عبرانیان 10

۱ 1 زیرا که چون شریعت را سایه نعمتهای آینده است، نه نفس صورت آن چیزها، آن هرگز نمی تواند هر سال به همان قربانی هایی که پیوسته می‌گذرانند، تقرب جویندگان را کامل گرداند.

Ty lagen hafver skuggan af det tillkommande goda, och icke sjelfva varelsen. Årliga måste man offra alltid enahanda offer, och kan icke göra dem fullborda, som det offra;

۲ 2 والا آیا گذرانیدن آنها موقوف نمی شدچونکه عبادت‌کنندگان، بعد از آنکه یک بار پاک شدند، دیگر حس گناهان را در ضمیر نمی داشتند؟

Annars hade det återvändt offras; efter de, som så offra, hade sedan intet samvet haft af synder, när de hade ena reso varit rene gjorde;

۳ 3 بلکه در اینها هر سال یادگاری گناهان می‌شود.

Utan dermed sker en åminnelse på synderna hvart år;

۴ 4 زیرا محال است که خون گاوهاو بزها رفع گناهان را بکند.

Ty omöjeligit är genom oxablod och bockablod borttaga synder.

۵ 5 لهذا هنگامی که داخل جهان می‌شود، می‌گوید: «قربانی و هدیه را نخواستی، لکن جسدی برای من مهیا ساختی.

Derföre, då han kommer i verldena, säger han: Offer och gåfvor hafver du icke velat; men kroppen hafver du mig beredt.

۶ 6 به قربانی های سوختنی و قربانی های گناه رغبت نداشتی.

Bränneoffer och syndoffer behaga dig icke.

۷ 7 آنگاه گفتم، اینک می‌آیم (در طومار کتاب درحق من مکتوب است ) تا اراده تو را‌ای خدا بجاآورم.»

Då sade jag: Si, jag kommer; i bokene är skrifvet om mig, att jag skall göra din vilja, o Gud.

۸ 8 چون پیش می‌گوید: «هدایا و قربانی‌ها وقربانی های سوختنی و قربانی های گناه رانخواستی و به آنها رغبت نداشتی، » که آنها رابحسب شریعت می‌گذرانند،

Tillförene, då han sade: Offer och gåfvor, bränneoffer och syndoffer hafver du icke velat; icke behaga de dig heller, hvilke efter lagen offras;

۹ 9 بعد گفت که «اینک می‌آیم تا اراده تو را‌ای خدا بجا آورم.» پس اول را برمی دارد، تا دوم را استوار سازد.

Då sade han: Si, jag kommer, till att göra, o Gud, din vilja. Der tager han det första bort, att han det andra insätta skall;

۱۰ 10 و به این اراده مقدس شده‌ایم، به قربانی جسد عیسی مسیح، یک مرتبه فقط.

I hvilkom vilja vi helgade ärom ena reso, genom Jesu Christi kropps offer.

۱۱ 11 و هر کاهن هر روزه به خدمت مشغول بوده، می‌ایستد وهمان قربانی‌ها را مکرر می‌گذراند که هرگز رفع گناهان را نمی تواند کرد.

Och hvar och en Prest är insatt, att han dageliga skall sköta Gudstjensten, och ofta offra enahanda offer, hvilka aldrig kunna borttaga synder.

۱۲ 12 لکن او چون یک قربانی برای گناهان گذرانید، به‌دست راست خدابنشست تا ابدالاباد.

Men denne, då han hade offrat ett offer för synderna, det evinnerliga gäller, sitter han på Guds högra hand;

۱۳ 13 و بعد از آن منتظر است تادشمنانش پای انداز او شوند.

Och väntar nu, tilldess hans ovänner lagde varda, honom till en fotapall.

۱۴ 14 از آنرو که به یک قربانی مقدسان را کامل گردانیده است تا ابدالاباد.

Ty med ett offer hafver han evinnerliga fullkomnat dem, som helige varda.

۱۵ 15 و روح‌القدس نیزبرای ما شهادت می‌دهد، زیرا بعد از آنکه گفته بود:

Det betygar oss ock den Helge Ande; ty då han tillförene sagt hade:

۱۶ 16 «این است آن عهدی که بعد از آن ایام باایشان خواهم بست، خداوند می‌گوید احکام خود را در دلهای ایشان خواهم نهاد و بر ذهن ایشان مرقوم خواهم داشت،

Det är det Testamentet som jag dem göra vill, efter de dagar, säger Herren: Jag vill gifva min lag i deras hjerta, och i deras sinne vill jag skrifva dem;

۱۷ 17 (باز می‌گوید) وگناهان و خطایای ایشان را دیگر به یاد نخواهم آورد.»

Och deras synder och orättfärdighet vill jag icke mer ihågkomma.

۱۸ 18 اما جایی که آمرزش اینها هست، دیگرقربانی گناهان نیست.

Der nu sådana förlåtelse är, der är icke mer offer för synder.

۱۹ 19 پس‌ای برادران، چونکه به خون عیسی دلیری داریم تا به مکان اقدس داخل شویم

Efter vi nu hafve, käre bröder, frihet till att ingå uti det helga, genom Jesu blod;

۲۰ 20 ازطریق تازه و زنده که آن را بجهت ما از میان پرده یعنی جسم خود مهیا نموده است،

Hvilken han oss beredt hafver till en ny och lefvande väg, genom förlåten, det är, genom sitt kött;

۲۱ 21 و کاهنی بزرگ را بر خانه خدا داریم،

Och hafvom en öfversta Prest öfver Guds hus;

۲۲ 22 پس به دل راست، در یقین ایمان، دلهای خود را از ضمیر بد پاشیده و بدنهای خود را به آب پاک غسل داده، نزدیک بیاییم؛

Så låt oss framgå med ett sannskyldigt hjerta, uti en fullkomlig tro, bestänkte i hjertan ifrån ett ondt samvet, och tvagne om kroppen med rent vatten.

