وطن ) سماوی هستند و از اینرو خدا از ایشان عار ندارد که خدای ایشان خوانده شود، چونکه برای ایشان شهری مهیا ساخته است.

કિન્તુ તે સર્વ્વોત્કૃષ્ટમ્ અર્થતઃ સ્વર્ગીયં દેશમ્ આકાઙ્ક્ષન્તિ તસ્માદ્ ઈશ્વરસ્તાનધિ ન લજ્જમાનસ્તેષામ્ ઈશ્વર ઇતિ નામ ગૃહીતવાન્ યતઃ સ તેષાં કૃતે નગરમેકં સંસ્થાપિતવાન્|

۱۷ 17 به ایمان ابراهیم چون امتحان شد، اسحاق را گذرانید و آنکه وعده‌ها را پذیرفته بود، پسریگانه خود را قربانی می‌کرد؛

અપરમ્ ઇબ્રાહીમઃ પરીક્ષાયાં જાતાયાં સ વિશ્વાસેનેસ્હાકમ્ ઉત્સસર્જ,

۱۸ 18 که به او گفته شده بود که «نسل تو به اسحاق خوانده خواهد شد.»

વસ્તુત ઇસ્હાકિ તવ વંશો વિખ્યાસ્યત ઇતિ વાગ્ યમધિ કથિતા તમ્ અદ્વિતીયં પુત્રં પ્રતિજ્ઞાપ્રાપ્તઃ સ ઉત્સસર્જ|

۱۹ 19 چونکه یقین دانست که خدا قادر بربرانگیزانیدن از اموات است و همچنین او را درمثلی از اموات نیز باز‌یافت.

યત ઈશ્વરો મૃતાનપ્યુત્થાપયિતું શક્નોતીતિ સ મેને તસ્માત્ સ ઉપમારૂપં તં લેભે|

۲۰ 20 به ایمان اسحاق نیز یعقوب و عیسو را درامور آینده برکت داد.

અપરમ્ ઇસ્હાક્ વિશ્વાસેન યાકૂબ્ એષાવે ચ ભાવિવિષયાનધ્યાશિષં દદૌ|

۲۱ 21 به ایمان یعقوب در وقت مردن خود، هریکی از پسران یوسف را برکت داد و بر سر عصای خود سجده کرد.

અપરં યાકૂબ્ મરણકાલે વિશ્વાસેન યૂષફઃ પુત્રયોરેકૈકસ્મૈ જનાયાશિષં દદૌ યષ્ટ્યા અગ્રભાગે સમાલમ્બ્ય પ્રણનામ ચ|

۲۲ 22 به ایمان یوسف در حین وفات خود، ازخروج بنی‌اسرائیل اخبار نمود و درباره استخوانهای خود وصیت کرد.

અપરં યૂષફ્ ચરમકાલે વિશ્વાસેનેસ્રાયેલ્વંશીયાનાં મિસરદેશાદ્ બહિર્ગમનસ્ય વાચં જગાદ નિજાસ્થીનિ ચાધિ સમાદિદેશ|

۲۳ 23 به ایمان موسی چون متولد شد، والدینش او را طفلی جمیل یافته، سه ماه پنهان کردند و ازحکم پادشاه بیم نداشتند.

નવજાતો મૂસાશ્ચ વિશ્વાસાત્ ત્રાન્ માસાન્ સ્વપિતૃભ્યામ્ અગોપ્યત યતસ્તૌ સ્વશિશું પરમસુન્દરં દૃષ્ટવન્તૌ રાજાજ્ઞાઞ્ચ ન શઙ્કિતવન્તૌ|

۲۴ 24 به ایمان چون موسی بزرگ شد، ابا نمود ازاینکه پسر دختر فرعون خوانده شود،

અપરં વયઃપ્રાપ્તો મૂસા વિશ્વાસાત્ ફિરૌણો દૌહિત્ર ઇતિ નામ નાઙ્ગીચકાર|

۲۵ 25 و ذلیل بودن با قوم خدا را پسندیده تر داشت از آنکه لذت اندک زمانی گناه را ببرد؛

યતઃ સ ક્ષણિકાત્ પાપજસુખભોગાદ્ ઈશ્વરસ્ય પ્રજાભિઃ સાર્દ્ધં દુઃખભોગં વવ્રે|

۲۶ 26 و عار مسیح رادولتی بزرگتر از خزائن مصر پنداشت زیرا که به سوی مجازات نظر می‌داشت.

તથા મિસરદેશીયનિધિભ્યઃ ખ્રીષ્ટનિમિત્તાં નિન્દાં મહતીં સમ્પત્તિં મેને યતો હેતોઃ સ પુરસ્કારદાનમ્ અપૈક્ષત|

۲۷ 27 به ایمان، مصررا ترک کرد و از غضب پادشاه نترسید زیرا که چون آن نادیده را بدید، استوار ماند.

અપરં સ વિશ્વાસેન રાજ્ઞઃ ક્રોધાત્ ન ભીત્વા મિસરદેશં પરિતત્યાજ, યતસ્તેનાદૃશ્યં વીક્ષમાણેનેવ ધૈર્ય્યમ્ આલમ્બિ|

۲۸ 28 به ایمان، عید فصح و پاشیدن خون را بعمل آورد تاهلاک کننده نخستزادگان، بر ایشان دست نگذارد.

અપરં પ્રથમજાતાનાં હન્તા યત્ સ્વીયલોકાન્ ન સ્પૃશેત્ તદર્થં સ વિશ્વાસેન નિસ્તારપર્વ્વીયબલિચ્છેદનં રુધિરસેચનઞ્ચાનુષ્ઠિતાવાન્|

۲۹ 29 به ایمان، از بحر قلزم به خشکی عبورنمودند واهل مصر قصد آن کرده، غرق شدند.

અપરં તે વિશ્વાસાત્ સ્થલેનેવ સૂફ્સાગરેણ જગ્મુઃ કિન્તુ મિસ્રીયલોકાસ્તત્ કર્ત્તુમ્ ઉપક્રમ્ય તોયેષુ મમજ્જુઃ|

۳۰ 30 به ایمان حصار اریحا چون هفت روز آن راطواف کرده بودند، به زیر افتاد.

અપરઞ્ચ વિશ્વાસાત્ તૈઃ સપ્તાહં યાવદ્ યિરીહોઃ પ્રાચીરસ્ય પ્રદક્ષિણે કૃતે તત્ નિપપાત|

۳۱ 31 به ایمان، راحاب فاحشه با عاصیان هلاک نشد زیرا که جاسوسان را به سلامتی پذیرفته بود.

વિશ્વાસાદ્ રાહબ્નામિકા વેશ્યાપિ પ્રીત્યા ચારાન્ અનુગૃહ્યાવિશ્વાસિભિઃ સાર્દ્ધં ન વિનનાશ|

۳۲ 32 و دیگر‌چه گویم؟ زیرا که وقت مرا کفاف نمی دهد که از جدعون و باراق و شمشون و یفتاح و داود و سموئیل و انبیا اخبار نمایم،

અધિકં કિં કથયિષ્યામિ? ગિદિયોનો બારકઃ શિમ્શોનો યિપ્તહો દાયૂદ્ શિમૂયેલો ભવિષ્યદ્વાદિનશ્ચૈતેષાં વૃત્તાન્તકથનાય મમ સમયાભાવો ભવિષ્યતિ|

۳۳ 33 که ازایمان، تسخیر ممالک کردند و به اعمال صالحه پرداختند و وعده‌ها را پذیرفتند و دهان شیران رابستند،

વિશ્વાસાત્ તે રાજ્યાનિ વશીકૃતવન્તો ધર્મ્મકર્મ્માણિ સાધિતવન્તઃ પ્રતિજ્ઞાનાં ફલં લબ્ધવન્તઃ સિંહાનાં મુખાનિ રુદ્ધવન્તો

۳۴ 34 سورت آتش را خاموش کردند و از دم شمشیرها رستگار شدند و از ضعف، توانایی یافتند و در جنگ شجاع شدند و لشکرهای غربارا منهزم ساختند.

વહ્નેર્દાહં નિર્વ્વાપિતવન્તઃ ખઙ્ગધારાદ્ રક્ષાં પ્રાપ્તવન્તો દૌર્બ્બલ્યે સબલીકૃતા યુદ્ધે પરાક્રમિણો જાતાઃ પરેષાં સૈન્યાનિ દવયિતવન્તશ્ચ|

۳۵ 35 زنان، مردگان خود را به قیامتی باز‌یافتند، لکن دیگران معذب شدند وخلاصی را قبول نکردند تا به قیامت نیکوتربرسند.

યોષિતઃ પુનરુત્થાનેન મૃતાન્ આત્મજાન્ લેભિરે, અપરે ચ શ્રેષ્ઠોત્થાનસ્ય પ્રાપ્તેરાશયા રક્ષામ્ અગૃહીત્વા તાડનેન મૃતવન્તઃ|

۳۶ 36 و دیگران از استهزاها و تازیانه‌ها بلکه از بندها و زندان آزموده شدند.

અપરે તિરસ્કારૈઃ કશાભિ ર્બન્ધનૈઃ કારયા ચ પરીક્ષિતાઃ|

۳۷ 37 سنگسارگردیدند و با اره دوپاره گشتند. تجربه کرده شدندو به شمشیر مقتول گشتند. در پوستهای گوسفندان و بزها محتاج و مظلوم و ذلیل و آواره شدند.

બહવશ્ચ પ્રસ્તરાઘાતૈ ર્હતાઃ કરપત્રૈ ર્વા વિદીર્ણા યન્ત્રૈ ર્વા ક્લિષ્ટાઃ ખઙ્ગધારૈ ર્વા વ્યાપાદિતાઃ| તે મેષાણાં છાગાનાં વા ચર્મ્માણિ પરિધાય દીનાઃ પીડિતા દુઃખાર્ત્તાશ્ચાભ્રામ્યન્|

۳۸ 38 آنانی که جهان لایق ایشان نبود، درصحراها و کوهها و مغاره‌ها و شکافهای زمین پراکنده گشتند.

સંસારો યેષામ્ અયોગ્યસ્તે નિર્જનસ્થાનેષુ પર્વ્વતેષુ ગહ્વરેષુ પૃથિવ્યાશ્છિદ્રેષુ ચ પર્ય્યટન્|

۳۹ 39 پس جمیع ایشان با اینکه از ایمان شهادت داده شدند، وعده را نیافتند.

એતૈઃ સર્વ્વૈ ર્વિશ્વાસાત્ પ્રમાણં પ્રાપિ કિન્તુ પ્રતિજ્ઞાયાઃ ફલં ન પ્રાપિ|

۴۰ 40 زیرا خدا برای ماچیزی نیکوتر مهیا کرده است تا آنکه بدون ماکامل نشوند.

યતસ્તે યથાસ્માન્ વિના સિદ્ધા ન ભવેયુસ્તથૈવેશ્વરેણાસ્માકં કૃતે શ્રેષ્ઠતરં કિમપિ નિર્દિદિશે|

Jacob's Dream