۲۳ 23 و اعتراف امید را محکم نگاه داریم زیراکه وعده‌دهنده امین است.

Och låt oss hålla hoppsens bekännelse ovikliga; ty han är trofast, som det lofvat hafver.

۲۴ 24 و ملاحظه یکدیگررا بنماییم تا به محبت و اعمال نیکو ترغیب نماییم.

Och låt oss akta på oss inbördes, till att uppväcka till kärlek och goda gerningar;

۲۵ 25 و از با هم آمدن در جماعت غافل نشویم چنانکه بعضی را عادت است، بلکه یکدیگر را نصیحت کنیم و زیادتر به اندازه‌ای که می‌بینید که آن روز نزدیک می‌شود.

Icke öfvergifvandes vår församling, såsom somlige för sed hafva; utan förmaner eder inbördes, och det dess mer, att I sen huru dagen nalkas.

۲۶ 26 زیرا که بعد از پذیرفتن معرفت راستی اگرعمد گناهکار شویم، دیگر قربانی گناهان باقی نیست،

Ty om vi sjelfviljande syndom, sedan vi förstått hafve sanningen, då står oss intet offer igen för synderna;

۲۷ 27 بلکه انتظار هولناک عذاب و غیرت آتشی که مخالفان را فرو خواهد برد.

Utan en förskräckelig domsens förbidelse, och eldsens nit, som motståndarena förtära skall.

۲۸ 28 هر‌که شریعت موسی را خوار شمرد، بدون رحم به دویا سه شاهد کشته می‌شود.

Ho som bryter Mosi lag, han måste dö utan barmhertighet, efter tu eller tre vittne.

۲۹ 29 پس به چه مقدارگمان می‌کنید که آن کس، مستحق عقوبت سخت‌تر شمرده خواهد شد که پسر خدا راپایمال کرد و خون عهدی را که به آن مقدس گردانیده شد، ناپاک شمرد و روح نعمت رابی حرمت کرد؟

Huru mycket större näpst, menen I, förtjenar den som Guds Son förtrampar, och Testamentsens blod såsom orent aktar, genom hvilket han helgad är, och försmädar nådenes Anda?

۳۰ 30 زیرا می‌شناسیم او را که گفته است: «خداوند می‌گوید انتقام از آن من است؛ من مکافات خواهم داد.» و ایض: «خداوند قوم خودرا داوری خواهد نمود.»

Ty vi kännom den som sade: Hämnden är min; jag skall vedergällat, säger Herren; och åter: Herren skall döma sitt folk.

۳۱ 31 افتادن به‌دستهای خدای زنده چیزی هولناک است.

Det är gräseligit falla uti lefvandes Guds händer.

۳۲ 32 ولیکن ایام سلف را به یاد آورید که بعد ازآنکه منور گردیدید، متحمل مجاهده‌ای عظیم ازدردها شدید،

Men kommer ihåg de framledna dagar, i hvilkom I upplyste voren, och stoden en stor törning i bedröfvelsen;

۳۳ 33 چه از اینکه از دشنامها وزحمات تماشای مردم می‌شدید، و چه از آنکه شریک با کسانی می‌بودید که در چنین چیزها بسرمی بردند.

Endels, då I sjelfve, genom hädelse och bedröfvelse, ett vidunder vorden; och endels, då I sällskap haden med dem, som det så går.

۳۴ 34 زیرا که با اسیران نیز همدردمی بودید و تاراج اموال خود را نیز به خوشی می‌پذیرفتید، چون دانستید که خود شما را درآسمان مال نیکوتر و باقی است.

Ty I hafven delaktige varit af de bedröfvelser, som af minom bojom gingo, och med fröjd lidit edra ägodelars försköfling, vetandes att I när eder sjelfva bättre och blifvande ägodelar hafven i himmelen.

۳۵ 35 پس ترک مکنید دلیری خود را که مقرون به مجازات عظیم می‌باشد.

Så kaster icke nu bort edra tröst, som en stor lön hafver.

۳۶ 36 زیرا که شما را صبر لازم است تااراده خدا را بجا آورده، وعده را بیابید.

Ty tålamodet är eder behof; på det I mågen göra Guds vilja, och få det som lofvadt är.

۳۷ 37 زیرا که «بعد از اندک زمانی، آن آینده خواهد آمد وتاخیر نخواهد نمود.

Ty ännu en liten tid, så kommer den som komma skall, och fördröjer icke.

۳۸ 38 لکن عادل به ایمان زیست خواهد نمود و اگر مرتد شود نفس من باوی خوش نخواهد شد.»

Men den rättfärdige skall lefva af tron; och hvilken sig undandrager, han skall icke behaga mine själ.

۳۹ 39 لکن ما از مرتدان نیستیم تا هلاک شویم، بلکه از ایمانداران تا جان خود را دریابیم.

Men vi ärom icke de, som oss undandrage till förtappelse; utan af dem som tro, och frälsa själena.